อยากจะถามผู้รู้หน่อยค่ะหรือมีใครเป็นแบบเราบ้างมั้ย เราไม่มีความรู้สึกอะไรเลย ไม่ว่าจะเป็นความสุข ความทุกข์ ความตื่นเต้น คือเวลาเพื่อนเล่าอะไรให้ฟังก็เฉยๆไม่ได้รู้สึกอะไรเลย ไม่รู้สึกเห็นใจใครด้วยเวลามีคนเล่าเรื่องเศร้าๆหรือเรื่องแย่ๆให้ฟัง เราไม่รู้ว่าแสดงสีหน้าไปแบบไหนแต่รู้สึกได้ว่ากำลังฝืนและปั้นแต่งสีหน้าเพื่อแสดงออกไปว่าเราก็รู้สึกเหมือนเพื่อนคนอื่นๆนะ ทั้งๆที่ข้างในก็รู้ว่าไม่รู้สึกอะไรเลยแถมยังรู้ด้วยว่าที่ทำอยู่คือการแสดง เวลาเราพยายามเล่าเรื่องที่เราเจอให้เพื่อนฟังเรากลับไม่มีอารมณ์ร่วมกับเหตุการณ์นั้นของตัวเองตอนเล่าด้วยซ้ำ แม้แต่ตอนที่ตาเสียก็ไม่รู้สึกอะไรเลยค่ะ ไม่ร้องไห้ไม่เศร้าไม่ได้คิดอะไรเลย เราเฉยๆกับทุกอย่างมากๆ แล้วก็ชอบคิดว่านี่คือเพื่อนเราใช่มั้ย แบบพวกเรานี่เรียกสนิทกันหรือป่าวอะไรแบบนี้อยู่บ่อยๆเวลาอยู่กับเพื่อนจนบางครั้งก็เฟตตัวเองออกมาเองเงียบๆ บางทีก็กลัวตัวเอง แต่ไม่ได้มีความรู้สึกอยากตายนะคะ เราเคยถามตัวเองว่าที่เป็นอยู่คือซึมเศร้าหรือป่าว มีความคิดฆ่าตัวตายมั้ย แต่ก็สรุปแล้วว่าไม่มีอาการแบบนี้ จะมีปัญหาแค่กับด้านความรู้สึกของตัวเองล้วนๆเลยค่ะ
ไร้ความรู้สึกทุกข์-สุข อาการแบบนี้น่ากลัวมั้ยคะ?