สวัสดีค่ะ อยากมาขอกำลังใจค่ะ ตอนนี้อายุขึ้นเลขสามมาพร้อมกับโรคที่รุมเร้าประมาณ 4 อย่าง อาจจะยาวไปหน่อยนะคะ พึ่งลองตั้งกระทู้ครั้งแรกค่ะ

เริ่มจากช่วงสิ้นปี 66 ท้องเสียถ่ายเหลวเป็นสิบรอบบวกกับแสบท้องน้อยตรงด้านซ้ายก็เลยไปหาหมอได้ฉีดยาลดกรดเข้าเส้นกับยาฆ่าเชื้อ ก็กินจนหมดอาการดีขึ้น แต่ก็รู้สึกว่ายังแสบๆ กระเพาะอาหาร

จนมาถึงกลางเดือนมกราคม 67 มันก็กลับมาอีกครั้งภายในเวลาสองอาทิตย์ เรานอนโรงพยาบาลอยู่สี่คืนเพราะติดเชื้อแบคทีเรียในกระเพาะอาหาร ทั้งท้องเสีย ทั้งปวดกระเพาะมาแบบครบองค์ จำได้ว่าตลอดการนอนโรงพยาบาลต้องฉีดยาลดกรดเข้าเส้นทุกวัน บวกได้ยาฆ่าเชื้อไม่รู้กี่กระปุก 

พอออกจากโรงพยาบาลสิ่งทีแถมมาคือเหมือนลำไส้เราทำงานไม่เหมือนเดิม เรามีปัญหาเรื่องระบบทางเดินอาหารแบบหนักมาก กินอะไรนิดเดียวก็ท้องอืด ปวดท้อง พะอืดพะอม และก็เหมือนเป็นกรดไหลย้อนด้วย (ทั้งที่ตอนก่อนไม่เคยเป็น) ก่อนออกจากโรงพยาบาล รพ.ได้นัดคุณหมอเรื่องระบบทางเดินอาหารให้ พอเราพบคุณหมอก็พูดคุยเรื่องอาการป่วยจนสุดท้ายจบที่นัดส่องกล้องลำไส้ใหญ่และกระเพาะอาหารค่ะ โดยผลที่ออกคือเรามีแผลจุดขาวๆ เต็มกระเพาะอาหาร ลำไส้ใหญ่ก็มีแผลเช่นกัน จำได้ว่าตอนนั้นกินยาฆ่าเชื้อไปหลายโดสมาอาการก็ดีขึ้น แต่รู้สึกกระเพาะกับลำไส้ทำงานไม่เหมือนเดิม กินอะไรเยอะๆ ไม่ได้

หลังจากนั้นก็ยังอีกโรคแทรกเข้ามา เราเป็นคนค่อนข้างถ่ายเหลว จะรู้สึกเจ็บแสบเวลาถ่ายแต่ก็ไม่ได้คิดอะไร จนหลังออกจากโรงพยาบาลเหมือนตรงนั้นบวมไปหมดแล้ว พอเริ่มถ่ายแบบปกติก็เจอปัญหาถ่ายแล้วเจ็บ แล้วมีเลือดปน - ตอนนั้นนึกว่าเป็นริสสีดวงแล้วค่ะ คุณหมอให้ยามาเหน็บ เราเหน็บไปหลายอาทิตย์อาการก็ทรงๆ บวกกับตอนนั้นเวลาของเรากับคุณหมอไม่ค่อยตรงกันเลยไม่สะดวกไปรักษา จึงย้ายไปรักษากับอีกท่าน หมอท่านนี้บอกว่าเราเป็นแผลปริที่ขอบทวาร ได้ยากินกับยาทา - เหมือนรอบบนี้จะดีขึ้น เรามีความหวังว่าจะหาย แต่สุดท้ายเหมือนร่างกายเราถ่ายยากหรืออะไรไม่รู้ เพียงสองวันทุกอย่างที่รักษามาก็กลับไปจุดเริ่มต้นที่เจ็บเหมือนเดิม และรอบบนี้มันหนักกว่าเก่า

สมัยก่อนเราเป็นคนธาตุเบากินอะไรนิดหน่อยก็เข้าห้องน้ำ แต่ทำไมหลังๆ ขนาดกินไฟเบอร์ก็แล้ว ผักผลไม้ทุกมื้อก็ยังถ่ายยาก เลยไปไล่ดูยาที่กินมาตลอดหลายเดือน ก็พบว่าเหมือนยาที่รักษากระเพาะทำให้เราท้องผูกค่ะ Y.Y อันนี้อาจจะเป็นเฉพาะคนก็ได้นะ ลองหยุดยาไป 1 วันเรารู้สึกถ่ายง่ายขึ้นจริงๆ แต่ด้วยความที่กระเพาะเราก็ยังหายไม่ร้อย จะหยุดยาก็ยังทำไม่ได้ ตอนนั้นจึงท้อมากค่ะ สุดท้ายจึงย้ายไปรักษาไปรพ.รัฐขึ้นชื่อแห่งนึงหลังคุณหมอตรวจร่างกายแล้ว ท่านบอกว่าอย่าพึ่งรีบผ่าตัดเลย เหมือนเราจะเป็นแผลแตกในรูทวาร เพราะภาพแผลปริมันยังไม่ชัดเจนในเคสเรา (ก่อนไปพบท่าน เราคิดในใจไว้แล้วว่าเราน่าจะเป็นแผลปริแน่ๆ คิดไปถึงการผ่าตัดเลยด้วยซ้ำ) คุณหมอเลยให้ยาตัวนึงลองไปทา แล้วนัดมาดูอาการอีกสามอาทิตย์ 

ด้วยความที่เครียดอะไรก็ตามแต่ วันนั้นหลังกลับจากรพ. เราพยายามนั่งห้องน้ำก็ไม่ถ่าย จนวันอาทิตย์บ่ายก็ยัง สุดท้ายตัดสินใจใช้ยาสวน เพราะถ้าไม่สวน จะกลายเป็นว่าตอนถ่ายจะยิ่งเจ็บมาก หลังจากสวนแล้วเราก็ลองใช้ยาคุณหมอ วันรุ่งขึ้นก็รู้เรื่องเลยค่ะ รู้สึกแผลดีขึ้นมากจริงๆ เวลาจะเข้าห้องน้ำเราพยายามใช้น้ำมันมะพร้าวทาเพื่อลดการเสียดสี จากนั้นก็ใช้ยาคุณหมอทาวนไปค่ะ – ตอนนั้นเรากลายเป็นคนเครียดขั้นสุด ว่าวันนี้ฉันจะต้องเข้าห้องน้ำให้ได้นะ ถ้าไม่ถ่ายวันเดียว เธอเลือดสาดแน่ เป็นชีวิตที่ทรมานมากจริงๆ สุดท้ายตอนนี้อาการก็ดีขึ้นมากแล้วค่ะ ก็ยังมีถ่ายเจ็บแต่น้อยมากกกก ยาของคุณหมอเหมือนทำให้เราเกิดใหม่จริงๆ 

หลังจากตบตีเรื่องท้องกับการขับถ่ายก็ยังมีพีคยิ่งกว่า และทุกอย่างเกิดขึ้นภายในเวลาสามเดือน ระหว่างนั้นเราก็มีไปกายภาพเข่า จากนั้นก็สั่งลู่วิ่งมาเดินเร็วที่บ้านทุกวัน จากคนที่เหนื่อยง่ายเข่าเจ็บก็ค่อยๆ ดีขึ้น ต่อด้วยเต้นแอโรบิคเบาๆ +โยคะเบาๆ แต่เพียงไม่กี่วัน กลายเป็นว่าเราเจ็บหลังช่วงล่างจนต้องพักกิจกรรมออกกำลังกายทุกอย่าง พอเจ็บหลัง ก็ต้องใช้เข่ารับน้ำหนักมาก เข่าก็มาปวดอีก ตอนไปหาหมอ ท่านบอกว่าเรากล้ามเนื้อหลังอักเสบ + สันนิษฐานว่าจะมีอาการหมอนรองกระดูกทับเส้น 

อีกไม่กี่อาทิตย์เราจะไปต่างประเทศแต่เหมือนทุกอย่างไม่เป็นใจ ไปตปท.ต้องเดินเยอะด้วย ถ้าเราเจ็บหลังกับเข่า แค่นี้ก็น่าจะไม่ไหวแล้ว Y.Y สุดท้ายเราตัดสินใจขอ MRI เข่ากับหลังโดยออกค่าใช้จ่ายเอง ให้รู้กันไปเลยว่าเป็นโรคอะไรกันแน่ เราจะได้ออกกำลังกายให้ถูกจุด ไม่งั้นเหมือนงูกินหาง ออกตรงนี้ตรงนั้นก็เจ็บแทน ผลออกอาทิตย์หน้าค่ะ 

ทุกวันนี้เราแทบจะนั่งร้องไห้ในห้องคนเดียว ภายในระยะเวลา 3 เดือนเราไปหาหมอทุกอาทิตย์ เราแค่อายุ 30 ทำไมต้องเป็นอะไรเยอะแยะด้วย อุตส่าห์เก็บเงินไปเที่ยวต่างประเทศแต่ก็มีแววต้องทิ้งตั๋วสูงมาก ทุกวันนี้ถ้านับรวมๆ เราก็รักษาทั้งหมด 4 อย่างแล้ว กระเพาะลำไส้อักเสบ แผลในรูทวาร กล้ามเนื้อหลังอักเสบ และก็เข่า ยังไม่รวม office syndrome ที่ตอนนี้ปวดคอมาก และต้องไปกายภาพหรือฝังเข็มบ่อยๆ 

บางทีก็รู้สึกท้อกับชีวิตมากเลยค่ะ ทุกท่านเวลาไม่สบาย มีวิธีทำใจและอยู่รวมกันมันยังไงบ้างคะ อยากเข็มแข็งแต่มันทำได้ยากจริงๆ 
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะคะ ขอให้ทุกท่านที่มีอาการป่วยดีขึ้นและหายในเร็ววันค่ะ