ท้องลูกคนที่3 ท้องได้7เดือนซึมเศร้าหนักมาก หดหู่ ไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกต่อไปเลย

ขอเล่าเรื่องระบายความรู้สึกในนี้น่ะค่ะ  ชีวิตเกิดมากำพร้า แม่ ใช้ชีวิตอยู่ย่าปู่ พ่อแต่งงานใหม่ มีน้องมาเพิ่มอีก1คน  ต่างแม่ เราก็ใช้ชีวิตอยู่มากับย่ากับปู่ ชาวิตแสนสบาย อยากได้อะไรก็ได้ แต่ไม่ใช้สิ่งที่อยากได้มาในชีวิตเลย ความรู้สึกตอนนั้นสิ่งที่อยากได้ที่สุดคือความรักจาก พ่อ ทุกครั้งที่พ่อจะไปนอนบ้านแม่เลี้ยงในตอนค่ำ เป็นสิ่งที่รู้สึกเจ็บปวดมากที่สุด เพราะต้องร้องขอ อ้อนวอน ให้พ่อนอนด้วย บางครั้งก็ต้องวิ่งตามรถจักยานยนต์ที่พ่อขี่ไป จน โตมาความรู้สึกนั้นมันฝังลึกเข้ามาในจิตใจ ว่า เออ ช่างเห้อ เราเองก็ใช้ชีวิตต่อไปเรื่อยๆ จน ม.ปลาย ขณะที่กำลังศึกษาอยู่ชั้น ม.5 เราตั้งครรภ์ ลูกคนแรก จัดงานแต่ง ทุกอย่างเหมือนโอเค แต่ชีวิต ก็พบว่าสามีของเรา แอบนอกใจมีคนอื่น แอบคุย แอบพบเจอ เราก็ตัดสินใจเลิกและเลี้ยงลูกเอง เวลาผ่านไป เจอรักครั้งใหม่ มีลูกคนที่สอง สามีติดยา งานไม่ทำ ทะเลาะกันบ่อย และยังแอบคุยกับคนอื่น จนต้องเลิกกัน เราก็พาลูกคนที่สองมาอยู่ด้วย แต่สามีคนนี้ที่บ้านจะมีปัญหากับเค้ามาก ไม่ชอบไม่พอใจ เรียกว่าเกลียดเลยกะว่าได้ พอเราเอาลูกมาอยู่ด้วย ย่าก็จะ ด่าว่า ไหนพ่ออ่ะ ไอเปตรนั้น ทำมาว่าเลี้ยงรอด เที่ยวมาร้อง สาระพัดคำด่า ที่ด่าผ่านลูกเราคนที่สองที่ไม่รู้เรื่อง ด่าว่าอย่างนั้นมาเป็นเวลา8ปี จนความรู้สึกเราไปหมดแล้ว เสียใจจนจะเป็นบ้า ส่งสารลูก  ส่วนลูกคนแรก เขารักห่วงมาก และชอบเอามาเปรียบเทียบกัน ว่าคนน้องไม่ได้เรื่องพ่อมันกะเปตร เราทำงาน ทุกอย่างที่จะทำได้ งานโรงงาน งานห้าง สาระพัดงาน จนสุดท้าย น้าๆที่บ้านบอกว่าจะอยู่แบบนี้เหรย พาลูกรอดเห้อ งานโรงงานนิ กลับไปเรียนใหม่เถอะ น้าๆที่บ้าน5คน ข้าราชการทั้งหมด คนแถวบ้านจะชอบพูดว่า สบายแล น้าๆทำงานดีๆทั้งนั้นเขาฝากงานให้อยู่แล้ว จนกลับไปเรียนใหม่ จบมากะไม่ได้งานทำ มามีน้องคนสุดท้องตอนนี้ตั้งครรภ์7เดือน ย่าก็ยังพูดเรื่องเดิมๆว่าลูกเราเหมือนเดิม ทำร้ายจิตใจความรู้สึกสารพัดอย่าง ทั้งที่ว่าเราอยู่ดูแลแกไม่สบาย ไม่เคยไปไหน ดูแลตั้งแต่ปู่จนย่า จ่าแกจะชอบมาบ่นว่าแกไม่ชอบลูกเขยคนนี้บาง ไม่ชอบลูกสะใภ้บาง อย่างนุ้อย่างนี้ แต่พอลูกสาวแกมาแกจะทำแบบประมาณ ชอบลุกเขยนี้มาก หานุ้หานี้มาให้ พอเขากลับก็มาบ่นมาด่าให้เราฟัง จนบางทีเราก็บอกไปน่ะว่า เห็นไม่บ่นให้ลูกสาวฟังว่าไม่ชอบลูกเขยแบบนุแบบนี้ แกตอบกลับมาว่าเห็นดูลูกสาว ทั้งที่ลูกสาว  เเล้วความรู้สึกเราอ่ะ ที่ด่าสามีเราพันนุพันนี้ ด่าลูกเราแบบนุแบบนี้ คือเราดูแลแกอยู่ไม่เเคร์ความรู้สึกคนที่ดูแลบางเลยเหรอ มันโคตรเสียใจ ในชีวิตนี้อยากตายมากๆเรยกับคำพูดย่า ไม่อยากมีชีวิตอยู่เลย ไม่อยากมีเลย สงสารลูก ถ้าย้อยเวลากลับไปได้ จะไม่เกิดมาเลย ไม่มีลูกเลย ไม่อยากให้ลูกมาพบกลับ อะไรที่ทำร้ายจิตใจตั้งแต่ยังเด็ก