เราทำงานโรงงาน ทำงานแบบเข้าเช้า 4 วันหยุด 2 วัน แล้วเปลี่ยนเป็นเข้าดึก วนลูปเปลี่ยนกะเช้า ดึก
ส่วนแฟนทำเช้าอย่างเดียว หยุดเสาร์-อาทิตย์
ต้องแบ่งวันหยุด balance ให้ครอบครัวอีกด้วย
เช่น หยุดแรก ไปหาลูกต่างจังหวัด ลูกก็ไปโรงเรียน เจอกันตอนเลิกเรียน เล่นด้วยกัน นอนด้วยกัน แล้วลูกก็ดันติดแม่ อยากเล่นกับแม่ซะด้วย
หยุดที่ 2 ไปหาแฟนที่อยู่อีกจังหวัด แฟนทำงานเลิก 2 ทุ่ม ก็ดูแลเรื่องอาหารว่างไว้รอ ตื่นตี 5.30 แล้วก็ไปทำงาน ส่วนแฟนก็เป็นทุ่มเทให้ครอบครัว เป็นคนขาดความรัก ไว้ใจได้ไม่เจ้าชู้ เรารักกัน มากบอกรักกันทุกวัน เราจะงอนแฟนแค่เรื่องลูก อยากเอาลูกมาอยู่ด้วย แต่แฟนแย้งว่าเราทำงานไม่มีเวลาดูแลเต็มที่ อยู่กับแม่เค้าดีกว่า
หยุดที่ 3 อยู่บ้านตัวเอง ทำความสะอาดบ้าน ดูแลกับข้าวให้พ่อแม่ ซึ่งถึงอยู่บ้านเดียวกับพ่อแม่ กะเช้าตื่นตี 4.40 น. เข้าบ้าน 20.30 น. พ่อนอนแล้ว กะดึก ออกจากบ้าน 17.00 เข้าบ้าน 08.30น. พ่อแม่ก็ออกไปนอกบ้านกันแล้ว
แล้วก็วันหยุดแบบนี้ไปเรื่อยๆ โอกาสเจอเสาร์ - อาทิตย์ ก็ต้องเลือกจะไปหาลูก หรือแฟน
balance ชีวิตครอบครัวไม่ได้ค่ะ เหมือนใช้ชีวิตไปไม่มีจุดหมาย ไม่ได้อยู่กับใครสักคนเลยจริงๆ
งานแบบนี้ ทำยังไงถึงจะมีความสุขกับชีวิตครอบครัวได้ค่ะ
ส่วนแฟนทำเช้าอย่างเดียว หยุดเสาร์-อาทิตย์
ต้องแบ่งวันหยุด balance ให้ครอบครัวอีกด้วย
เช่น หยุดแรก ไปหาลูกต่างจังหวัด ลูกก็ไปโรงเรียน เจอกันตอนเลิกเรียน เล่นด้วยกัน นอนด้วยกัน แล้วลูกก็ดันติดแม่ อยากเล่นกับแม่ซะด้วย
หยุดที่ 2 ไปหาแฟนที่อยู่อีกจังหวัด แฟนทำงานเลิก 2 ทุ่ม ก็ดูแลเรื่องอาหารว่างไว้รอ ตื่นตี 5.30 แล้วก็ไปทำงาน ส่วนแฟนก็เป็นทุ่มเทให้ครอบครัว เป็นคนขาดความรัก ไว้ใจได้ไม่เจ้าชู้ เรารักกัน มากบอกรักกันทุกวัน เราจะงอนแฟนแค่เรื่องลูก อยากเอาลูกมาอยู่ด้วย แต่แฟนแย้งว่าเราทำงานไม่มีเวลาดูแลเต็มที่ อยู่กับแม่เค้าดีกว่า
หยุดที่ 3 อยู่บ้านตัวเอง ทำความสะอาดบ้าน ดูแลกับข้าวให้พ่อแม่ ซึ่งถึงอยู่บ้านเดียวกับพ่อแม่ กะเช้าตื่นตี 4.40 น. เข้าบ้าน 20.30 น. พ่อนอนแล้ว กะดึก ออกจากบ้าน 17.00 เข้าบ้าน 08.30น. พ่อแม่ก็ออกไปนอกบ้านกันแล้ว
แล้วก็วันหยุดแบบนี้ไปเรื่อยๆ โอกาสเจอเสาร์ - อาทิตย์ ก็ต้องเลือกจะไปหาลูก หรือแฟน
balance ชีวิตครอบครัวไม่ได้ค่ะ เหมือนใช้ชีวิตไปไม่มีจุดหมาย ไม่ได้อยู่กับใครสักคนเลยจริงๆ