สวัสดีค่ะ เราเิ่งขึ้นม.1 อยากได้ไอโฟนมากๆ มือถือเครื่องเก่าใช้อยู่ตั้งแต่ป.4 พื้นที่น้อย แปปๆเต็ม ซื้อเมมโมรี่การ์ดมาใส่ ก็ใช้ไม่ได้มันขึ้นขัดข้อง ถ่ายรูปงายส่งครูก็ไม่ได้ เงินเก็บมีแต่พ่ออยากให้เอาไว้เป็นทุนการศึกษา เพื่อนรุ่นพี่หลายคนใช้ไอโฟนไอแพด เราเคยขอพ่อแต่ก็ไม่ได้ เราไม่รู้ว่าพ่อคิดยังไง อาจคิดว่าเราชอบเปลี่ยนรุ่นโทรศัพท์ แต่เกิดมาทั้งชีวิตเพิ่งเคยใช้เครื่องเดียวเองนะ เราคิดว่าใช้ไอโฟนเพราะว่ามันทน กะว่าจะใช้ยาวๆไปจนถึงม.4 ม.5เลย ไม่รู้ว่าพ่อคิดยังไงจริงๆ พ่อเป็นคนประหยัด ตอนนี้พ่อใช้โทรศัพท์เครื่องเก่ามาแล้ว4-5ปี เราเข้าใจว่าพ่ออยากให้เราประหยัดแบบพ่อ แต่เราก็ต้องใช้งาน เคยยกเหตุผลไม่คุยกับพ่อ แต่พ่อไม่ฟังพร้อมบอกอีกว่ามันไร้สาระ ไม่จำเป็น ส่วนน้องสาวกับน้องชายเราเปลี่ยนโทรศัพท์มาแล้วหลายเครื่อง น้องสาวเราใช้มาสองเครื่องตอนนี้ใช้ไอโฟน น้ายกให้ น้องชายใช้มาสองเครื่องเหมือนกัน พอเราถามแม่กับพ่อว่าทำไมเราไม่ได้เครื่องใหม่บ้าง คำตอบที่ได้คือ เครื่องที่เราใช้เป็นมือหนึ่ง ส่วนน้องใช้มือสอง มันก็ต้องเปลี่ยนกับบ้าง เราเคยได้ยินแม่พูดครั้งนึง นอยด์ไปหลายวันเลย ตอนนั้นเป็นช่วงที่น้องใช้ไอโฟนใหม่ๆ แม่ถามว่า แบตเสื่อมมั้ย อยากเปลี่ยนแบตมั้ย อยากซื้อเคสใหม่มั้ย ทีเรานะ แบตมือถือเสื่อมจนด้านหลังเริ่มนูนออกมาอยู่ละ แบตนี่ไหลเป็นน้ำเลย อยู่ไม่ถึงวันด้วยซ้ำ เคยขอแม่หลายครั้ง แม่ก็ไม่ให้ ทำเอาเสียความรู้สึกมากที่ได้ยินแบบนั้น มาช่วงนี้ไอโฟนน้องพัง เพราะใช้แบบไม่รู้จักรักษา ชาร์จไม่เข้า เราที่เห็นก็แบบว่า ทำไมไม่รักษาดีๆ ได้ใช้ของแพงแต่ไม่รู้จักรักษา เวลานั้นมือถือเราค้างบ่อยมากๆ เลยขอน้องว่า พี่ขอเอาไปซ่อมได้มั้ย ถ้าได้พี่ขอเอาไปใช้โรงเรียน น้องก็ก็อนุญาต พร้อมกับบอกว่าเดี่ยวแม่ก็ซื้อให้ใหม่ เราคิดไปคิดมา นี่เราน่าสมเพชขนาดนี้เลยเหรอ เราอยากระบายบ้านะ
เด็กม.1อยากใช้ไอโฟน