สวัสดีครับทุกคน​ผมชื่อ​ที​อายุ16ครับอยากจะมาระบายความรู้สึกที่อึดอัดภายใจให้พวกพี่ๆน้องๆกันครับเรื่องมีอยู่ว่าผมเป็นคนที่เคยถูกผู้ใหญ่ชอบนำผมไปเปรียบเทียบกับหลานที่เกิดวันเดียวกับผมอายุเท่าผมว่าเขาดีอย่างนั้นอย่างนี้มันทำให้ผมไม่มีความมั่นใจและผมก็เป็นโรคสมาธิสั้นเคยเจอเหตุการณ์​แย่ๆทำให้ฝังใจ​  โดนเพื่อนแกล้งแรงๆสมัยประถม และ​ เมื่อปีนี้พึ่งมารู้ว่าเป็นโรคซึมเศร้าด้วย​ ซึ่งเรื่องมันยาวขออธิบายแบบง่ายๆนะครับ​ ว่า​สรุปปีนี้ผมไม่ได้ไปโรงเรียน​ผมอยู่​ม.5แล้ว​แต่ต้องไปเรียนกับรุ่นน้องปีหน้า​ผม​ไปหาหมอจิตแพทย์​ทุก​2 อาทิตย์​ผมมีเรื่องเครียดหลายเรื่องบวกกับผมเป็นคนไม่มั่นใจในตัวเองไม่กล้าสบตาคนที่ไม่รู้จักหรือ​อาย​ และก็ชอบรู้สึกด้อยค่าตนเอง​ เวลาผมอารมณ์เศร้าผมก็มักนอนร้องให้
ผมมีความสุขเวลาที่ได้ฟังเพลงมันช่วยให้ผมรู้สึกมีพลังจะก้าวต่อไป​ แต่บางเวลาผมก็รํ้สึกท้อแท้ว่าทำไมต้องเป็นเราที่ต้องเจอแต่เรื่องแย่ๆ​ มีใครอื่นๆที่เป็นทั่วไป​เขามีความทุกข์​กันบ้างไหม​ ผมลองเอาหลักศาสนาเข้ามาช่วยได้บ้าง​ แต่ผมก็ยังทุกข์กับความเสียใจอยู่ดี​ ผมคิดมากอยู่แล้วก็คิดแย่ด้วย​แต่ปมก็จะไม่ยอมให้คนรอบข้างต้องรู้สึกไม่ดีไปด้วย​นั้นคือครอบครัวผม​  เพราะผมรู้ตัวเองว่าเวลาที่ท้ออยากยอมแพ้ไปต่อไม่ไหวถ้าให้เวลาช่วยสักหน่อยก็จะเริ่มกลับมาได้ไวมาก​ ชีวิตผม​ ล้มลุกคลุกคลานมาตลอด​ โดนดูถูกหลายครั้ง​ แต่ผมเชื่อว่าผมจะคิดบวกและอดทนสู้ต่อไปครับ​  ผมชอบคิดว่าตัวเองแย่​ เวลาเล่นโซเซียลก็จะรู้สึกเครียดเวลาเจอคอมเม้น​ที่เราไม่ชอบ​ บางทีก็อยากร้องตะโกนออกมาดังๆครับ​  ผมแค่อยากได้กำลังใจครับ​ให้ผมมีมีพลังบวกอีกครับ...