หนูอยากได้กำลังใจค่ะ

สวัสดดีค่ะพี่ๆ ในปัจจุบันหนู13ปีหนูป็นซึมเศร้ามาตั้งแต่ป.4ด้วยความที่เกิดอุบัติเหตุบ่อยจึงเสียคนที่ตนรักไปมากตอนนี้เรียนอยู่ชั้นม.1ค่ะเล่าย้อนไปก่อนว่า 5ขวบหนูเคยเจอเรื่องแย่ๆมาเรื่องหนึ่งทำให้พ่อแม่

สวัสดีค่ะ หนูอยู่ปี3 1ปีก่อนปัญหาหนี้แม่เกินกว่าจะควบคุมไหว จนตอนนี้ล้มแล้วค่ะ แม่ทำงงานใหม่ยังไม่ถึงเดือน หนูต้องอาศัยพึ่งพาตัวเอง ทำงานตอนกลางคืน2ชม. ได้140บาทต่อวัน หนูต้องจ่ายค่าน้ำ ค่าไวไฟ ค่าเน็

เราเป็นโรคซึมเศร้าค่ะเป็นมานานแล้วเราปิดบังเรื่องนี้กับทุกคนละพยายามฆ่าตัวตายมาตลอดจนวันนึงแฟนเห็นเราตั้งกระทู้เกี่ยวกับการฆ่าตัวตายละแฟนก็รู้ว่าเราเป็นละพยายามให้เราไปคุยกับพ่อแม่ บอกว่าอย่าทำอีก รู้

เหนื่อยกับทุกสิ่งอย่างท้อไม่คิดอยากจะอยู่ต่อแล้วกลัวไปหมดทุกอย่างอยากได้กำลังใจจากแม่แต่แม่ก็ไม่เคยเข้าใจ เหนื่อยมากท้อสุดๆรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าไม่มีเราแม่ก็อยู่ได้ไม่เป็นภาระให้แม่ด้วย แม่พูดกับเราว่

ไม่ไหวแล้วค่ะรู้สึกไม่อยากอยู่บนโลกใบนี้แล้วหนูทนไม่ไหวจริงๆไม่น่าเกิดมาเลยเป็นภาระแม่เปล่าๆหนูกลัวตัวเองเป็นโรคซึมเศร้ามากหนูเคยคิดจะจบชีวิตตัวเองหลายรอบมากแต่ก็ได้แต่ไปเท่านั้นหนูเข้าใจเลยว่าคนเป็นซ

หนูขอระบายในฐานะเด็กม.6ที่อยู่ในโรงเรียนปีสุดท้ายได้ไหมคะหนูเข้าใจมาก ๆ เลยค่ะว่าอาลัย แต่ทำไมต้องถึงกับยกเลิกกิจกรรมในโรงเรียนหรอคะ หนูไม่ค่อยเห็นด้วยเลยค่ะ มันมีวิธีไว้อาลัยเยอะมาก ๆ เช่นการ สนับสนุ

จากกระทู้ของหนูเมื่อครั้งที่แล้ว หนูได้ขอโทษเพื่อนๆบางคนไปแล้วนะคะแต่ยังไม่หมด หายกับเพื่อนแบบที่ว่ากลับมาคุยกันได้แต่ไม่บ่อยเท่าเมื่อก่อน แต่มันยังคงอึดอัดอยู่อ่ะคะ หนูขอข้อคิดให้กำลังใจในทุกๆวันหน่อ