อันนี้เล่ายาวหน่อยนะคะ
-เริ่มคือยายเรามีหลานชายอยู่คนนึง(ขอเรียกน้าเอ)ที่เคยติดคุกเพราะเสพ+ขายยา...
ตอนติดคุกตาเราไปเยี่ยมเอาเงินไปให้ทั้งๆที่ตาเราก็70กว่าแล้ว
แต่พอถึงวันที่ตาเราจะเสียเราเดินไปบอกน้าเอว่าตาจะไปแล้ว
สิ่งที่เขาทำคือเงยหน้ามาจากที่นอนบอก"หรอ"แล้วนอนต่อ เราเกลียดเขามากๆ

หลังออกจากคุกเขาไปแต่งงานใหม่กับผญที่ทำตัวเหมือนเขา
แต่สุดท้ายเขาโดนแม่ยายไล่ออกจากบ้าน ไม่มีบ้านอยู่เพราะพ่อแม่เสียไปนานแล้ว
ยายเราก็รักหลานมากจะเอาหลานเข้ามาอยู่ในบ้านด้วยแต่ตาเราไม่ให้เอาเข้ามา
เพราะรู้ว่าน้าเอกลับไปเดินเส้นทางเดิมแน่ๆ แต่ยายเราก็จะเอามาอยู่ให้ได้

สุดท้ายน้าเอก็ได้อยู่ที่ที่เก็บของบ้านเราแต่ที่เก็บของมันอยู่นอกตัวบ้านติดกับบ้านน้า
แล้วพ่อเราไม่ให้น้าเอเข้ามาวุ่นวายกับบ้านของเรา ยายเลยให้น้าเอกินอยู่บ้านน้าบี(น้องสาวแม่เรา)
ก็กินข้าวใช้รถใช้ไฟพ่วงจากบ้านน้าบีทั้งหมดแต่ไม่เคยช่วยออกค่าอะไรเลย
จนสามีน้าบีเริ่มพูดยายเราก็กลัวว่าหลานตัวเองจะโดนไล่ เลยตัดสินใจจะสร้างบ้านให้
ทั้งๆที่ตัวยายเราไม่มีเงิน ไม่มีรายได้ใดๆทั้งสิ้นแต่จะมายืมเงินแม่เราเป็นหมื่นไปสร้างบ้านให้น้าเอ
แต่แม่เราก็จวกไปเยอะเลยเปลี่ยนแผนไม่ยืมแม่เราแต่ไปยืมเงินลูกชายน้าซีแทน(น้องชายแม่)

แล้วบ้านที่เป็นสมบัติที่ตาเรายกให้ลูกน้าซียายเราก็ไปรื้อ!!มาให้หลานชายค่ะ!!
สร้างบ้านให้เราก็เบื่อจะพูดแต่ข้าวของเครื่องใช้ยายเรายังซื้อให้เขาทุกอย่าง
ของบางอย่างก็หยิบในบ้านตัวเองไปให้จนลูกชายน้าซีก็โมโหใส่ยายไปหลายรอบ
ข้าวของเครื่องใช้เขาควรจะซื้อเองมั๊ย พอเราพูดยายก็ว่าบอกของแค่นี้ซื้อให้มันจะเป็นอะไรสงสารมัน

ต่อมาคือเรื่องรถมอไซต์น้าเอไม่มีมอไซต์เลยต้องมาใช้ของบ้านน้าบี
ใช้ไม่ว่าแต่ไม่เคยเติมน้ำมันเลยพอตัวน้าเอขับแล้วน้ำมันจะหมดเขาจะเอารถมาจอดคืน
แล้วไปยืมรถน้าซีใช้แทน พอลูกชายน้าบีมาขับรถที่จอดคืนต่อจากน้าเอ
สรุปว่าน้ำมันหมดกลางทางต้องไสกลับบ้าน มันไม่ได้ไหมอ่ะขับรถบ้านน้าบีไปเซเว่นทุกวันแต่ไม่เคยเติมน้ำมันมาเลย
มันเกินไปไหมแล้วพอมีบ้านของตัวเองก็ไม่มีตังค์จะเอาไฟเข้าก็ไปพ่วงไฟจากบ้านน้าบี
แล้วค่าไฟก็ไม่เคยจะมาจ่ายมาถาม น้าบีก็ไม่กล้าทวงเพราะกลัวน้าเอจะโกรธอีก น้ำฝนก็มาตักบ้านน้าบี