เรียนจบแล้วแม่บอกว่าเอาเงินเดือนมาเลี้ยงแม่ที่เป็นบุคคลที่ทำร้ายจิตใจเรามาตลอด!?

เริ่มกันเลยนะคะทุกๆอย่างมันเกิดจากต้นตอนี้เมื่อ20กว่าปีก่อน เรื่องมีอยู่ว่าในวันนี้แม่บอกว่า"เเม่รอเรียนจบ เอาเงินเดือนมาเลี้ยงแม่อยู่"  เหตุผลที่แม่พูดคำนี้มาจากความขัดแย้งครอบครัวของเราค่ะ แม่และย่าไม่ค่อยถูกคอกันตั้งแต่งานแต่งของ"พ่อและแม่" แต่เหตุผลที่พ่อของเราต้องแต่งงานกับแม่ เนื่องจากยายติดคุกค่ะ พ่อสงสารที่แม่ต้องอยู่คนเดียว ปู่และย่าไม่ค่อยชอบครอบครัวของแม่ เพราะมีนิสัยลักขโมยชอบกลั่นแกล้ง ในขณะที่แม่เป็นสะใภ้ของบ้านที่ไม่ค่อยถูกใจ ย่าและปู่จึงให้แม่ทำงานบ้านอย่างหนักมาตลอด จนมีเราที่เกิดออกมาในปี46 แม่มีเรื่องฉาวที่แอบมีกิ๊กจากคนที่มาทำถนนหน้าบ้านของเราในขณะที่เราอายุได้ประมาณ 1 ขวบ แม่ถูกขับออกจากบ้านและไปทำงานที่หัวหิน เราอยู่กับ พ่อ ย่า ปู่ มาตั้งแต่ตอนนั้น จนแม่กลับมาตอนที่เราจำความได้ซึ่งเราจำไม่ได้ว่าอายุประมาณเท่าไหร่ แม่ท้องและมีน้องชาย 1 คน เกิดในปี52  สักพักต่อมาแม่นำยาเบื่อหยอดใส่ขวดน้ำประจำให้ย่ากิน จนย่าเข้าเข้าโรงพยาบาลป่วยหนักเป็นระยะเวลายาวนาน เราเห็นมันกับตา ย่าพยายามบอกคนในบ้านว่า"แม่คือคนที่เอายาเบื่อใส่ให้กิน" แม่พยายามปฏิเสธมาตลอดและบอกว่า"ย่ามันชอบ ชอบสร้างเรื่อง" ย่าจึงปลูกบ้านอีกหลังแยกออกมา แม่และย่ายังไม่ค่อยถูกกัน ต่อหน้าทำดีให้กัน ลับหลังแม่ชอบด่า พ่อ ย่า และปู่ พ่อเป็นคนที่ขยันขันแข็ง ส่งลูกเรียนเอกชนและโรงเรียนประจำจังหวัด ทำอาชีพเกษตรกรและเลี้ยงวัวพันธุ์ส่งลูกทั้งสองคนเรียน ส่วนแม่ช่วยพ่อทำงานแต่มักจะบอกกับเราเสมอว่า"กูไม่อยากอยู่บ้านนี้ รำคาน กูทำ ไรก็ไม่เคยให้กูเลย ไม่แบ่งกูเลย ไร่ก็ไม่เคยแบ่งให้ โธ่ไอ " พ่อเป็นคนที่อาวุโสกว่า อายุห่างกันมาก แต่ใช้และกูแทนนคำเรียกในลับหลัง เราเคยไม่คุยกับแม่ประมาณ 1 ปีค่ะ เพราะเราถูกแม่ตบหน้าหลายครั้งในขณะที่เขาไม่พอใจในบางการกระทำของเรา เรามองว่ามันคือเหตุที่เกินไปเราสามารถพูดคุยกันได้ เคยโดยขอนไม้มะม่วงฟาดจนปากแตกในตอนเด็ก คนที่มาห้ามและโอ๋เราทุกๆครั้งคือ พ่อ พ่อเป็นคนที่จิตวิทยาสูงมาก ไม่เคยใช้กำลังแต่สอนให้เรา"คิด" พ่อคือที่ใส่ใจในการเรียนต่อ ความฝัน อาชีพของลูก ตอนนี้ที่เขียนเราเรียนมหาลัยแล้วค่ะ(ปี 2) แม่จะยิ่งชอบพูดว่า เรียนจบแล้วเลี้ยงแม่ด้วย เอาแม่ไปอยู่ด้วย แม่อยากได้บ้านแบบนี้ แม่อยากทำร้านขายของ" ขอเพิ่มเติมนะคะ แม่ของเรารักลูกไม่เท่ากันค่ะ แม่จะรักน้องชายมากๆพอเรายิ่งโต เราเรียนเก่ง เรียนมหาวิทยาดีๆ แม่ยิ่งทำดีกับเรา ชอบพูดถึงเรื่องเงินเดือน เราไม่ติดสัตวแพทย์แม่ก็จะพูดว่า"นึกว่าจะมีลูกเรียนหมอ"และพูดประโยคหนึ่งเสมอ"กูจะทิ้งพ่อ กับปู่ให้ตายงอมคาบ้านนี้แหละ" ซึ่งต่างจากพ่อที่คอยถามว่า "เรียนเป็นไงบ้าง หนูวางแผนไว้หรือยัง เรียนต่อโทมั้ย" จริงๆแล้วพ่อก็อยากจะเลิกกับแม่นี้แหละค่ะ แต่มันติดตรงที่น้องชายยังเรียนอยู่+ติดแม่ และพ่อคือคนที่ส่งเรียน เราสามารถจัดการความรู้สึกของตัวเองได้ค่ะ ไม่เครียดเรื่องความขัดแย้งที่บ้าน เพราะเราท่องเสมอว่าเราต้องทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด อยากจะขอคำเเนะนำว่า เราควรจะทำยังไงดีเมื่อถึงตอนเรียนจบ+มีงานทำแล้ว เกิดเหตุการณ์ที่แม่จะพยายามให้เราออกจากบ้านแล้วมาเลี้ยงเขาคนเดียว เรายังมีเป้าหมายในชีวิตอื่นๆค่ะ เรารู้สึกว่าปัญหานี้มันกวนใจอยู่ เรายืนยัดที่ขะอยู่กับพ่อค่ะ แต่เราจะจัดการเรื่องนี้ยังดี