คือตั้งแต่เรายังเด็ก พ่อชอบบอกว่าพ่อเลิกกับแม่เราตอน 3 เดือน แล้วเค้าก็เอาเรามาอยู่ด้วย
ตอนเราจำความได้ตอนนั้นเราอายุประมาณ 8 ขวบ พ่อตีเราครั้งแรก พ่อเราทำแหวนหาย พ่อคิดว่าเราเป็นคนเอาไป พ่อตามเราไปถึงโรงเรียน พ่อถามเราว่าเราได้เอาแหวนไปมั้ย แน่นอนว่าเราตอบเค้าไปว่าไม่เพราะเราไม่รู้เรื่องจริงๆ หลังจากนั้นพ่อเราก็บอกคุณครูว่าหลังจากวันนี้ลูก(เรา)จะไม่มาโรงเรียนสักพัก เราก็ไม่ได้คิดอะไร จนเลิกเรียนเรารอพ่อมารับที่โรงเรียนแต่ก็ไร้วี่แวว กลายเป็นอาที่มารับแทนระหว่างทางอาเราก็พูดใส่เราตลอดว่าพ่อโกรธเราจนไม่มารับ เพราะเราเอาแหวนพ่อไป เราก็บอกอาไปว่าเราไม่ได้เอาไปจริงๆ กลับมาถึงบ้านพ่อก็ถามเราว่าเราได้เอาไปมั้ยเราก็ตอบว่าไม่ พ่อทุบตีเราแล้วพ่อเดินไปหลังบ้าน พ่อเด็ดก้านดอกไม้มาแล้วฟาดเข้าหน้าเรา
เป็นแผลเป็นมาถึงทุกวันนี้ หลังตีเสร็จพ่อขอโทษเรา แล้วบอกเราว่าอย่าบอกใครนะ เดี๋ยวตำรวจจะจับพ่อแล้วจะไม่มีใครดูแลเรา ตอนเด็กเราเชื่อมากว่าพ่อเป็นห่วง แต่พอเราโตมาเราก็นึกได้ว่าคำที่พ่อพูดออกมา เหมือนพ่อแค่กลัวโดนจับ หลังจากนั้น พ่อก็มีเรื่องให้ตบตีเราตลอด
แต่เรื่องที่ฝังใจมากที่สุดคือตอนวันเกิดครบรอบ 13 ปีของเรา วันนั้นทั้งวันพ่อและก็แม่เลี้ยงเราไม่ว่างทั้งวันเลย เราก็เข้าใจอยู่นะ เราเลยเลือกที่จะเปิดทีวีดูอยู่ในห้องนอนของเรา ตอนออกไปกินน้ำพ่อก็บอกสุขสันต์วันเกิด เราก็เห็นพ่อไม่ลืมก็โอเคดี เราก็เข้าห้องเราไปดูต่อจนเราใกล้หลับเลยปิดทีวีนอน ทีนี้พ่อเดินมาเคาะห้องแล้วเรียกชื่อเรา เราเลยเปิดออกไป พ่อถามเราว่าเราเป็นอะไร เราก็บอกไปตรงๆว่าเราไม่ได้เป็นอะไร พ่อไม่เชื่อแล้วพ่อก็เริ่มลงมือตบตีเรา แม่เลี้ยงก็เข้ามาห้าม พ่อถีบเราหลังชนอ่างล้างหน้าจนเป็นแผลคีลอยด์
เป็นแผลและปมของเรามาถึงทุกวันนี้ (ที่จริงเรื่องมันเยอะและซับซ้อนมากกว่านี้แต่เราขอไม่ลงดีเทล)
เรื่องล่าสุดที่เราโดนคือ ( เรื่องนี้เราจะลงดีเทลนะ ) คือเมื่อวานเราทำงานบ้านทุกอย่างเสร็จหมดแล้ว ทำกับข้าว กวาดพื้น ให้อาหารหมา เช็ดทำความสะอาดเรียบร้อย พ่อเรากลับบ้านมาก็พูดดีกับเรา เค้าก็ให้เราช่วยทำเฟสช่วยทำเพจให้ เราก็ทำให้เค้า พอทำเสร็จก่อนหน้านั้นเราก็ตักข้าว ทำกับข้าวไว้แล้ว เค้าก็กินไปดูข่าวไป สักพักเค้าก็ออกไปนอกบ้านเค้าก็ตำหนิที่เราไม่ตากผ้าให้เค้า ด้วยความที่เราเหนื่อยมามากจริงๆเราก็ไม่รู้ว่าเค้าซักผ้าไว้ อีกอย่างเครื่องสักผ้าเราเวลาซักเสร็จจะไม่มีเสียงเตือน เราก็ไม่รู้ เราเลยไม่เถียงเค้า เค้าก็ด่าด่าด่าเรา เราก็เงียบหลังจากนั้นเค้าก็จัดผิดเรา ทำกับข้าวไม่ปิดฝาเครื่องปรุง(อันนี้เรายอมรับเพราะบางทีก็ลืม กินแล้วไม่ทิ้งแต่จริงๆแล้วขยะมันปลิว แล้วเค้าก็เห็นเรานั่งทับรีโมทก็ด่าเรา แล้วเค้าก็ง้างมือมาจะตบเรา เราก็เลยเข้าห้องนอนไป ด้วยความที่เราทนมาเยอะทนมานาน เราเลยโพสระบายในเฟส เราปิดทุกคนที่รู้จักพ่อเราแต่เราลืมปิดแม่เลี้ยง แม่เลี้ยงก็เลยส่งให้พ่อเราดู พ่อไปทำงานกลับเข้ามาเค้าก็ให้เรานั่ง ยึดโทรศัพท์เรา เข้าเฟสเรา เค้าบอกว่าเราปิดกั้นไม่ให้เค้าเห็นโพส แต่ที่จริงเรากับเค้าไม่ได้เป็นเพื่อนเฟสกันอยู่แล้ว เราโดนตบตีมากมายหลายกระบวนท่า เตะ ต่อย เอากระบองฟาด มาหมด เค้าเอากระบอกฟาดข้อเท้าเราจนเราเดินปกติไม่ได้ เป็นแผลช้ำบวมมาก ตอนนี้เราต้องพันขาไว้ เช้าวันนี้เค้าเดินเข้ามาคุยกับเรา เค้าบอกว่าเราประจานเค้า ทำลายชื่อเสียงเค้า แต่จริงๆเราปิดพวกคนที่รู้ว่าเค้าเป็นใครออกหมดแล้ว แต่เราลืมปิดแม่เลี้ยงแล้วก็ญาติพี่น้องบางคน เค้าบอกว่าที่ผ่านมาความหวังดีทั้งหมดที่เค้าให้กลายเป็นว่ามากดดันเรา เค้าบอกว่าการที่เค้าปูทางไว้ให้เราทำตาม มันกลายเป็นการบังคับ (ส่วนตัวเราคิดว่ามันเป็นแบบนั้นจริงๆ เพราะเด็กคนอื่นๆหลายๆคนส่วนใหญ่เค้าก็ไม่ได้เป๊ะขนาดนี้ ) เค้าบอกให้อิสระกับเราแล้ว แต่ถ้าจะอยู่(จังหวัดที่อยู่ตอนนี้)ก็จะไม่ไห้เราอยู่ เพราะเค้าต้องไปทำนู่นนี่นั่น ต่างไปนานา ก็คือเค้าจะยัดเยียดให้เรากลับบ้านเกิดนั่นแหละ
เรารู้สึกว่าตัวเองทำอะไรได้ไม่ดี ทำให้ครอบครัวภูมิใจไม่ได้ เราโดนญาติๆด่าว่าเราไม่ดี เป็นเด็กเนรคุณ แต่ส่วนตัวเราคิดว่าเค้าไม่ได้ประสบพบเจอแบบเราก็คงไม่เข้าใจ ตอนนี้เราไม่มีที่พึ่ง เเละก็อาจจะไม่มีที่อยู่แล้วด้วย บอบช้ำทั้งกายทั้งจิตใจ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน พิมพ์ตกคำไหนขออภัยไว้ด้วยในที่นี้
เราโดนพ่อทำร้ายร่างการมาตั้งแต่เด็ก ำ