วิมานมายา โดย ศักดา ตอนที่ 83

กระทู้สนทนา

"เจ้าชายลูซิเฟอร์" สินธพเรียกด้วยเสียงดังเกินปกติ
ลูซิเฟอร์ยิ้ม "ไม่ต้องเรียกเต็มยศอย่างนั้นก็ได้"
"คุณมีธุระอะไร"
ลูซิเฟอร์ส่งแฟ้มให้กับสินธพ "อยากให้สืบเกี่ยวกับบุคคลนี้ให้หน่อย
เราจะเรียกเขาว่ามิสเตอร์เอนะ"
สินธพเปิดแฟ้ม เขาเจอรูปถ่ายกับประวัติเล็ก ๆ น้อย ๆ
"ทำไมคุณถึงอยากทราบข้อมูลของผู้ชายคนนี้ล่ะครับ"
"เอาเถอะน่ะ อย่าทำเป็นคนขี้สงสัยไปหน่อยเลย"
ลูซิเฟอร์ถามย้ำอีกที "ตกลงจะรับงานผมไหม ผมมีค่าเหนื่อยไม่อั้นเลยนะ"
"รับครับ รับ ผมจะทำให้ดีที่สุดเลย"
"ดีมาก" พูดจบ เขาก็ลุกขึ้น แต่ก่อนจะออกจากห้อง เขาหันมาพูดว่า
"วันที่นายไปออดิชันละเคเวทีเรื่องทาสทมิฬอ่ะ นายเท่มากเลย"
แล้วเขาก็หายตัวไป สินธพสงสัย "เขาอยู่ที่นั่นด้วยเหรอ"
................................................
ช่วงบ่าย 5 หรดีกับ 5 หัสนัยในนาม 10 สิงหราชได้เดินทางมาถึงวิลล่าวนาลัย

คนที่ติดตามมาด้วยคือเพลิงภพ สันติภพ ผอ.ของโรงเรียนโสฬสวิทยาลัย
เจ้าหญิงศรีจิตราจัดให้ทุกคนมาอยู่ร่วมกันที่ห้องสันทนาการ เด้ก ๆ นั่งพื้น
เจ้าหญิงกับจักรภพแจ้ง 10 สิงหราชว่าพวกเขาต้องมาอยู่ที่นี่
ทางวิลล่านภาลัยจะจัดการเรียนแบบโฮมสกูลให้ ซึ่งจะจัดให้ในภาคเช้า
ภาคบ่ายจะเป็นคลาสต่อสู้และศิลปป้องกันตัว รับผิดชอบโดยเจ้าชายจักรภพ

ลำพองยกมือถามเจ้าชายจักรภพ "เออ ตอนเจ้าชายสอนจะโหดไหมครับ"
"เดี๋ยวพวกนายก็รู้เอง" เจ้าชายจักรภพตอบเสียงดู ๆ หน่อย 
พวก 10 สิงราชถึงกับซี๊ดปาก
"เฮ้ย ถ้าเจ้าชายโหดเหมือนครูสันต์ พวกเราจะทำไงดี" โอรสแกล้งถามเพื่อน ๆ
"โหด ๆ สิดี กูชอบ" เป็นคำตอบที่ออกจากปากของจังโก้

เจ้าหญิงศรีจิตรากล่าวต่อ "ที่นี่ พวกเธอจะเรียนกันแค่ จันทร์-พฤหัสฯนะคะ"
"แล้วศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ละครับ" โจถามขึ้น
"เราก็จะมีกิจกรรมมัน ๆ หรือออกไปผจญภัยในโลกกว้าง ดีไหม" เจ้าชายจักรภพทั้งตอบและถาม
"ดีครับ" หลายคนกล่าวอย่างพร้อมเพรียง
เจ้าหญิงศรีจิตรากับเจ้าชายจักรภพเปิดโอกาสให้เพลิงภพกับสันติภพพูดคุยกับพวกเขาบ้าง
ทั้งคู่แอบไปพักยังห้องรับรองส่วนตัว

"ยังไม่ทันไร คุณก็มีลูกชายตั้ง 10 คนแล้วนะครับ" เจ้าชายจักรภพแซว
"เข้าใจพูดนะคะ แต่ดูพวกเขาสิคะ ดูมีพลัง ชอบความท้าทายและอยากแสดงหา
เราเองก็ต้องจัดสิ่งดี ๆ ให้เขาค่ะ ฉนเองโตมากับสลัม เห็นเด็กสลัมหลายคนที่เสียผู้เสียคน
สาเหตุก็มักมาจาก ไม่มีคนแนะนำ ไม่มีใครให้โอกาส ถ้าปล่อยให้เป็นอย่างนั้น มันก็โหดร้าย
น่าดูนะคะ"
"คุณนี่เหมาะที่จะเป็นแม่จริง ๆ นะครับ ผมอยากมีลูกกับคุณจัง"
เจ้าหญิงศรีจิตรายิ้ม "เรื่องของเราก็ยังคาราคาซังเลยนะคะ ตอนนี้ทุกคนเข้าใจว่าฉันคือสะใภ้ใหญ่
หวานใจของเจ้าชายจักรพันธ์ และคุณก็คือน้องชายคนเล็กที่ฉันต้องปราบ คงต้องรอให้พี่นัช
มาแก้ไขสถานการณ์นี้ก่อนค่ะ แล้วเราถึงจะมีลูกกันได้ ตอนนี้ก็เป็นน้องชายของฉันไปก่อนก็แล้วกันนะคะ"
เจ้าชายจักรภพยิ้ม "แล้วน้องชายคนนี้เป็นไงบ้างครับ น่ารักไหม"
"บางทีก็ดื้อค่ะ น่าจับมาลงโทษซะให้เข็ด"
"โห พูดซะน่ากลัวเลยครับ"
"เอาคืนนี้เลยเป็นไงค่ะ ลงโทษคุณให้เข็ด"
"คิดว่าผมจะเข็ดเหรอครับที่รัก"
"เข็ดไม่เข็ด เดี๋ยวคืนนี้ก็รู้กันค่ะ"
...............................................................
ขณะที่นายพลรามัญกำลังนั่งเล่นในห้องนั่งเล่นอยู่ นายพลชวนก็ปรากฏตัวขึ้น
"อ้าว นายมาที่นี่ได้ไงเนี่ย นานทีปีหนจะมาได้นะ นั่นก่อน ๆ
เดี๋ยวหาอะไรมาให้ดื่ม"
ไม่นานนัก นายพลรามัญก็นำเบียร์มาเสริฟพร้อมกับแกล้ม
"ทำไมวันนี้ถึงมาหากันได้ล่ะ"
นายพลชวนจ้องหน้าเขม็ง
"ทำไมถึงนำกองเกียรติยศไปช่วยงานของวิมลลักษณา"
"อ้อ นายมาเรื่องนี้นี่เอง"
"ลองตอบมาสิเพื่อน"
"อืม วิมลลักษณาเป็นสัญลักษณ์ของการก้าวใหม่ของคนรุ่นใหม่ในโสฬส
โดยเฉพาะผู้หญิง ฉันอดไม่ได้ที่จะแสดงความยินดีกับเธอ"
"แล้วที่เราทุ่มเทไปล่ะ หลายปีมาก ที่ยุแยงให้พวกเชื้อพระวงศ์แตกกัน
ที่ทำให้คนเข้าใจผิดพวกมัน แต่ตอนนี้นายกลับไปสนับสนุนมัน
อย่างออกนอกหน้า ทำไมวะ ทำไมต้องทำอย่างนั้น"
นายพลรามัญนิ่งไปชั่วครู่ก่อนจะกล่าวว่า
"ชวน กันว่านายเลิกคิดที่ละพยายามขึ้นมายึดครองแผ่นดิน หวังแต่เงินกับอำนาจ
ปลายทางมันไม่มีความสุขหรอก และที่สำคัญ เจ้าของแผ่นดินที่แท้จริงคือประชาชนนะ"
นายพลชวนอึ้งไปชั่วครู่

"ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าเราไม่ได้รับโอกาสจากกษัตริย์ในแต่ละรุ่น
การทหารของโสฬสคงไม่รุ่งเรืองตราบเท่าทุกวันนี้"
นายพลชวนขอตัวกลับ พอมาถึงคฤหาสน์ เขาดื่มหนัก
เอารูปเก่า ๆ ระหว่างเขากับนายพลรามัญมาดู ดูแล้วดูอีก
ก่อนจะตัดสินใจโทรหาเดวิด"

"มีอะไรให้รับใช้ครับท่าน"
"นายวางแผนฆ่ารามัญได้เลย"
"โอเคครับท่าน"
..........................................
ลินดามาเจอกับสันติภพที่โกดังเก่าที่พวกเขาเคยแอบมาหากัน
สันติภพแก้ผ้าออกจนหมด ยอมให้ลินดามัดเขาแบบตัว X โดยโยงกับเสา
ลินดาทำทุกอย่างด้วยความทะมัดทแมง
"ตื่นเต้นไหมคะที่รัก"
สันติภพยิ้ม "ตื่นเต้นมากครับ ถ้าเป็นคุณที่ทำกับผม"
"ฉันยังมีอะไรให้คุณตื่นเต้นได้มากกว่านี้อีกค่ะ"

พอสันติภพถูกมัดจนแน่นแล้ว ลินดาจึงเริ่มเบา ๆ ด้วยแส้ขนาดเหมาะมือ
เธอลงแส้ทั้งด้านหน้าและด้านหลังเขา พอของเขาแข็ง เธอก็ลงแส้ตรงจุดนั้นด้วย
หลังจากนั้น เธอนำเครื่องช็อตไฟฟ้าออกมา
"ฉันจำได้ว่าแบบนี้คือแบบที่คุณชอบ"
สันติภพไม่ได้พูดอะไร เขาดูตื่นเต้นจนอวัยวะเพศแข็งตัวอย่างเต็มที่
ลินดาเดินมาใกล้เขา นำเครื่องช็อตไฟฟ้าไปช็อตที่หน้าท้องของเขา
เธอตั้งใจให้เขาเจ็บและทรมานในระดับที่เขาชอบ
แต่สิ่งที่คาดไม่ถึงก้เกิดขึ้น เดวิดโผล่มาพร้อมทหารจำนวนมาก
ทหารจับลินดาให้ถอยห่างจากตรงนั้น เดวิดเดินไปหยิบเครื่องช็อตไฟฟ้าจากมือของเธอ
แล้วเขาก็เดินมายืนต่อหน้าสันติภพ เขาลองกระแสไฟฟ้า
"นายชอบไอ้นี่เหรอ"
สันติภพไม่ตอบ
เดวิดนำเครื่องช็อตไฟฟ้าไปช็อตที่หัวนมเขา สันติภพเจ็บจนต้องร้องออกมา
"ขออีกข้างนะครับ"
เขาทำแบบเดียวกันกับหัวนมอีกข้างหนึ่ง สันติภพร้องเพราะเจ็บมาก
"สนุกจัง" เดวิดยิ้มโหด ๆ "แต่กูว่ามีสนุกกว่านี้อีก ใช่ไหม"
เดวิดใช้มือขวาไปบีบอัณฑะของสันติภพอย่างแรงจนเขาร้องอย่างโหยหวน
หลังจากนั้นจึงใช้เครื่องช็อตไฟฟ้าจี้ไปที่อัณฑะหลายครั้ง ครั้งละนาน ๆ
สันติภพร้องครางด้วยความทรมาน แต่อวัยวะเพศของเขายังแข็งตัวอยู่
เดวิดใช้มือซ้ายจับตรงท่อยอวัยวะเพศของเขา เดวิดพยายามทำให้หัวเปิดมากที่สุด
แล้วใช้เครื่องช็อตไฟฟ้า ช็อตไปตรงหัวอวัยวะเพศของสันติภพ สันติภพร้องลั่น
"กูยังมีความสนุกแบบอื่นให้มืงอีก "
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่