องบอกแบคกราวนด์ก่อนว่า บ้านเราอยู่ด้วยกัน 3 คนมีพ่ออายุ 60-70 (ขอสงวนสิทธิบอกเลขตรงๆ)เป็นคนขยันทำงานมากๆเพื่อครอบครัว แม่ 40-50 อยู่บ้านไม่ทำอะไร ทั้งคู่แต่งงานมา20 ปีละ และเรื่องมันเป็นมาหลายๆครั้งละนั้นก็คือทะเลาะกัน
พ่อแม่เริ่มทะเลาะกันมานาน 10 ปีตั้งแต่เรายังเป็นเด็กเลยจนโตมา 20 ปีละก็ยังทะเลาะกันอยู่(มีแนวโน้มที่จะแรงขึ้น) หลายครั้งที่แม่ชอบไปทำให้พ่อไม่สบายใจ ชอบชวนทะเลาะกัน จากพ่อที่เคยเล่าเรื่องต่างๆให้กลายเป็นคนที่ไม่เล่าเรื่องอีกต่อไปเพราะแม่ชอบขัดชอบเถียงตลอดจนบางครั้งพ่อรู้สึกเสียใจ อย่างเช่นเวลาพ่ออยากลงทุนทำธุรกิจอย่างนี้ๆ แม่จะชอบสวนตลอดเลยว่าเสี่ยงไป! ใช้จ่ายเยอะ! ไม่สำเร็จหรอก! จนทำให้พ่อไม่อยากแชร์เรื่องราวออกมา พ่อไม่แชร์เรื่องแม่ก็หาว่าปกปิด เวลาพ่ออธิบายอะไรออกมา แม่ก็จะไม่ฟัง ไม่ยอมรับ (แบบคิดว่าตัวเองถูกเสมอ) ซึ่งไม่ใช่แค่พ่อนะที่แม่หาเรื่องแบบนี้ เราเองก็ยังโดนท่านพูดเหมือนกันจนเราเองก็รู้สึกอึดอัด ไม่สบายใจที่จะเล่าอะไรออกมาให้แม่ฟัง แล้วมีอยู่วันนึงที่แม่พูดทำให้เราและพ่อสะเทือนใจมากนั่นก็คือ แม่บอกว่าแม่แต่งงานกับพ่อเพราะอยากออกจากบ้าน (บ้านเก่ามีคุณตาซึ่งเป็นคนโกรธง่ายแล้วมีปัญหากับแม่มาเยอะ)เขาก็ไม่ได้อยากคบกับพ่อตั้งแต่แรกแล้ว เชาก็บอกว่าถ้าเขาเลือกได้เขาจะเลือกไปอยู่กับคนที่ดีกว่านี้ ประโยคนี้เราน้ำตาไหลเลยเพราะเราไม่คิดว่าแม่จะพูดแบบนี้กับเราและพ่อ ประโยคนี้ทำให้เราหมดความเชื่อใจ ในใจเราบางทีก็คิดว่าเราไม่น่าเกิดมาเจอคนแบบนี้เลย รู้สึกสงสารพ่อที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ เราอยากรู้ว่าเราในฐานะคนเป็นลูกต้องทำอย่างไรกับสถานการณ์แบบนี้ และอยากทำความเข้าใจว่าแม่เป็นอะไร? คือใจนึงอยากให้แม่ไปอยู่ที่อื่น แต่อีกใจก็ไม่อยากจะเป็นคนอกตัญญูเพราะแม่ก็เลี้ยงเรามาจนเราโต เราก็อยากตอบแทนบุญคุณด้วย เราควรบอกให้พ่อหย่าไหม? (พ่อเคยบอกแต่แม่ไม่ยอม) แม่เราเป็นคนติดนิสัยจากคุณตาหรือเปล่า? (นิสัยเหมือนกันมาก) หรือว่าแม่มีนิสัยเห็นแก่ตัว? (เพราะเวลาเห็นคนอื่นได้ดิบได้ดีแม่ก็จะอิจฉา เห็นเราได้ดีเขาก็จะพูดทำให้เราเสียกำลังใจ เพราะเขาเองก็มีปมด้อยในตัวอยู่หลายอย่าง)
เราในฐานะลูกควรทำอย่างไรเวลาพ่อแม่มีปัญหา
พ่อแม่เริ่มทะเลาะกันมานาน 10 ปีตั้งแต่เรายังเป็นเด็กเลยจนโตมา 20 ปีละก็ยังทะเลาะกันอยู่(มีแนวโน้มที่จะแรงขึ้น) หลายครั้งที่แม่ชอบไปทำให้พ่อไม่สบายใจ ชอบชวนทะเลาะกัน จากพ่อที่เคยเล่าเรื่องต่างๆให้กลายเป็นคนที่ไม่เล่าเรื่องอีกต่อไปเพราะแม่ชอบขัดชอบเถียงตลอดจนบางครั้งพ่อรู้สึกเสียใจ อย่างเช่นเวลาพ่ออยากลงทุนทำธุรกิจอย่างนี้ๆ แม่จะชอบสวนตลอดเลยว่าเสี่ยงไป! ใช้จ่ายเยอะ! ไม่สำเร็จหรอก! จนทำให้พ่อไม่อยากแชร์เรื่องราวออกมา พ่อไม่แชร์เรื่องแม่ก็หาว่าปกปิด เวลาพ่ออธิบายอะไรออกมา แม่ก็จะไม่ฟัง ไม่ยอมรับ (แบบคิดว่าตัวเองถูกเสมอ) ซึ่งไม่ใช่แค่พ่อนะที่แม่หาเรื่องแบบนี้ เราเองก็ยังโดนท่านพูดเหมือนกันจนเราเองก็รู้สึกอึดอัด ไม่สบายใจที่จะเล่าอะไรออกมาให้แม่ฟัง แล้วมีอยู่วันนึงที่แม่พูดทำให้เราและพ่อสะเทือนใจมากนั่นก็คือ แม่บอกว่าแม่แต่งงานกับพ่อเพราะอยากออกจากบ้าน (บ้านเก่ามีคุณตาซึ่งเป็นคนโกรธง่ายแล้วมีปัญหากับแม่มาเยอะ)เขาก็ไม่ได้อยากคบกับพ่อตั้งแต่แรกแล้ว เชาก็บอกว่าถ้าเขาเลือกได้เขาจะเลือกไปอยู่กับคนที่ดีกว่านี้ ประโยคนี้เราน้ำตาไหลเลยเพราะเราไม่คิดว่าแม่จะพูดแบบนี้กับเราและพ่อ ประโยคนี้ทำให้เราหมดความเชื่อใจ ในใจเราบางทีก็คิดว่าเราไม่น่าเกิดมาเจอคนแบบนี้เลย รู้สึกสงสารพ่อที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ เราอยากรู้ว่าเราในฐานะคนเป็นลูกต้องทำอย่างไรกับสถานการณ์แบบนี้ และอยากทำความเข้าใจว่าแม่เป็นอะไร? คือใจนึงอยากให้แม่ไปอยู่ที่อื่น แต่อีกใจก็ไม่อยากจะเป็นคนอกตัญญูเพราะแม่ก็เลี้ยงเรามาจนเราโต เราก็อยากตอบแทนบุญคุณด้วย เราควรบอกให้พ่อหย่าไหม? (พ่อเคยบอกแต่แม่ไม่ยอม) แม่เราเป็นคนติดนิสัยจากคุณตาหรือเปล่า? (นิสัยเหมือนกันมาก) หรือว่าแม่มีนิสัยเห็นแก่ตัว? (เพราะเวลาเห็นคนอื่นได้ดิบได้ดีแม่ก็จะอิจฉา เห็นเราได้ดีเขาก็จะพูดทำให้เราเสียกำลังใจ เพราะเขาเองก็มีปมด้อยในตัวอยู่หลายอย่าง)