แค่อยากรู้ว่า พอได้โอกาสแล้วทำไมถึงไม่ชอบรักษามันไว้ ?

เคยให้โอกาสคนๆนึงซ้ำแล้วซ้ำอีก เพียงเพราะอยากรักษาความรักเอาไว้ กี่ครั้งที่เอาโอกาสไปกับความคาดหวังว่ามันจะดีขึ้นไปแลกกับบทสรุปที่มันจบด้วยคำว่า ขอโอกาสอีกครั้ง กี่ครั้งที่ยอมให้โอกาสนั้นไป เพราะคิดว่ามันต้องดีขึ้นสิ เค้าจะต้องพยายามเพื่อทำให้คำว่าเราอยู่ด้วยกันไปเรื่อยๆ หัวเราะด้วยกันไปเรื่อยๆ ทะเลาะด้วยกันไปเรื่อย กวนตีนด้วยกันไปเรื่อยๆ คาดหวังสิ่งที่จะทำด้วยกันไปเรื่อยๆ ทุกครั้งที่ให้โอกาสมันจะมาพร้อมกับความคาดหวัง ความเชื่อใจ และทุกครั้งมันก็จะดีแค่ช่วงแรกๆ สุดท้ายมันก็จบลงแบบเดิมจนมันทำให้รู้สึกว่าเค้ารู้สึกเหมือนเรามั้ยเค้ายังต้องการที่จะมีคำว่าเราหรือเปล่า เค้าแคร์ความรู้สึกเรามั้ย หรือเค้าคิดจะทำอะไรก็ได้กี่ครั้งที่เปิดใจคุยกันกี่ครั้งที่ตั้งข้อตกลงกี่ครั้งที่ขอโอกาสและกี่ครั้งที่มันจบลงแบบเดิมเหมือนที่พูดมามันไม่เคยเกิดขึ้น 
จนสุดท้ายกลายเป็นเราเองที่รู้สึกเหนื่อย  กลายเป็นเราเองที่ขอเป็นฝ่ายเดินออกมา เพื่อที่จะไม่ให้ความรู้สึกดีๆที่เคยมีให้กันมันต้องแย่ไปกว่านี้การที่ความรักมันต้องจบลงแล้วมีคนใดคนนึงต้องเดินจากไปมันไม่ได้แปลว่าคนๆนั้นจะมีคนอื่นเข้ามาและการที่มีใครคนใดคนนึงเดินจากไปมันก็ไม่แปลว่าคนๆนั้นจะหมดรักไปจากใจเพียงแค่ที่เก่าที่เดิมตรงๆนั้นมันทำให้เค้ารู้สึกว่าเค้าไม่มีความหมายอะไรเลยไม่มีความสำคัญให้มองเห็นก็แค่เดินออกมาเพื่อให้ความสำคัญและรักตัวเองทดแทนในส่วนที่รักคนอื่นไป 😔