รู้สึกเป็นภาระครอบครัว

เวลาทุกคนทะเลาะกันเพื่อนเรื่องเล็กๆ ทุกคนจัดการความรู้สึกยังไงเราเราไม่รู้จะต้องทำยังไง เวลาทะเลาะก็อยากร้องไห้ตรงนั้นเลย เรื่องทะเบาะก็เล็กๆน้อยๆ ทั่วไป แต่เพื่อนเราไม่คุยด้วย ทำตัวแย่ๆใส่ ทั้งๆที่บา

สำหรับเราปีนี้เป็นปีที่ไม่แย่ เพราะเราประหยัดมาตลอดไม่ใช้จ่ายอะไรฟุ่มเฟือย ขนาดเป็นคนชอบไปดูหนังยังซื้อ M pass ไว้เลย เศรษฐกิจแบบนี้เลยไม่กระทบเรา รู้ละว่าของแพงขึ้น ไปกินข้าวตามฟู้ดคอร์เนอร์จานละ 60

เมื่อไม่กี่วันก่อนเราทะเลาะกับแม่คือเรามีออดิชั่นวันก่อนสอบ เราบอกแม่ว่าเราจะไปนะแม่บอกแล้วเราไม่อ่านหนังสือเรา นี่ก็ตอบว่าอ่าน เขาถามเราอีกสองวันจะไปพออะไร เราตอบว่าพอเราจัดการเองได้ แม่ก็บอกมาอีกเห็

รู้สึกว่าชีวิตตัวเองมาถึงจุดที่แทบจะแย่ที่สุดในชีวิต2เดือนที่ได้เข้ามาเป็นทหารโดยกันจับใบแดงมานี้ไม่มีความสุขเลยซักนิดเดียว ใครบอกได้ประสบการณ์ เชิญเอาเถอะครับ แต่ผมไม่มีกระจิกกระใจที่จะมีความสุขหรือห

ผมเพิ่งจะเสียแม่ไปประมาณสองอาทิตย์ที่แล้ว ยอมรับว่าถึงตอนนี้ผมยังทำใจไม่ได้เลย พอมีเวลาว่างเมื่อไรเป็นต้องคิดถึงแม่ทุกๆครั้ง ซึ่งตัวผมประกอบอาชีพขายโทรศัพท์มือถือ ปกติ ผมกับพ่อไม่สนิทกันเลย พูดคุยกัน

เรื่องมีอยู่ว่าเรามีพี่น้อง3คนเป็นผู้หญิงหมดซึ่งเราเป็นลูกสาวคนโต ครอบครัวฐานะปานกลางไม่มีที่อยู่เป็นของตัวเองต้องเช่าเค้าอยู่ เราส่งตัวเองเรียนตั้งแต่ปี1จนเรียนจบป.ตรี มีงานทำและแต่งงาน แต่ด้วยความเป

จขกท อยู่ต่างประเทศมาได้ 8 ปีแล้วค่ะ มาตั้งแต่เด็กๆ กลับไปเยี่ยมไทยปีละครั้งค่ะ พูดภาษาไทยได้ปกติแต่บางครั้งอาจจะนึกคำไม่ออกบ้าง ส่วนใหญ่อ่านหนังสือเป็นภาษาอังกฤษ ส่วนเรื่องการเขียนภาษาไทยนี่แทบไม่ได้

มีเรื่องราวที่เคยทำให้แม่เสียใจ ซึ่งตอนนั้นอายุยังน้อย เอาแต่ใจ ถ้าย้อนเวลากลับไปคงไม่ทำอีก..... ย้อนไปสัก15ปีที่แล้ว เรายังเรียนอยู่ชั้นม.4 ต้องนั่งรถสองแถวไปในเมือง แม่ให้เงินไปเรียนวันละ30บาท นั่

ตอนแรกพ่อเราทำไร่อ้อยกับที่บ้านค่ะ(บ้านเราเป็นครอบครัวใหญ่) แล้วทะเลาะกันแรงมาก พ่อเราเลยตัดสินใจแยกออกมาทำเอง ตัวเปล่าเลยค่ะ เริ่มจาก0หมดเลย และยังต้องเช่าที่อีก ตอนนี่แย่มากๆ เราอยากช่วยที่บ้านแบ่งเ

ตอนนี้เรากำลังศึกษาอยู่ในมหาวิทยาลัยใจกลางกรุงเทพฯค่ะ ที่มหาวิทยาลัยของเรามีแต่คนเก่งเต็มไปหมด ทำให้เกิดปัญหาตรงที่เราชอบเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนรอบข้างอยู่บ่อยๆ ประกอบกับตัวเราเองเป็นคนไม่มีความม