นายพลชวนนั่งมองเดวิดที่กำลังหงุดหงิดเพราะทั้งคนคุมทั้งนักโทษ
หายไปกันหมด เขาสังสัยว่ามันเป็นอย่างนี้ได้ยังไง
"ไหนนายเคยบอกว่าโชคเป็นลูกพี่ลูกน้องกับนาย แล้วเขาก็โหดมาก
แต่ทำไมถึงช่วยนักโทษหนีล่ะ นายแฟรงค์ก็เหมือนกัน"
เดวิดยังหงุดหงิดอยู่มาก เขาพยายามรวบรวมสติ และตอบนายพลชวนไปว่า
"ผมยังคิดไม่ตกครับว่ามันเป็นอย่างนี้ได้ยังไง เงินทองผมก็ให้เยอะอยู่
ดูแลเป็นอย่างดี แต่ทำไมถึงมาหักหลังกันอย่างนี้"
นายพลชวนนิ่งไปชั่วครู่ก่อนจะตอบว่า
"โลกเราทุกวันนี้ มีอะไรที่เรานึกไม่ถึงมากมาย นายควรจะเรียนรู้ให้กว้างขวางกว่านี้"
ดูเหมือนเดวิดจะโกรธที่นายพลชวนบังอาจมาสั่งสอนเขา "ผมกลับก่อนนะครับ"
นายพลชวนคิดในใจ ...
นี่ คิดจะมาก็มา คิดจะไปก็ไป
เห็นกูเป็นหัวหลักหัวตอหรือไงวะเนี่ย
....................................................
ณ สนามบินโชนหนานสุริเยนทร์ ประเทศโชกุนโพ
มีประชาชนมารอรับเสด็จกันอย่างเนืองแน่น หลังจากทุกคนทราบข่าวการลอบปลงพระชนม์
ต่างพร้อมใจกันมาให้กำลังใจกันในวันนี้
พอเครื่องบินพระที่นั่งจอดเรียบร้อย คนที่ลงมาก่อนคือกษัตริย์โพสีและราชินีเหมันต์
ประชาชนโห่ร้องกันทั่ว ดีใจที่กษัตริย์ของตนปลอดภัย
ธงโชกุนโพและโชนหนานสุริเยนทร์โบกสะบัดกันอย่างล้นหลาม
ชุดต่อมาที่ปรากฏตัวตอนออกจากเครื่องบินคือฮองเฮา เจ้าจอมและพระสนมเอก
ประชาชนก็ให้ความเคารพไม่ต่างกัน คู่สุดท้ายคือเจ้าชายอองตวนและเจ้าหญิงมิลิน
ทั้งคู่ยกเลิกงานหมั้น แต่ได้ไปจดทะเบียนสมรส ณ ที่ทำการอำเภอแห่งหนึ่งในเสสิขะเรียบร้อยแล้ว
ผู้คนต้อนรับคู่นี้กันมาก ต่างส่งเสียงร้องทรงพระเจริญ
นายกดาวินเดินทางมารับกษัตริย์ด้วย แล้วทั้งคู่ก็หายไปในห้องรับรองพิเศษ
ไปอยู่ในห้องน้ำของห้องรับรองอีกที ตอนอยู่กันสองต่อสอง ดาวินกอดกษัตริย์โพสีจนแน่น
จนกษัตริย์โพสีถึงกับแปลกใจ "มีอะไรเหรอ"
"ผมห่วงคุณมาก ตอนได้ข่าวเรื่องการลอบปลงพระชนม์ ผมทนไม่ได้เลย ห่วงแต่คุณ
คิดถึงแต่คุณ คุณคือลมหายใจของผมนะ"
ทั้งคู่กลับมามองหน้ากัน สบตากัน แล้วก็จูบกันอย่างดูดดื่ม
..................................................................................
เดวิดกลับมาที่บ้าน เขาหงุดหงิดมากจนต้องระบาย
เขาลงไปชั้นใต้ดิน ตรงไปยังห้องที่มีกาก้าอยู่
กาก้าถูกจับมัดโยงอยู่ในสภาพเปลือย เขาลงแส้กับกาก้าจนกาก้าร้องถาม
"ฉันช่วยคุณนะ ทำไมถึงทำกับฉันแบบนี้"
เขาหยุดลงแส้เพียงเพื่อจะตอบถำถามกาก้า
"เมื่อหมดประโยชน์ กูจะเอาไว้ทำไม"
"แต่ฉันรักคุณนะเดวิด"
" 555 พวกวิปริตผิดเพศ กูรักไม่ลงหรอก"
แล้วเขาก็ลงแส้กาก้าแบบไม่ยั้ง แล้วเขาก็ค้นพบว่าการลงแส้กาก้านั้น
ไม่สนุกเอาเสียเลย
.................................................................................
เยอบีร่านั่งเศร้าอยู่ในห้องน้ำ เธอนั่งแบบชุดราตรีท่วมหัว
ทำให้ดูคล้ายนั่งจมอยู่ในฟองเต้าหู้ เธอเองหลงรักสีทันดรมาสักพัก
เธอก็รู้ว่าสีทันดรชอบผู้ชายแมน ๆ เถื่อน ๆ แต่เธอก็รักเขา
เท่าที่ผ่านมาก็เป็นได้แค่เพื่อนสนิท ตราบใดที่สีทันดรยังโสด
เธอคิดว่าเธอยังมีหวังเสมอ แต่วันนี้มันไม่ใช่ สีทันดรมีแฟรงค์แล้ว
เธอเลยรู้สึกว่าเธอกำลังเคว้ง กำลังหลงทางอยู่ท่ามกลางทะเล
จะไปทางไหนก็แย่ทุกทาง แต่เธอก็ยังมีกำลังใจที่จะช่วยงานเจ้าหญิงศรีจิตรา
เจ้าหญิงในดวงใจของเธอ ตอนนี้พวกหน่วยสืบจากสวีเดนคงมากันแล้ว
เธอต้องออกไปช่วยหน่อย
...................................................
เจ้าชายจักรพันธ์และคณะทั้งหมดกำลังรอหน่วยสืบฯจากสวีเดนที่มุมเดิม
ไม่นานนัก ทั้งหมดก็มา จะมีอันโตเนียส บัลทาซาร์ วิคเตอร์ แจ็คสัน และจอร์เจส
ทั้งหมดพูดคุยกันเป็นภาษาอังกฤษ อันโตเนียสในฐานะหัวหน้าทีมได้แนะนำตัว
และแนะนำคนในทีม เขากล่าวถึงภารกิจต่าง ๆ ที่เขาต้องมาทำ โดยมากจะเป็นหน่วยสอดแนม
และหาตัวการที่พยายามลอบปลงพระชนม์ โครงการของเขาเป็นโครงการร่วม
ระหว่างสหประชาชาติกับหน่วยสืบฯของสวีเดนและหน่วยสืบฯของโสฬส
เพื่อป้องกันการเกิดสงครามกลางเมืองและช่วยสร้างความมั่นคงให้กับภูมิภาคแถบนี้
ที่สำคัญจะต้องรายงานทุกอย่างให้ทางสหประชาชาติและสวีเดนรับรู้ด้วย
ระหว่างนั้น ฟารีดาและฟาติมาได้มาช่วยเสริฟของว่าง ทั้งคู่เป็นพนักงานของอาคารเซฟโซน
และเป็นพี่น้องกัน ระหว่างไปพักที่ห้องพักพนักงาน ทั้งสองได้คุยกันว่า
"อืม พวกจากสวีเดนนี่ ทำไมถึงดูดีหมดทุกคนเลยนะ" ฟาติมาเริ่มก่อน
"แต่สำหรับฉันนะ ฉันชอบเจ้าชายจักรภพมาก ๆ เลย" ฟารีดาให้ความเห็น
"อ้าว เหรอ" ฟาติมาอุทาน
"ฉันว่าเขามีเสน่ห์มาก ๆ เลยนะ และเป็นคนเดียวที่ยังโสดด้วย"
"แต่พี่กำลังสนใจจอร์เจสอยู่ เขาดูหล่อและดูสุขุมนุ่มลึกมาก"
"กลุ่มนี้ถ้าพี่ชอบ ก็ลองดู ๆ ก่อนก็ได้เพราะดูดีหลายคน"
ตอนนี้เจ้าชายจักรพันธ์ให้เบรก 15 นาทีแล้วค่อยมาประชุมกันใหม่
ผลสรุปในช่วงแรกนั้น ที่แน่นอนก็คือหน่วยสืบฯจากสวีเดนจะมาพักที่วิลล่าวนาลัย
ระหว่างที่เจ้าชายจักรภพทรงยืนสูดอากาศที่ริมระเบียงนั้น จอร์เจสได้เข้ามาทักทายเขา
"สวัสดีครับ" จอร์เจสกล่าวขึ้นก่อน
"อ้อ สวัสดีครับ"
"ผมเป็นแฟนคลับคุณนะครับ"
"ว่าอะไรนะครับ"
"ผมเคยซื้อผลงานศิลปะของคุณ ผมชอบมันมาก"
"จริงเหรอครับ ขอบคุณมาก ๆ เลย"
"ดีจังครับที่วันนี้ได้เจอคุณ เผื่อจะมีโอกาสหาความรู้ทางศิลปะบ้าง"
"ยินดีเลยครับ เมื่อไหร่ก้ได้ ผมว่างเสมอ"
ระหว่างนั้นฟาติมากับฟารีดาเดินมาพอดี ทั้งคู่หยุดดูชายหนุ่มทั้งสองคุยกันในระยะไกล
"เจ้าชายจักรภพกับจอร์เจสยืนคุยกันอ่ะพี่ ฟินมากเลยอ่ะ" ฟารีดายิ้มแก้มไม่หุบ
"อ้าว ต่อมสาววายทำงานอีกแล้วสิ"
"ก็ดูสิ แมนทั้งคู่ หล่อทั้งคู่ แล้วมายืนคุยกันกะหนุงกะหนิง จะไม่ให้ฟินได้ยังไงล่ะคะ
หนูได้คู่จิ้นคู่ใหม่แล้วนะ และถือเป็นคู่ที่สุดยอดมาก ๆ เลย"
"เอ้า เอาเข้าไป พอต่อมสาววายทำงาน ไม่ว่าใครก็หยุดเธอไม่ได้จริง ๆ นะฟารีดา"
เยอบีร่ากำลังช่วยดูงานให้เจ้าหญิงศรีจิตราอยู่ บัลทาซาร์ได้เข้ามาทักเธอ
"สวัสดีครับ"
"โอ สวัสดีค่ะ คุณบัลทาซาร์ใช่ไหมคะ"
"ใช่ครับ ผมบัลทาซาร์ แล้วคุณชื่ออะไรครับ"
"เยอบีร่าค่ะ มีอะไรให้ช่วยไหมคะ"
"ช่วยแลกไลน์กันได้ไหมครับ เราจะได้คุยกันได้ง่ายขึ้น"
เยอบีร่ามองหน้าบัลทาซาร์อย่างมีความหวัง
"ได้เลยค่ะ ได้เลย"
.............................................................
ลินดาทนไม่ไหว เธอจำได้ว่าสันติภพเคยบอกว่าอยู่หน่วยงานหนึ่งของรัฐ
เธอตามมาจนเจอตัวตึก เธอไม่กล้าเดินเข้าไป เธอหวังแค่เขาจะออกมา
เธอรออยู่นานมาก นานจนถอดใจ แล้วเธอก็เห็นเขาเดินออกมา
พอเขาสบตาเธอ เขาวิ่งไปหาเธอและจูงมือเข้ามาในตัวตึก
ลากเธอจนมาถึงห้องรับรองพิเศษที่ไม่มีใครอยู่ เขา lock ห้อง
แล้วจูบเธออย่างบ้าระห่ำ เธอเองก็เช่นกัน
"ฉันไม่น่าทิ้งคุณเลย ฉันมันคิดสั้น"
เขาจูบเธอต่อจนเธอหลงเคลิ้มไปกับแรงจูบของเขา
"ผมคิดถึงคุณมากนะลินดา คิดถึงมากเลย"
แล้วเขาก็จูบเธออีก จูบ จูบ จูบ จนเธออ่อนระทวย
"เดี๋ยวผมต้องรีบไปที่วิลล่าวนาลัยก่อน ผมมีธุระที่นั่น แล้วหลังจากนั้น
เราค่อยมาเจอกันนะครับ ยอดรักของผม"
......................................................................
อนันตยารู้สึกกระสับกระส่าย เธอมองแต่รูปสองรูปบนจอใหญ่มหึมา
เดวิดกับจอร์เจส เธอกำลังหลงผู้ชายรูปหล่อสองคนนี้อย่างหัวปักหัวปำ
เธอต้องหาทางเอาสองคนนี้มาอยู่แทบเท้าเธอให้ได้
....................................................................................................
ณ สำนักงานนักสืบสินธพ สินธพกำลังทบทวนในสิ่งที่เขาสงสัยทั้งหมด
เริ่มจากคดีฉัตรดนู คดี 17 ศพ สองคดีนี้ จริง ๆ ต้องบอกว่ายังไม่ได้รับการ
สรุปอย่างเป็นทางการ ยังตอบไม่ได้เลยว่าคนทั้ง 18 ศพ ตายจริงหรือยังมีชีวิตอยู่
เพียงแต่ประชาชนส่วนใหญ่คิดว่าทั้ง 18 คนยังมีชีวิตอยู่ จึงไม่ถามไม่คุยกันในเน็ตอีก
สินธพทราบมาว่าทางเฟอดินานกับกาเร็ตก็กำลังไขคดีพวกนี้ให้กระจ่างอยู่
ส่วนคดีลอบปลงพระชนม์ ครั้งที่ 1 ณ หมู่บ้านคาราวาน ตัวการคืออรชุน แต่ยังจับไม่ได้
ครังที่ 2 ที่พระราชวังอันเดรเฟราอาน จับมือปืนได้แล้ว แต่ยังไม่ทราบว่าใครบงการ
กลุ่มก่อกวนจะมี 2 กลุ่มคือกลุ่มเครือข่ายทมิฬ นำโดยอัศวินกับโอลิเวียร์ กลุ่มนี้จะกดดันพวกลูกหลาน ส.ส.
ส.ว. และพวกทหารในกลุ่มอำนาจเก่าจนพวกนี้ฆ่าตัวตายไปเอง
คาดว่ามีคนตายจากกลุ่มพวกนี้ไปแล้วประมาณ 15 คน แต่ตำรวจยังทำอะไรไม่ได้
กลุ่มใหม่ล่าสุดที่เพิ่งเกิดคือกลุ่มหินชาติ กลุ่มนี้ตั้งใจไล่ล่าพวกทหาร ส.ส. และ ส.ว. โดยตรง
กลุ่มนี้ยังไม่มีผลงานและไม่ปรากฏว่าใครเป็นผู้นำกลุ่ม
ขณะที่สินธพกำลังทบทวนเรื่องราวหลาย ๆ อย่าง เขาก็พบเรื่องที่ทุกคนกำลังให้ความสนใจเป็นอย่างมาก
ในเน็ต มันเป็นการ์ตูนชุดราชินีปีศาจ ตอนที่สอง เหยื่อรายที่ 2 ศาสตราจารย์ ดร.คุณหญิงโฉมสะคราญ
ตอนนี้มีภาพสยดสยองเยอะมาก ลูกสาวคุณหญิงโดนสาดน้ำกรดเป็นถังจนสิ้นใจตาย
ตัวคุณหญิงถูกตัดแขนตัดขาทั้งสองข้าง ถูกเยี่ยวใส่หน้า ถูกบังคับให้กินขี้ แล้วก็มีคนรุมแทงจนตาย
มันสยดสยองมาก ที่สำคัญคือตายจริงหรือไม่
ขณะที่สินธพกำลังสนใจเรื่องราวเหล่านี้อยู่ ก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาในสำนักงาน
"มีอะไรให้ช่วยครับผม" สินธพทักเขา
ผู้ชายคนนั้นนั่งลงตรงข้ามเขา
"คุณจำผมได้ไหม"
"อืม ผมไม่แน่ใจนะครับ"
ผู้ชายคนนั้นเอาหน้ากากโซโรออกมาสวม
"ทีนี้ จำผมได้หรือยัง"
สินธพตกใจมาก
"เจ้าชายลูซิเฟอร์"
วิมานมายา โดย ศักดา ตอนที่ 82
นายพลชวนนั่งมองเดวิดที่กำลังหงุดหงิดเพราะทั้งคนคุมทั้งนักโทษ
หายไปกันหมด เขาสังสัยว่ามันเป็นอย่างนี้ได้ยังไง
"ไหนนายเคยบอกว่าโชคเป็นลูกพี่ลูกน้องกับนาย แล้วเขาก็โหดมาก
แต่ทำไมถึงช่วยนักโทษหนีล่ะ นายแฟรงค์ก็เหมือนกัน"
เดวิดยังหงุดหงิดอยู่มาก เขาพยายามรวบรวมสติ และตอบนายพลชวนไปว่า
"ผมยังคิดไม่ตกครับว่ามันเป็นอย่างนี้ได้ยังไง เงินทองผมก็ให้เยอะอยู่
ดูแลเป็นอย่างดี แต่ทำไมถึงมาหักหลังกันอย่างนี้"
นายพลชวนนิ่งไปชั่วครู่ก่อนจะตอบว่า
"โลกเราทุกวันนี้ มีอะไรที่เรานึกไม่ถึงมากมาย นายควรจะเรียนรู้ให้กว้างขวางกว่านี้"
ดูเหมือนเดวิดจะโกรธที่นายพลชวนบังอาจมาสั่งสอนเขา "ผมกลับก่อนนะครับ"
นายพลชวนคิดในใจ ...
เห็นกูเป็นหัวหลักหัวตอหรือไงวะเนี่ย
....................................................
ณ สนามบินโชนหนานสุริเยนทร์ ประเทศโชกุนโพ
มีประชาชนมารอรับเสด็จกันอย่างเนืองแน่น หลังจากทุกคนทราบข่าวการลอบปลงพระชนม์
ต่างพร้อมใจกันมาให้กำลังใจกันในวันนี้
พอเครื่องบินพระที่นั่งจอดเรียบร้อย คนที่ลงมาก่อนคือกษัตริย์โพสีและราชินีเหมันต์
ประชาชนโห่ร้องกันทั่ว ดีใจที่กษัตริย์ของตนปลอดภัย
ธงโชกุนโพและโชนหนานสุริเยนทร์โบกสะบัดกันอย่างล้นหลาม
ชุดต่อมาที่ปรากฏตัวตอนออกจากเครื่องบินคือฮองเฮา เจ้าจอมและพระสนมเอก
ประชาชนก็ให้ความเคารพไม่ต่างกัน คู่สุดท้ายคือเจ้าชายอองตวนและเจ้าหญิงมิลิน
ทั้งคู่ยกเลิกงานหมั้น แต่ได้ไปจดทะเบียนสมรส ณ ที่ทำการอำเภอแห่งหนึ่งในเสสิขะเรียบร้อยแล้ว
ผู้คนต้อนรับคู่นี้กันมาก ต่างส่งเสียงร้องทรงพระเจริญ
นายกดาวินเดินทางมารับกษัตริย์ด้วย แล้วทั้งคู่ก็หายไปในห้องรับรองพิเศษ
ไปอยู่ในห้องน้ำของห้องรับรองอีกที ตอนอยู่กันสองต่อสอง ดาวินกอดกษัตริย์โพสีจนแน่น
จนกษัตริย์โพสีถึงกับแปลกใจ "มีอะไรเหรอ"
"ผมห่วงคุณมาก ตอนได้ข่าวเรื่องการลอบปลงพระชนม์ ผมทนไม่ได้เลย ห่วงแต่คุณ
คิดถึงแต่คุณ คุณคือลมหายใจของผมนะ"
ทั้งคู่กลับมามองหน้ากัน สบตากัน แล้วก็จูบกันอย่างดูดดื่ม
..................................................................................
เดวิดกลับมาที่บ้าน เขาหงุดหงิดมากจนต้องระบาย
เขาลงไปชั้นใต้ดิน ตรงไปยังห้องที่มีกาก้าอยู่
กาก้าถูกจับมัดโยงอยู่ในสภาพเปลือย เขาลงแส้กับกาก้าจนกาก้าร้องถาม
"ฉันช่วยคุณนะ ทำไมถึงทำกับฉันแบบนี้"
เขาหยุดลงแส้เพียงเพื่อจะตอบถำถามกาก้า
"เมื่อหมดประโยชน์ กูจะเอาไว้ทำไม"
"แต่ฉันรักคุณนะเดวิด"
" 555 พวกวิปริตผิดเพศ กูรักไม่ลงหรอก"
แล้วเขาก็ลงแส้กาก้าแบบไม่ยั้ง แล้วเขาก็ค้นพบว่าการลงแส้กาก้านั้น
ไม่สนุกเอาเสียเลย
.................................................................................
เยอบีร่านั่งเศร้าอยู่ในห้องน้ำ เธอนั่งแบบชุดราตรีท่วมหัว
ทำให้ดูคล้ายนั่งจมอยู่ในฟองเต้าหู้ เธอเองหลงรักสีทันดรมาสักพัก
เธอก็รู้ว่าสีทันดรชอบผู้ชายแมน ๆ เถื่อน ๆ แต่เธอก็รักเขา
เท่าที่ผ่านมาก็เป็นได้แค่เพื่อนสนิท ตราบใดที่สีทันดรยังโสด
เธอคิดว่าเธอยังมีหวังเสมอ แต่วันนี้มันไม่ใช่ สีทันดรมีแฟรงค์แล้ว
เธอเลยรู้สึกว่าเธอกำลังเคว้ง กำลังหลงทางอยู่ท่ามกลางทะเล
จะไปทางไหนก็แย่ทุกทาง แต่เธอก็ยังมีกำลังใจที่จะช่วยงานเจ้าหญิงศรีจิตรา
เจ้าหญิงในดวงใจของเธอ ตอนนี้พวกหน่วยสืบจากสวีเดนคงมากันแล้ว
เธอต้องออกไปช่วยหน่อย
...................................................
เจ้าชายจักรพันธ์และคณะทั้งหมดกำลังรอหน่วยสืบฯจากสวีเดนที่มุมเดิม
ไม่นานนัก ทั้งหมดก็มา จะมีอันโตเนียส บัลทาซาร์ วิคเตอร์ แจ็คสัน และจอร์เจส
ทั้งหมดพูดคุยกันเป็นภาษาอังกฤษ อันโตเนียสในฐานะหัวหน้าทีมได้แนะนำตัว
และแนะนำคนในทีม เขากล่าวถึงภารกิจต่าง ๆ ที่เขาต้องมาทำ โดยมากจะเป็นหน่วยสอดแนม
และหาตัวการที่พยายามลอบปลงพระชนม์ โครงการของเขาเป็นโครงการร่วม
ระหว่างสหประชาชาติกับหน่วยสืบฯของสวีเดนและหน่วยสืบฯของโสฬส
เพื่อป้องกันการเกิดสงครามกลางเมืองและช่วยสร้างความมั่นคงให้กับภูมิภาคแถบนี้
ที่สำคัญจะต้องรายงานทุกอย่างให้ทางสหประชาชาติและสวีเดนรับรู้ด้วย
ระหว่างนั้น ฟารีดาและฟาติมาได้มาช่วยเสริฟของว่าง ทั้งคู่เป็นพนักงานของอาคารเซฟโซน
และเป็นพี่น้องกัน ระหว่างไปพักที่ห้องพักพนักงาน ทั้งสองได้คุยกันว่า
"อืม พวกจากสวีเดนนี่ ทำไมถึงดูดีหมดทุกคนเลยนะ" ฟาติมาเริ่มก่อน
"แต่สำหรับฉันนะ ฉันชอบเจ้าชายจักรภพมาก ๆ เลย" ฟารีดาให้ความเห็น
"อ้าว เหรอ" ฟาติมาอุทาน
"ฉันว่าเขามีเสน่ห์มาก ๆ เลยนะ และเป็นคนเดียวที่ยังโสดด้วย"
"แต่พี่กำลังสนใจจอร์เจสอยู่ เขาดูหล่อและดูสุขุมนุ่มลึกมาก"
"กลุ่มนี้ถ้าพี่ชอบ ก็ลองดู ๆ ก่อนก็ได้เพราะดูดีหลายคน"
ตอนนี้เจ้าชายจักรพันธ์ให้เบรก 15 นาทีแล้วค่อยมาประชุมกันใหม่
ผลสรุปในช่วงแรกนั้น ที่แน่นอนก็คือหน่วยสืบฯจากสวีเดนจะมาพักที่วิลล่าวนาลัย
ระหว่างที่เจ้าชายจักรภพทรงยืนสูดอากาศที่ริมระเบียงนั้น จอร์เจสได้เข้ามาทักทายเขา
"สวัสดีครับ" จอร์เจสกล่าวขึ้นก่อน
"อ้อ สวัสดีครับ"
"ผมเป็นแฟนคลับคุณนะครับ"
"ว่าอะไรนะครับ"
"ผมเคยซื้อผลงานศิลปะของคุณ ผมชอบมันมาก"
"จริงเหรอครับ ขอบคุณมาก ๆ เลย"
"ดีจังครับที่วันนี้ได้เจอคุณ เผื่อจะมีโอกาสหาความรู้ทางศิลปะบ้าง"
"ยินดีเลยครับ เมื่อไหร่ก้ได้ ผมว่างเสมอ"
ระหว่างนั้นฟาติมากับฟารีดาเดินมาพอดี ทั้งคู่หยุดดูชายหนุ่มทั้งสองคุยกันในระยะไกล
"เจ้าชายจักรภพกับจอร์เจสยืนคุยกันอ่ะพี่ ฟินมากเลยอ่ะ" ฟารีดายิ้มแก้มไม่หุบ
"อ้าว ต่อมสาววายทำงานอีกแล้วสิ"
"ก็ดูสิ แมนทั้งคู่ หล่อทั้งคู่ แล้วมายืนคุยกันกะหนุงกะหนิง จะไม่ให้ฟินได้ยังไงล่ะคะ
หนูได้คู่จิ้นคู่ใหม่แล้วนะ และถือเป็นคู่ที่สุดยอดมาก ๆ เลย"
"เอ้า เอาเข้าไป พอต่อมสาววายทำงาน ไม่ว่าใครก็หยุดเธอไม่ได้จริง ๆ นะฟารีดา"
เยอบีร่ากำลังช่วยดูงานให้เจ้าหญิงศรีจิตราอยู่ บัลทาซาร์ได้เข้ามาทักเธอ
"สวัสดีครับ"
"โอ สวัสดีค่ะ คุณบัลทาซาร์ใช่ไหมคะ"
"ใช่ครับ ผมบัลทาซาร์ แล้วคุณชื่ออะไรครับ"
"เยอบีร่าค่ะ มีอะไรให้ช่วยไหมคะ"
"ช่วยแลกไลน์กันได้ไหมครับ เราจะได้คุยกันได้ง่ายขึ้น"
เยอบีร่ามองหน้าบัลทาซาร์อย่างมีความหวัง
"ได้เลยค่ะ ได้เลย"
.............................................................
ลินดาทนไม่ไหว เธอจำได้ว่าสันติภพเคยบอกว่าอยู่หน่วยงานหนึ่งของรัฐ
เธอตามมาจนเจอตัวตึก เธอไม่กล้าเดินเข้าไป เธอหวังแค่เขาจะออกมา
เธอรออยู่นานมาก นานจนถอดใจ แล้วเธอก็เห็นเขาเดินออกมา
พอเขาสบตาเธอ เขาวิ่งไปหาเธอและจูงมือเข้ามาในตัวตึก
ลากเธอจนมาถึงห้องรับรองพิเศษที่ไม่มีใครอยู่ เขา lock ห้อง
แล้วจูบเธออย่างบ้าระห่ำ เธอเองก็เช่นกัน
"ฉันไม่น่าทิ้งคุณเลย ฉันมันคิดสั้น"
เขาจูบเธอต่อจนเธอหลงเคลิ้มไปกับแรงจูบของเขา
"ผมคิดถึงคุณมากนะลินดา คิดถึงมากเลย"
แล้วเขาก็จูบเธออีก จูบ จูบ จูบ จนเธออ่อนระทวย
"เดี๋ยวผมต้องรีบไปที่วิลล่าวนาลัยก่อน ผมมีธุระที่นั่น แล้วหลังจากนั้น
เราค่อยมาเจอกันนะครับ ยอดรักของผม"
......................................................................
อนันตยารู้สึกกระสับกระส่าย เธอมองแต่รูปสองรูปบนจอใหญ่มหึมา
เดวิดกับจอร์เจส เธอกำลังหลงผู้ชายรูปหล่อสองคนนี้อย่างหัวปักหัวปำ
เธอต้องหาทางเอาสองคนนี้มาอยู่แทบเท้าเธอให้ได้
....................................................................................................
ณ สำนักงานนักสืบสินธพ สินธพกำลังทบทวนในสิ่งที่เขาสงสัยทั้งหมด
เริ่มจากคดีฉัตรดนู คดี 17 ศพ สองคดีนี้ จริง ๆ ต้องบอกว่ายังไม่ได้รับการ
สรุปอย่างเป็นทางการ ยังตอบไม่ได้เลยว่าคนทั้ง 18 ศพ ตายจริงหรือยังมีชีวิตอยู่
เพียงแต่ประชาชนส่วนใหญ่คิดว่าทั้ง 18 คนยังมีชีวิตอยู่ จึงไม่ถามไม่คุยกันในเน็ตอีก
สินธพทราบมาว่าทางเฟอดินานกับกาเร็ตก็กำลังไขคดีพวกนี้ให้กระจ่างอยู่
ส่วนคดีลอบปลงพระชนม์ ครั้งที่ 1 ณ หมู่บ้านคาราวาน ตัวการคืออรชุน แต่ยังจับไม่ได้
ครังที่ 2 ที่พระราชวังอันเดรเฟราอาน จับมือปืนได้แล้ว แต่ยังไม่ทราบว่าใครบงการ
กลุ่มก่อกวนจะมี 2 กลุ่มคือกลุ่มเครือข่ายทมิฬ นำโดยอัศวินกับโอลิเวียร์ กลุ่มนี้จะกดดันพวกลูกหลาน ส.ส.
ส.ว. และพวกทหารในกลุ่มอำนาจเก่าจนพวกนี้ฆ่าตัวตายไปเอง
คาดว่ามีคนตายจากกลุ่มพวกนี้ไปแล้วประมาณ 15 คน แต่ตำรวจยังทำอะไรไม่ได้
กลุ่มใหม่ล่าสุดที่เพิ่งเกิดคือกลุ่มหินชาติ กลุ่มนี้ตั้งใจไล่ล่าพวกทหาร ส.ส. และ ส.ว. โดยตรง
กลุ่มนี้ยังไม่มีผลงานและไม่ปรากฏว่าใครเป็นผู้นำกลุ่ม
ขณะที่สินธพกำลังทบทวนเรื่องราวหลาย ๆ อย่าง เขาก็พบเรื่องที่ทุกคนกำลังให้ความสนใจเป็นอย่างมาก
ในเน็ต มันเป็นการ์ตูนชุดราชินีปีศาจ ตอนที่สอง เหยื่อรายที่ 2 ศาสตราจารย์ ดร.คุณหญิงโฉมสะคราญ
ตอนนี้มีภาพสยดสยองเยอะมาก ลูกสาวคุณหญิงโดนสาดน้ำกรดเป็นถังจนสิ้นใจตาย
ตัวคุณหญิงถูกตัดแขนตัดขาทั้งสองข้าง ถูกเยี่ยวใส่หน้า ถูกบังคับให้กินขี้ แล้วก็มีคนรุมแทงจนตาย
มันสยดสยองมาก ที่สำคัญคือตายจริงหรือไม่
ขณะที่สินธพกำลังสนใจเรื่องราวเหล่านี้อยู่ ก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาในสำนักงาน
"มีอะไรให้ช่วยครับผม" สินธพทักเขา
ผู้ชายคนนั้นนั่งลงตรงข้ามเขา
"คุณจำผมได้ไหม"
"อืม ผมไม่แน่ใจนะครับ"
ผู้ชายคนนั้นเอาหน้ากากโซโรออกมาสวม
"ทีนี้ จำผมได้หรือยัง"
สินธพตกใจมาก
"เจ้าชายลูซิเฟอร์"