ทำไมแม่ถึงไม่รักลูกคนโต

ทำไมแม่ถึงรักน้องมากกว่าพี่เหรอคะ เพราะเราไม่มีพ่อหรือเพราะเราไม่ใช่ผู้ชาย เราเหนื่อยแล้วก็ท้อมากค่ะเราไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อแล้ว เราเหมือนเป็นส่วนเกินของครอบครัวนี้ เราทำอะไรก็ผิดไปหมดไม่มีใครอยู่ข้างเราจริงๆเลยค่ะ เราเหนื่อยมากๆแล้วค่ะเราต้องมาแอบร้องไห้ในห้องทุกวันเราไม่ไหวแล้วค่ะ แม่ตามใจน้องทุกอย่างเลยค่ะ กลับกันเราแม่แทบไม่สนใจ นอกจากใกล้ตายค่ะ แม่พูดแต่กับน้องไม่ค่อยพูดกับเราเลยค่ะ เลิกเรียนมาแต่ก็ถามแต่น้องว่าเป็นอะไรเป็นไงบ้าง แต่เราถามค่ะตั้งแต่เด็กๆแล้วค่ะไม่ใช่ตอนนี้ ของกินของเราน้องกินแม่ไม่ว่าค่ะ แต่เรากินของน้องแม่จะว่าทั้งๆที่เราอดข้าวเพื่อซื้อขนม เราผิดมากมั้ยคะที่เกิดมาเราทำทุกอย่างทำตัวดีๆแล้วแม่ก็ไม่สนใจค่ะทั้งที่โลกนี้มีแม่คนเดียวที่ควรจะเข้าใจเราเพราะเราไม่มีพ่อ ทำไมแม่ถึงไม่สนใจเราบ้างคะในเมื่อเราก็เด็กผู้หญิงคนหนึ่ง