คือแฟนอยู่ไกลค่ะ อยู่ต่างจังหวัดเลย วันๆแทบไม่ได้คุยกันเลยค่ะตื่นเช้ามามอนิ่งกันคุยกันสักพักแล้วก็หายไปทั้งวัน ตกดึกมาก็ถึงจะทักหากัน แต่ส่วนมากจะส่งกันเข้านอนเลย😭 บางทีหนูก็ทักตามเค้าแต่บางทีก็เป็นเค

ส่วนใหญ่เวลาทำงาน หรือ ทำอะไร เราจะชอบโหมงานแบบมากๆ เหมือนไฟที่กำลังลุกเหมือนจะไม่ดับง่าย เราตื่นมาตื่นเต้นกับงานที่จะทำ(เราทำงานสายArtนะคะ) ทำงกๆแบบนั้น แต่มันเหมือนเป็นการสะสมว่าร่างกายเรามันเหนื่อย

เรืองของเรื่อง เรากับแฟนมาอยู่หอใกล้บ้านแม่ แม่แฟนมีลูก2คน แฟนเราคือคนเล็ก ช่วงปกติเราก็ทำงานรปภ. ตั้งแต่8โมงครึ่งถึง2ทุ่มครึ่งทุกวัน จนวันนึงเราล้มป่วยขาอ่อนแรง ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ เวลาผ่านมาเราดีข

ลองมาสองยี่ห้อไม่ดีขึ้นเลยค่ะมันมาก😫

ไม่เอานิพพาน เอาแต่ความรู้ความเข้าใจเพื่ออ่านพระไตรปิฎกให้เข้าใจเท่านั้น เนื่องจากแก่แล้ว ใกล้จะตายแล้ว จึงไม่ค่อยสนใจเรื่องเวลาที่จะเสียไปตอนนี้ ช่างหัวเผือก นึกอยากจะทำอะไรก็ทำ แต่สิ่งที่อยากทำในนั

;ต้องบอกก่อนว่าก่อนหน้านี้ผทเคยสูบมาก่อนเเล้วตอน ม.1 เทอม1; ผมสูบกัญชาคู่กับบุหรี่มา2-3เดือนได้เเล้วตอนนี้ผมมีอาการมา3-4วันเเล้วอาการคือ 1.เบื่ออาหาร 2.ไอมีเสลด (ต้องบอกก่อนว่าช่วนวันสองวันเเรกอาการ

“วันละก้าว อย่าเฝ้ารอการเปลี่ยนแปลงแบบสายฟ้าแลบ”บทเรียนชีวิตจากการพัฒนาตัวเองทีละนิดการเปลี่ยนแปลงที่แท้จริง มักมาแบบเงียบๆเคยไหมที่เรารู้สึกว่า “ทำไมชีวิตมันยังเหมือนเดิม?” ทั

คือเรารู้สึกเบื่อกับชีวิต เบื่อโลก ทุกอย่างมันน่าเบื่อไปหมด ท้อแท้ ไม่มีเป้าหมายในชีวิต เรานอนไม่ค่อยหลับ คืนนึงอย่างน้อยก็ตื่นขึ้นมาสองสามครั้ง กว่าจะหลับได้ก็เป็นชั่วโมง ไม่ค่อยอยากกินอะไรเลย ปวดหัว

เราเครียดเรื่องสิวมากๆ เป็นทังสิวเล๋กๆ รวมถึงรอยสิว ตื่นเช้ามาไม่กล้ามองหน้าตัวเองในกระจก คนวัยเดียวกับเราสิวยังไม่เยอะเท่าเราเลย อันไหน ดี ตัวไหนดี เราก็สรรหามาใช้ เบสิคสกินแคร์ก็ลองมาแล้ว เลเเซอร์สิ