รู้สึกเป็นภาระครอบครัว

เราเกิดมาในครอบครัวฐานะปานกลาง พ่อทำงานรัฐวิสาหกิจ แม่ออกจากงานมาเป็นแม่บ้านเพื่อเลี้ยงดูเรา ครอบครัวมีความสุขดี แต่เรื่องมันเกิดขึ้นตอนเราเรียนอยู่ระดับชั้น ป.4 ที่บ้านจ้างบริษัทมาฉีดยากำจัดปลวก พ่อแ

มีเรื่องราวที่เคยทำให้แม่เสียใจ ซึ่งตอนนั้นอายุยังน้อย เอาแต่ใจ ถ้าย้อนเวลากลับไปคงไม่ทำอีก..... ย้อนไปสัก15ปีที่แล้ว เรายังเรียนอยู่ชั้นม.4 ต้องนั่งรถสองแถวไปในเมือง แม่ให้เงินไปเรียนวันละ30บาท นั่

ก็ไม่ใช่คนลายมือสวยมาตั้งแต่เด็ก จนอายุจะขึ้นเลขสี่แล้ว ก็ไม่เคยมีใครบอกว่าอ่านลายมือเราไม่ออก ยกเว้นก็แต่คุณครูประถม มัธยม ที่คอยเตือน คอยสั่ง คอยสอนให้พยายามเขียนสวยๆ เพิ่งรู้ตัวตัวเองเขียนภาษาไทย ไ

ผมเพิ่งจะเสียแม่ไปประมาณสองอาทิตย์ที่แล้ว ยอมรับว่าถึงตอนนี้ผมยังทำใจไม่ได้เลย พอมีเวลาว่างเมื่อไรเป็นต้องคิดถึงแม่ทุกๆครั้ง ซึ่งตัวผมประกอบอาชีพขายโทรศัพท์มือถือ ปกติ ผมกับพ่อไม่สนิทกันเลย พูดคุยกัน

รู้สึกว่าชีวิตตัวเองมาถึงจุดที่แทบจะแย่ที่สุดในชีวิต2เดือนที่ได้เข้ามาเป็นทหารโดยกันจับใบแดงมานี้ไม่มีความสุขเลยซักนิดเดียว ใครบอกได้ประสบการณ์ เชิญเอาเถอะครับ แต่ผมไม่มีกระจิกกระใจที่จะมีความสุขหรือห

เรื่องมีอยู่ว่าเรามีพี่น้อง3คนเป็นผู้หญิงหมดซึ่งเราเป็นลูกสาวคนโต ครอบครัวฐานะปานกลางไม่มีที่อยู่เป็นของตัวเองต้องเช่าเค้าอยู่ เราส่งตัวเองเรียนตั้งแต่ปี1จนเรียนจบป.ตรี มีงานทำและแต่งงาน แต่ด้วยความเป

คืออยู่ม.1 ตอนแรกอยู่สตรีชัยภูมิแต่เหตุใดหรืออะไรถึงทำให้อยากย้ายเหมือนย้ายเล่นๆเลยอยู่ๆก็ซึมแต่พอย้ายมากลับเป็นว่าทีที่ย้ายมาแย่กว่าอีกมันทำให้เราไม่อยากไปร้องไห้ทุกคืนโดนเพื่อนแกล้งบ้าง ถ้าเราย้ายกล

อาจจะยาวไปสักหน่อยนะคะ 8 ปีที่แล้วเราเปิดร้านแล้วโดนลูก ตร.โกงจนหมดตัว ต้องขายบ้านที่ปทุมธานี แล้วเราโดนคู่กรณีสั่งอุ้ม 3 รอบ แต่เรารอดมาได้ แต่เราทำอะไรพวกมันไม่ได้ เพราะว่ามันเป็น ตร.ชั้นผู้ใหญ่ เพื

ก่อนอื่นต้องเกริ่นก่อนนะคะ ว่าเรามีแมว และ มีประวัติการคุยแชทเกี่ยวกับการเลี้ยงแมวทุกที่กับเจ้าของ ในเวลาที่เราแจ้งย้าย ที่พักทุกที่พูดเสียงเดียวกัรว่าเลี้ยงสะอาดไม่มีกลิ่นเหม็นสะอาดกว่าคนยิ่งไม่ได้