ระหว่างมีความสุขกับการนอน กับชอบนอนตื่นเช้าๆอันไหนมีความสุขกว่ากันครับ?

เมื่อเดือนที่แล้วครับ ผมยังนอนตื่นเช้า ครับ คือตื่นได้ ตี 4-5 พอตื่นมาก็ไม่อยากนอนแล้ว มีตื่นเร็วสุดตี 2 ครับ

ผมก็คิดว่ามีความสุขดีตื่นเช้าๆ ไปวิ่งด้วยยิ่งรู้สึกดี

แต่ต่อมามีอยู่ 2-3 วันผมนอนดึก เลยนอนตื่นสาย พอเห็นนาฬิกา ตี5 ผมดีใจครับ ยังได้นอนต่อ 

แล้วก็หลับไปอย่างมีความสุข ตื่นอีกที 6 โมง ก็ยังไม่อยากลุกอยากนอนต่อ

เสาร์-อาทิตย์ ตื่น 9 โมง หลับสบายๆ

ตอนนี้ก็เลยยาวเลยครับ ไม่มีละตื่นตี 4 ตี 5 นอนก็ดึกขึ้น

มาคิดๆดูรู้สึกว่ามันมีความสุข กันคนละแบบ และผมเคยทำทั้งสองอย่าง

ความสุขกับการนอนตื่นสาย เคยตั้งแต่เด็กแล้ว ตกใจตื่นมาวันเสาร์ แล้วก็ดีใจว่าเป็นวันเสาร์ได้นอนต่อ ผมว่ามันก็คือความสุขอย่างนึง

หรือว่าโตมาทำงาน เวลาตื่นมาเห็นนาฬิกา ตี 4-5 ยังมีเวลานอนได้อีกก็ดีใจ ดีใจที่สุดคือ ตื่นมาเห็นนาฬิกาตี 2 หรือตี 3

กับอีกอันนึงความสุขจากการตื่นเช้า นอนแต่หัวค่ำ มันภูมิใจ มันสดชื่น ยิ่งได้ไปวิ่งออกกำลังกายยิ่งดี

สำหรับคุณแล้ว คุณว่าแบบไหนมีความสุขมากกว่าครับ?