กายละเอียด จิตละเอียด สติปัฐฐานละเอียด มรรคเจริญ

ทุกวันนี้ทั้งคนสอน คนเรียน มักง่ายในธรรม จะมาดึงสติกันหน่อย 1.จิตมีการเดินทาง การเดินทางย่อมมีภาวนาที่ตรงทาง ผลจึงจะถูกต้อง แต่“จาน” จำไร จะบอกว่า ให้ข้ามจิต พ้นจิต จำไรแท้!! 2. ไม่เห็นก

จิตนั้น ห่อหุ้มคลุมรูปนาม อย่าโลกสวยด้วยมโนว่าไม่มีจิต เมื่อมีปัญญาเห็นการเกิดดับของจิตอย่างต่อเนื่อง จึงจะไปยืนอีกฝั่งและเห็นทั้ง2ฝั่ง 1.ฝั่งโลกียะ เห็นกระบวนการเกิดของจิต 2.ฝั่งโลกุตระ เห็นจิตดั

เมื่อเจริญสติปัฐฐาน4 ดูกาย เวทนา ความคิด สภาพจิต จะเห็นกระแสญาน พุ่งออกไปทางแขนขา อันเป็นเห็นการทำงานของกระแสประสาท การเห็นอย่างนี้ทำให้ฌาน สมาธิ มีกำลังมากขึ้น เมื่อสติปัฐฐานต่อเนื่อง จะเห็นรูปนามดัง

Q:นักตำราประนามพระป่าว่า จิตเที่ยงบ้าง ,มีจิตตั้งมั่นคือมีจิตเที่ยงบ่าง เหตุมาจากอะไร A:เหตุมาจาก นักตำราทำสติ “จิตในจิต“ ไม่เป็น ทำไม่เป็นแล้วไปกล่าวหาพระป่า พระปฏิบัติ Q:แล้วความมีจิตไม

มรรคมีองค์8เอาตัวที่เห็นได้ยาก 1.สัมมาสติ เป็นผู้พิจารณากายในกาย เวทนาในเวทนา จิตในจิต ธรรมในธรรม 2.สัมมาสมาธิ ฌาน1-8 เป็นผู้พิจารณาสติปัฐฐานด้วยมีสมาธิ 3.1ที่พร้อมไปกับ2 จึงเป็นมีสติสัมปชัญญะต่อเนื่อ

จิตกับวิญญานเป็นคนละอย่างกัน การภาวนาต้องอาศัยการเกิดของวิญญาน วิญญานเป็นแต่ละขณะที่สต้ปัฐฐาน แต่จิตเดิมนี้เป็นอันเป็นสิ่งจำเพาะกับบุคคลนั้นจะปรากฎเมื่อสติปัฐฐานชัดเจนแล้ว การจะเห็นจิตสภาสะเดิมได้ ต้

มรรคจิตดวงที่1 คือจิตที่เริ่มต้นใน โลกุตรวิถึ เป็น โสดาปฏิมรรค อันพ้นไปจากจิตอุปทาน จึงอย่าสำบัดสำนวนว่า ไม่มีจิต พ้นจิต เด็ดขาด เพราะจะไม่มีอะไร ให้สังเกตุ“ ความเป็นจิต”

เมื่อไม่มีตัวตน จะเห็นตัวรู้และตัวถูกรู้ แยกกันเป็นชั้นๆ ไม่มีตัวตน คือ บุคคลที่1 ตัวรู้ คือ บุคคลที่2 ตัวถูกรู้คือบุคคลที่3 บุคคลที่1 เป็นอนัตตา เป็นจิตที่แยกห่างออกมาจากปรากฎการณ์รู้ เป็นสภาวะที่