เรื่องจริงของปาเลสไตน์ – อดีต ปัจจุบัน

สรุปข้อเท็จจริงสถานการณ์ปัจจุบัน

– สงครามครั้งนี้ต่างกว่าที่ผ่านมา รุนแรงที่สุด เลวร้ายที่สุด ถึงขั้นสูญพันธุ์ ทำลายล้างเผ่าพันธุ์ ของนักต่อสู้ชาวปาเลสไตน์ และจะมีอีกกลุ่มหนึ่งของชาวปาเลสไตน์ พวกนี้จะไม่โดนทำลายล้าง

– ประเทศอิสราเอลที่ถูกตั้งขึ้นมาใหม่ มีปาเลสไตน์ 2 กลุ่ม กลุ่มแรกอยู่ที่กาซา 1,800,000 กว่าคน ส่วนอีกกลุ่มหนึ่งเฝ้าระวังอยู่ที่เวสต์แบงก์

– เป็นครั้งแรกที่มีคนไทยเสียชีวิตจำนวนมาก และมีคนไทยถูกจับเป็นเชลย คนไทยในอิสราเอลตกงาน 10,000 กว่าคน จาก 30,000 กว่าคน

ข้อเท็จจริงด้านประวัติศาสตร์ (ดินแดนปลูกต้นไม้ยาก แต่คนอยากครอบครอง)

– แผ่นดินนิดเดียว มีประวัติศาสตร์ยาวนานที่สุดบนหน้าแผ่นดินนี้ 6,000 ปี ก่อนท่านนบีอิบรอฮีม (อ.ล.) มีอาหรับโบราณคือ ชาวคานาอัน (คือบรรพบุรุษที่แท้จริงของท่านนบีมุฮัมมัด (ซ.ล.)

– เยรูซาเล็ม หมายถึง “สันติ” แต่ไม่เคยสันติ มีการรบพุ่งกัน 50 กว่าครั้ง ถูกล้อม 40 กว่าครั้ง โดนทำลายไม่เหลืออะไรเลย 2 ครั้ง ซึ่งไม่เกี่ยวกับมุสลิม (ครั้งนี้จะเป็นครั้งที่ 3) มุสลิมมาทีหลัง มุสลิมเพิ่งเข้าไปในแผ่นดินปาเลสไตน์ ในสมัยท่านอุมัร บิน ค็อฏฏอบ ครั้งที่ 2 คือ 1,400 กว่าปี

– จากหนังสือของพลตรีวิลเลียม เป็นแม่ทัพเรือของแคนาดา หมดภายในไม่กี่เดือน เพราะถูกยิวเก็บ คนแปลโดนทำร้ายตกรถไฟเสียชีวิต เนื้อหาเกี่ยวกับเหตุผลว่าทำไมเยอรมันจึงแพ้สงครามโลกครั้งที่2 “แผ่นดินนี้โดนทำลายแบบไม่เหลือ 2 ครั้ง ไม่เหลือคน เป็นพื้นที่ราบ ปิดล้อมให้คนตายโดยไม่บุก 23 ครั้ง โดนโจมตี 52 ครั้ง ถูกยึดเปลี่ยนมือผู้ปกครอง 42 ครั้ง (ตั้งแต่สมัยบาบิโลน โรมัน ไบแซนไทน์ และออตโตมัน)

- - -

เรื่องจริงของปาเลสไตน์ – ด้านศาสนา 

ด้านศาสนา (แม้มุสลิมมาทีหลัง แต่ไม่ใช่เรื่องนี้ที่เป็นประเด็นสงคราม เพราะแผ่นดินทั้งโลกเป็นของอัลลอฮฺ ใครจะอยู่ก็ได้ แต่อยู่แล้วช่วยเหลือ หรือทำลาย)

– นบีมากมายเกิดที่นั่น โตที่นั่น เช่น นบีดาวุด (กษัตริย์เดวิด) นบีสุไลมาน (กษัตริย์โซโลมอน) นบีอิสฮาก (ไอแซ็ก)

– ยิว (ยะฮูดี) เขาถือว่าที่นี่เป็นจุดกำเนิดของเขา กษัตริย์โซโลมอน (นบีสุไลมาน) สร้างวิหารโซโลมอนที่นั่น ถูกทำลาย 2 ครั้ง ครั้งแรกโรมันทำลาย ครั้งที่สองเปอร์เซียทำลาย (มุสลิมไม่เคยไปทำลาย เพราะเกิดทีหลัง)

– ยิวถือว่านี่คือดินแดนของเขา เป็นดินแดนแห่งพันธะสัญญาที่ท่านนบีอิบรอฮีมได้รับพันธะสัญญาจากอัลลอฮฺ (ยิวเรียกอัลลอฮฺ เป็นพระยะโฮวา) เพราะนบีอิบรอฮีมขอดุอาอฺให้ลูกหลานของนบีอิบรอฮีมได้เป็นผู้ปกครองบนหน้าแผ่นดิน อัลลอฮฺรับดุอาอฺ แต่ให้เป็นเฉพาะคนที่ดีเท่านั้น ในนบี 25 คนมีเชื้อสายบนีอิสรออีล 22 คน

– อิสฮากคือลูกของภรรยาคนแรกของนบีอิบรอฮีม เกิดทีหลังนบีอิสมาอีล ต่อมาเป็นนบียะกู๊บ นบียูซุฟ จนมาถึงนบีอีซา (เยซู) มียิวที่ไม่ดีคอยทำลายบรรดานบี นบีอิสมาอีลได้แต่งงานกับผู้หญิงชาวคานาอัน (มาจากปาเลสไตน์แล้วเดินทางไปมักกะห์เพื่อไปขอใช้น้ำจากพระนางฮาญัร (แม่นบี) คานาอันคือบรรพบุรุษของนบีมุฮัมมัด (ซ.ล.) ก่อนจะเป็นดินแดนพันธสัญญา ชาวคานาอันอยู่มาก่อน

– นบีอีซาเกิดที่ดินแดนนี้ และถูกตรึงกางเขน (คนที่หน้าเหมือนนบีอีซา)

– มัสยิดอัลอักซอเป็นมัสยิดที่ 2 เป็นสถานที่ที่นบีมูฮำมัด (ซ.ล.) อิสรออฺ-เมียอฺรอจ (ขึ้นสู่สรวงสวรรค์ เพื่อรับวะฮีย์การละหมาด 50 เวลา และขอลดจนเหลือ 5 เวลา) ซึ่งเดิมหันทิศละหมาดไปบัยตุลมักดิส (เยรูซาเล็ม) ก่อนจะเปลี่ยนเป็นทิศกะบะห์ (ในวันนั้นจึงละหมาด 2 ทิศ เรียกมัสยิด 2 กิบลัต)

- - -

เรื่องจริงของปาเลสไตน์ – ความมั่นคง มนุษยธรรม 

ความมั่นคง การเมือง และเศรษฐกิจ

– จุดยุทธศาสตร์สำคัญในโลกมี 2 พื้นที่ พื้นที่แรกคือ อัฟกานิสถาน (มหาอำนาจต้องการพื้นที่นี้ ทั้งๆ ที่พื้นที่นี้ปลูกต้นไม้ก็ไม่ดี แร่ก็ไม่มี เพราะเป็นรอยต่อระหว่างเอเชียและยุโรป

– เช่นเดียวกับเยรูซาเล็ม ด้านหลังเป็นทะเล ข้างหน้าเป็นโลกมุสลิม ซึ่งพวกยะฮูดีและนะศอรอจะต้องยึดตรงนี้เป็นไข่แดงไม่ให้โลกมุสลิมสามารถรวมตัวกัน เพราะถ้ารวมตัวกันเหมือนสมัยนบีมุฮัมมัด (ซ.ล.) ไม่มีใครต้านทานได้

– ปาเลสไตน์ 20 กว่าล้านคน ดินแดนนี้เป็นข่าวตลอด ไม่มีการรบที่ไหนจะมีผลต่อการผันผวนของเศรษฐกิจโลกเท่าที่นี่ พอรบกัน ราคาทองคำและน้ำมันขึ้น

ด้านมนุษยธรรม 6,000 ปี คนตายเป็นล้าน ทั้งๆที่สมัยก่อนคนนิดเดียว

– ในขณะที่ยิวมีอำนาจ โรมันบุกยิว ยิวพยายามแทงข้างหลังตลอดจนในที่สุด โรมันปราบยิว ฆ่ายิว 60,000 คนในวันเดียว ที่เหลือหนีกระจัดกระจาย

– ครั้งที่ 2 เปอร์เซียรบยิว ไม่มีมนุษยธรรมเลยที่นี่

– ที่เลวร้ายที่สุด คือ สงครามครูเสดครั้งที่ 2 พวกนะศอรอบุกเพื่อยึดเยรูซาเล็ม ตอนนั้นมีมุสลิม คริสต์ ยิวอยู่แล้ว พวกนะศอรอ(ยิวในยุโรป) บุกเข้ายึด ฆ่าทุกคน ยิวและคริสต์โดนฆ่ามากที่สุด มุสลิมหนี

– จนขุนศึกซอลาฮุดดีนมากอบกู้ เดิมประกาศว่าถ้าเข้าเยรูซาเล็มได้ จะฆ่าพวกนะศอรอที่เข้ามาบุกทุกคน ทันทีที่เหยียบเข้าประตูกรุงเยรูซาเล็มได้รับการดลใจว่า “การที่เราจะทำลายศพถือเป็นบาป” เขาจึงให้อภัย ปล่อยหรือเรียกค่าไถ่ ตามแบบรอซูล

– สมัยที่ท่านอุมัร อิบน์ อัลค็อฏฏอบ เมื่อเข้าไปปกครองเมืองนี้ เมื่อเห็นว่าที่ใด ถูกเปลี่ยนจากมัสยิดเป็นโบสถ์แล้ว ก็ไม่ได้ทำลาย ไปสร้างมัสยิดใหม่ที่อื่นแทน เพราะจะไปทำร้ายความรู้สึกของยะฮูดีที่อยู่ที่นั่น

เรื่องจริงของปาเลสไตน์ – ด้านสื่อสารมวลชน 

ด้านสื่อสารมวลชน

– สงครามครั้งนี้ ประชาชนในทุกประเทศออกมาประท้วง รวมทั้งคนในอังกฤษและอเมริกาด้วย

– เป็นอาวุธร้ายที่สุดในยุคนี้ ข่าวสารเป็นข่าวลวง ถูกครอบงำโดยกลุ่มไซออนนิสต์ (ยิว) แต่ก็ยังมีคนรู้ความจริง ถ่ายออกไปและส่งผ่านมือถือไปทั่วโลก นักข่าวเสียชีวิตจากเหตุการณ์ล่าสุดไปแล้ว 57 คน ทั้งนักข่าวของปาเลสไตน์และยุโรป (การฆ่านักข่าวถือเป็นความผิดในสงคราม)

– ในปี 1948 แผ่นดินนั้นเป็นของปาเลสไตน์ทั้งหมด พอหลังสงครามโลก อังกฤษกับอเมริกาก็ให้ไปตั้งเป็นประเทศอิสราเอล เป็นพื้นที่เล็กๆ เกิดสงครามทำให้ยิวยึดครองพื้นที่เกือบหมด เหลือที่ให้ปาเลสไตน์อยู่ 2 จุด และกั้นรั้วรอบสูง 4 เมตร มีประตูเข้าออก 2 ทาง จึงเรียกว่า “คุกฉนวนกาซา” พื้นที่เท่ากับจังหวัดสมุทรสงคราม มีคนอยู่ 1,800,000 คน 75% เป็นเด็กและผู้หญิง เพราะคนปาเลสไตน์หนีไปอยู่ประเทศอื่น คนที่อยู่ไม่รู้จะไปไหนแล้ว สถิติเด็กเกิดใหม่เสียชีวิตสูงที่สุดในโลกอยู่ที่นี่ เพราะไม่ให้ส่งเครื่องมือการแพทย์/ยา

– ส่วนคนปาเลสไตน์ที่อยู่เขตเวสต์แบงค์ ทำตามนโยบายของอิสราเอล มัสยิดอัลอักซออยู่ที่นี่ หากอยู่ที่กาซาอาจถูกระเบิดแล้ว

– ถ้าฮามาสไม่ออกมา ก็ตายแบบที่ไม่มีใครรู้ความจริง

– กฎหมายสหประชาชาติออกมติมา 8 ฉบับ 1.รื้อรั้ว นิคมของชาวยิวที่ถูกสร้างให้รื้อ 2.ให้ส่งเวชภัณฑ์ ไม่ทำตาม เพราะในกลุ่มนี้ ประเทศมีอำนาจเพียงประเทศสหรัฐอเมริกา อังกฤษ จีน รัสเซีย

“บรรดาผู้ที่ถูกขับไล่ออกจากบ้านเรือนของพวกเขา โดยปราศจากความยุติธรรม นอกจากพวกเขากล่าวว่า “อัลลอฮฺคือพระเจ้าของเราเท่านั้น” และหากว่าอัลลอฮฺทรงขัดขวางมิให้มนุษย์ต่อสู้ซึ่งกันและกันแล้ว บรรดาหอสวด และโบสถ์ (ของพวกคริสต์) และสถานที่สวด (ของพวกยิว) และมัสยิดทั้งหลายที่พระนามของอัลลอฮฺ ถูกกล่าวรำลึกอย่างมากมาย ต้องถูกทำลายอย่างแน่นอน และแน่นอนอัลลอฮฺ จะทรงช่วยเหลือผู้ที่สนับสนุนศาสนาของพระองค์ แท้จริงอัลลอฮฺเป็นผู้ทรงพลัง ผู้ทรงเดชานุภาพอย่างแท้จริง” (อัลกุรอาน ซูเราะฮฺอัลฮัจญฺ 40)

สงครามมีไว้เพื่อปราบปรามการบ่อนทำลายบนหน้าแผ่นดิน เพื่อให้ประชาชนอยู่กันอย่างสงบสุข ประกอบศาสนกิจของตนเองได้

“และพวกเจ้าจงต่อสู้ในทางของอัลลอฮฺต่อบรรดาผู้ที่ทำร้ายพวกเจ้า และจงอย่ารุกราน แท้จริง อัลลอฮฺไม่ทรงชอบบรรดาผู้รุกราน” (อัลกุรอาน ซูเราะฮฺอัล-บะเกาะเราะฮฺ 190)