อาจจะยาวนิดนึง แต่ผมอยากระบายและอยากได้คำแนะนำครับ
ตอนนี้ผมกำลังเรียนอยู่ปี 3 แล้ว ผมเริ่มหาเงินด้วยตัวเองมา 7 เดือนแล้วด้วยการทำงานพาร์ทไทม์รับ-ส่งรถเช่า รายได้ชั่วโมงละ 50 บาททำตั้งแต่ 5 โมงถึง 4 ทุ่ม หลังจากเลิกเรียน มันดูดีเลยแหละครับที่หาเงินใช้ด้วยตัวเอง แต่ประเด็นที่คือ ผมต้องส่งเงินให้ที่บ้านด้วย ทั้งที่ไม่เคยได้ขอเงินที่บ้านใช้เลย
เหตุผลคือ อาของผมได้ตกงานมา 3 ปีแล้วตั้งแต่โควิด แล้วเขาโกหกทุกอย่างว่าจะไปสัมภาษณ์งาน ขอเงินค่าตั๋วค่ากินหน่อย บางทีก็บอกจะไปเซ็นสัญญากับบริษัท ต้องเดินทางเข้ากรุงเทพฯ แต่ทว่า หลังจากวันสัมภาษณ์งานเสร็จ จะเริ่มทำงานเดือนหน้า แต่ไม่ยอมกลับบ้าน โกหกว่าต้องเริ่มทำงานเลย ทำให้คุณย่าของผม ต้องส่งเงินให้อาทุกๆ วัน วันละ 500-1,000 บาท ย่าผมเกษียรแล้วเป็นข้าราชการบำนาญ ซึ่ง อาของผมทำแบบนี้มาตลอด จนกระทั่งไม่มีเงินส่งมาให้ผมเลย (ก่อนจะมาทำงานเอง ผมก็ใช้เงินคุณย่าอยู่)
ทำให้ย่าผมต้องหายืมเงินคนรอบตัว กู้ หามาให้อาใช้จนได้ เดือนนึงอาขอเงินไปไม่ต่ำกว่า 2 หมื่น โดยที่ไม่ได้ทำงานเลย จนผมตัดสินใจมาทำงานหาเงินใช้ แต่ ผมใช้ไม่เคยพอเลย 1 เดือนผมได้เงินประมาณ 6-7 พัน และกู้กยศ. ได้เงินแค่ 3 พันก็มาจ่ายค่าหอหมด บางครั้งช่วงสิ้นเดือนผมต้องยอมอดเป็นบางวันเพราะต้องโอนเงินให้อาครั้งละ 200-300 ถ้าอาขอย่าไม่ได้ก็จะมาขอที่ผมตลอด แล้วขู่จะฆตต. บ้าง จะไปเสพยาบ้าง ถ้าไม่ได้เงิน ย่าผมก็สงสารเลยขอให้โอนให้ ที่ผ่านมาอาของผมก่อหนี้เยอะมาก ผมและย่าโทรคุยกันก็ร้องไห้ไป ให้กำลังใจกันแค่นั้น
ล่าสุด ย่าของผม ได้ขอให้ผมขายโทรศัพท์ให้หน่อย จะเอาเงินให้อาเริ่มต้นทำงานที่ใหม่ ผมก็เห็นใจ ยอมขายโทรศัพท์ให้ในราคา 2 หมื่น ผมซื้อโทรศัพท์มือ 2 มาใช้ 5 พันบาทและที่เหลือผมได้โอนให้อาหมดเลย อ่านมาถึงตรงนี้ทุกคนคงสงสัยว่า ทำไมถึงทุ่มเทขนาดนี้ เพราะว่าเงินเดือนอาที่จะได้หลังจากทำงานคือประมาณ 9 หมื่นบาท (มีหลักฐานให้ผมและย่าดูทุกอย่าง ทั้งเอกสารว่าจ้าง เอกสารการทำประกันต่างๆ และดูมันเหมือนจะเป็นเอกสารจริง)
คุณย่าเลยมีความหวังว่าจะได้ และอาก็พูดหว่านล้อมว่าจะให้เดือนละ 3-4 หมื่น เลยทำให้ผมต้องยอมขายและผลักให้อาได้ทำงาน
จนผมเพิ่งได้ข่าวจากย่าเมื่อวันก่อนว่า อาออกจากงานแล้ว เพราะ ไม่มีรถยนต์ไปทำงาน ก่อนหน้านี้ก็ขอให้ย่าผมออกรถให้ แต่ย่าไม่ยอมออกให้ ก็เลยไปทำงานโดยที่ไม่มีรถยนต์และบอกว่าต้องไปหาลูกค้าตลอด ต้องขึ้นเครื่องบินตลอดเพราะลูกค้าอยู่ตจว. ทำให้ลำบากในการเดินทาง และได้ขอออกจากงานมากลางคัน เพราะย่าไม่มีเงินให้ขึ้นเครื่อง ปัจจุบันก็ไม่ยอมกลับบ้าน โกหกว่าขอเงินค่าตั๋วรถกลับบ้านหน่อย ผมก็โอนให้ แต่สรุปสุดท้ายก็ไม่ยอมกลับ อ้างว่าลองสมัครงานอีกที่แล้วเขาขอดูตัวและนัดสัมภาษณ์เลยยังไม่กลับบ้าน
ตอนนี้ก็ยังขอเงินผมเรื่อยๆ ผมบล็อคอาทุกทางก็แล้ว แต่ย่าผมก็คอยจะทักมาให้โอนเงินให้ย่าหน่อย แต่ผมก็รู้แหละว่าย่าก็โอนให้อาอยู่ดี ถ้าอาไม่ได้เงินก็จะด่าตลอด ตอนนี้ผมไม่รู้จะหาทางออกไหนที่ดีที่สุดเลย ผมร้องไห้แทบทุกครั้งที่ย่าขอให้โอนเงิน
ยังไม่พอบางวันพ่อก็ทักมาขอยืมเงินบ้าง แต่ก็คืนแต่เป็นอาทิตย์กว่าผมจะได้เงินคืนจากพ่อ พ่อผมก็ตกงาน หางานรายวันทำไปเรื่อยๆ ก็พออยู่รอดวันต่อวันไป
อยากขอความคิดเห็นจากทุกคน หรือขอคำแนะนำสำหรับเรื่องนี้หน่อยครับ ผมเหนื่อยมากเรียนมาทั้งวันเย็นก็มาทำงานกว่าจะได้กลับห้อง 5 ทุ่ม บางวันมีโอที ทำถึงเที่ยงคืนกลับห้องตี 1 ก็เคย
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำล่วงหน้าครับ
หาเงินส่งให้ที่บ้าน ทั้งๆ ที่ยังเรียนอยู่
ตอนนี้ผมกำลังเรียนอยู่ปี 3 แล้ว ผมเริ่มหาเงินด้วยตัวเองมา 7 เดือนแล้วด้วยการทำงานพาร์ทไทม์รับ-ส่งรถเช่า รายได้ชั่วโมงละ 50 บาททำตั้งแต่ 5 โมงถึง 4 ทุ่ม หลังจากเลิกเรียน มันดูดีเลยแหละครับที่หาเงินใช้ด้วยตัวเอง แต่ประเด็นที่คือ ผมต้องส่งเงินให้ที่บ้านด้วย ทั้งที่ไม่เคยได้ขอเงินที่บ้านใช้เลย
เหตุผลคือ อาของผมได้ตกงานมา 3 ปีแล้วตั้งแต่โควิด แล้วเขาโกหกทุกอย่างว่าจะไปสัมภาษณ์งาน ขอเงินค่าตั๋วค่ากินหน่อย บางทีก็บอกจะไปเซ็นสัญญากับบริษัท ต้องเดินทางเข้ากรุงเทพฯ แต่ทว่า หลังจากวันสัมภาษณ์งานเสร็จ จะเริ่มทำงานเดือนหน้า แต่ไม่ยอมกลับบ้าน โกหกว่าต้องเริ่มทำงานเลย ทำให้คุณย่าของผม ต้องส่งเงินให้อาทุกๆ วัน วันละ 500-1,000 บาท ย่าผมเกษียรแล้วเป็นข้าราชการบำนาญ ซึ่ง อาของผมทำแบบนี้มาตลอด จนกระทั่งไม่มีเงินส่งมาให้ผมเลย (ก่อนจะมาทำงานเอง ผมก็ใช้เงินคุณย่าอยู่)
ทำให้ย่าผมต้องหายืมเงินคนรอบตัว กู้ หามาให้อาใช้จนได้ เดือนนึงอาขอเงินไปไม่ต่ำกว่า 2 หมื่น โดยที่ไม่ได้ทำงานเลย จนผมตัดสินใจมาทำงานหาเงินใช้ แต่ ผมใช้ไม่เคยพอเลย 1 เดือนผมได้เงินประมาณ 6-7 พัน และกู้กยศ. ได้เงินแค่ 3 พันก็มาจ่ายค่าหอหมด บางครั้งช่วงสิ้นเดือนผมต้องยอมอดเป็นบางวันเพราะต้องโอนเงินให้อาครั้งละ 200-300 ถ้าอาขอย่าไม่ได้ก็จะมาขอที่ผมตลอด แล้วขู่จะฆตต. บ้าง จะไปเสพยาบ้าง ถ้าไม่ได้เงิน ย่าผมก็สงสารเลยขอให้โอนให้ ที่ผ่านมาอาของผมก่อหนี้เยอะมาก ผมและย่าโทรคุยกันก็ร้องไห้ไป ให้กำลังใจกันแค่นั้น
ล่าสุด ย่าของผม ได้ขอให้ผมขายโทรศัพท์ให้หน่อย จะเอาเงินให้อาเริ่มต้นทำงานที่ใหม่ ผมก็เห็นใจ ยอมขายโทรศัพท์ให้ในราคา 2 หมื่น ผมซื้อโทรศัพท์มือ 2 มาใช้ 5 พันบาทและที่เหลือผมได้โอนให้อาหมดเลย อ่านมาถึงตรงนี้ทุกคนคงสงสัยว่า ทำไมถึงทุ่มเทขนาดนี้ เพราะว่าเงินเดือนอาที่จะได้หลังจากทำงานคือประมาณ 9 หมื่นบาท (มีหลักฐานให้ผมและย่าดูทุกอย่าง ทั้งเอกสารว่าจ้าง เอกสารการทำประกันต่างๆ และดูมันเหมือนจะเป็นเอกสารจริง)
คุณย่าเลยมีความหวังว่าจะได้ และอาก็พูดหว่านล้อมว่าจะให้เดือนละ 3-4 หมื่น เลยทำให้ผมต้องยอมขายและผลักให้อาได้ทำงาน
จนผมเพิ่งได้ข่าวจากย่าเมื่อวันก่อนว่า อาออกจากงานแล้ว เพราะ ไม่มีรถยนต์ไปทำงาน ก่อนหน้านี้ก็ขอให้ย่าผมออกรถให้ แต่ย่าไม่ยอมออกให้ ก็เลยไปทำงานโดยที่ไม่มีรถยนต์และบอกว่าต้องไปหาลูกค้าตลอด ต้องขึ้นเครื่องบินตลอดเพราะลูกค้าอยู่ตจว. ทำให้ลำบากในการเดินทาง และได้ขอออกจากงานมากลางคัน เพราะย่าไม่มีเงินให้ขึ้นเครื่อง ปัจจุบันก็ไม่ยอมกลับบ้าน โกหกว่าขอเงินค่าตั๋วรถกลับบ้านหน่อย ผมก็โอนให้ แต่สรุปสุดท้ายก็ไม่ยอมกลับ อ้างว่าลองสมัครงานอีกที่แล้วเขาขอดูตัวและนัดสัมภาษณ์เลยยังไม่กลับบ้าน
ตอนนี้ก็ยังขอเงินผมเรื่อยๆ ผมบล็อคอาทุกทางก็แล้ว แต่ย่าผมก็คอยจะทักมาให้โอนเงินให้ย่าหน่อย แต่ผมก็รู้แหละว่าย่าก็โอนให้อาอยู่ดี ถ้าอาไม่ได้เงินก็จะด่าตลอด ตอนนี้ผมไม่รู้จะหาทางออกไหนที่ดีที่สุดเลย ผมร้องไห้แทบทุกครั้งที่ย่าขอให้โอนเงิน
ยังไม่พอบางวันพ่อก็ทักมาขอยืมเงินบ้าง แต่ก็คืนแต่เป็นอาทิตย์กว่าผมจะได้เงินคืนจากพ่อ พ่อผมก็ตกงาน หางานรายวันทำไปเรื่อยๆ ก็พออยู่รอดวันต่อวันไป
อยากขอความคิดเห็นจากทุกคน หรือขอคำแนะนำสำหรับเรื่องนี้หน่อยครับ ผมเหนื่อยมากเรียนมาทั้งวันเย็นก็มาทำงานกว่าจะได้กลับห้อง 5 ทุ่ม บางวันมีโอที ทำถึงเที่ยงคืนกลับห้องตี 1 ก็เคย
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำล่วงหน้าครับ