ฝืนอดทนมาจนฝืนต่อไม่ไหว

สวัสดีครับ อันนี้ผมมาระบายเฉยๆ พอดี ทำงานเช้า เลิกเย็น แล้วต้องรีบไปรับลูกที่ โรงเรียน ทุกวัน แล้วอยู่กับเขาตลอดเวลา ตอนแรกก็ ไม่มีอะไร นานวันเข้าเริ่มเหนื่อย เริ่มท้อ เพราะ ทำงาน เสริม ตอนเย็นถึงดึกด

เกริ่นก่อนคือเราทำงานบ.เล็ก ๆ เหมือนเป็นสตาร์ทอัพค่ะ เงินเดือนกลาง ๆ ทำมาได้เข้าเดือนที่ 8 ค่ะ หัวหน้าเราต่างชาติ (แต่เป็นเอเชียนะ) เขาแจ้งว่า “ให้เวลาพิสูจน์ตัวเองอีก 1 เดือน ถ้าทำไม่ได้ ก็ลาอ

ขออภัยในภาษาถิ่น (เพื่อความถึงใจ) วันๆสร้างแต่ปัญหาให้กู ๆตามแก้ให้ตลอด มีห่าอะไรไม่เคยบอกกู แต่พอไม่ไหวมาบอก มีสมองคิดมังปะวะ ดีแต่ปกปิดทุกเรื่อง ความรักบ้าบอก็ไม่มีให้กู ควายเรียกปู่เถอะไอ้เฮียไม่ใช

คือทักษะตอนนี้เหมือนคือเด็กหัดเล่นคือทำทุกอย่างได้ตรงข้ามกับสิ่งที่เรียกว่าทำได้ดี ซึ่งเราก็ไม่รู้นะว่ามีปัจจัยอะไรบ้างที่ทำให้เจ้าตัวดรอปลงไปมากขนาดนี้แต่เราอยากให้พักทีมชาติปีนี้ไปก่อนจริงๆซึ่งโค้ชร

คือเรากับสามีอยู่ด้วยกันมาครบ 10 ปีแต่เราอยากเลิกกับเขาแล้วไม่อยากอยู่ด้วยแล้วเพราะว่าเราเหนื่อยมาก ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันมาเขาไม่เคยเป็นผู้นำเลยแต่ก่อนหน้านี้มันก็ยังพอทำเนาไปได้ แต่หลังจากกลับมาอยู่

พักหลังๆมานี้ จะได้สองสัปดาห์แล้ว..ที่เราหาทานผักและผลไม้  (จะพยายามที่จะหาทานผัก "คือเมนูนั้นๆต้องมีผักรวมอยู่ด้วย") ปรากฎว่ารู้สึกดีนะ ที่ทานผักเยอะๆ บางมื้อก็มีผลไม้บ้างเช่น แตงโม.,ส

เรียนด้วยเคารพน่ะครับคุณพี่ๆเพื่อน ขอระบายก่อนน่ะครับ   คือผม มีดิวงาน กับผู้ว่าจ้าง คนนึงน่ะครับ ซึ่งผมขอสงวนสิทธิ์น่ะครับ งานที่จะไปทำทำคืองานอะไร เจรจากันในบ้านคุณท่านเขา    งานนี้ผม