สวัสดีค่ะเราชื่อp (เป็นชื่อที่สมมุติเนอะ)เรากำลังจะขึ้นม.ปลายแล้วค่ะ เรื่องราวความรักของเราเกิดขึ้นเมื่อสามปีก่อน...เราเป็นเด็กม.1ที่พึ่งเข้ามาช่วงนั้นเรายังปรับตัวกับชีวิตมัธยมไม่ได้เลยไม่ได้สนใจอะไรชีวิตมีแค่เพื่อนๆแต่มีวันนึงค่ะ เราเห็นรุ่นพี่ม.4คนนึงคือก็ไม่ได้หล่อนะเเต่เขาก็ดูดีมาก หลังจากวันนั้นเราก็จะคอยแอบมองพี่เขาอยู่ตลอด เพื่อนๆเราไม่รู้ค่ะว่าเราชอบมันคงคิดว่าเราเล่นๆอะไรแบบนี้เพราะช่วงนั้นโรงเรียนเรามีพวกรุ่นพี่หล่อๆเยอะด้วยความว่าหลงตามกระแสเลยทำให้เราไม่ได้เขาไปคุยกับพี่คนนั้น พอเราขึ้นม.2เราก็เริ่มเห็นพี่เขาบ่อยขึ้นคือห้องพี่เขาเรียนศิลป์-ภาษาแล้วช่วงนั้นห้องเราก็เรียนพวกภาษาเยอะเลยทำให้เจอกันที่ตึกเรียนภาษาอยู่บ่อยๆ เราชอบแอบเดินตามเวลาเห็นพี่เขาแอบมอง แถมโชคเข้าข้างเราได้อยู่สีเดียวกับพี่เขาเว้ยยตอนพี่เขาอยู่ม.5เป็นสตาฟสีเราก็ได้แอบมองพี่แกแบบชัดขึ้นมากหลายคนอาจสงสัยถ้าชอบทำไมไม่เดินเข้าไปคุยคือเราไม่ใช่คนสวยอะไรอ้วน ดำ ผมหยักโศกแล้วคือตัดผมสั้น หน้าก็สิว(หน้าเ_ี้ยแค่ไหนถามใจดู)จนเราปล่อยเวลาผ่านไป แอบมองมาเกือบ3ปี พอเราขึ้นม.3 เราไว้ผมยาวหน้าเราก็เริ่มไม่มีสิวแล้วน๊าาเราสูงขึ้นเลยดูผอมลงวันแรกที่เปิดเรียนเลยจ้าคาบบ่ายเราเรียนภาษาไทย เพื่อนๆกำลังเมาส์มอยกันแบบสนุกเราก็เข้าไปเผือกกับเขา ฟังไปฟังมาเอ้าอีผีพูดดถึงคนที่กูชอบนี่หว่า นี่ด้วยความห่าอะไรไม่รู้เกิดฉุนตะโกนลั่นเลยจ้า"เห้ยไม่ได้นะเว้ยพวกกูชอบพี่เขานะเว้ย กูส่องเฟสพี่เขาทุกวันติดดาวเฟสเขาด้วยนะเว้ยไม่ได้ๆ"เพื่อนเรานี่นั่งเอ๋ออ่ะแบบอะไรของ ผลสรุปคือเพื่อนเราอ่ะเป็นน้องของเพื่อนพี่คนนั้นมันสนิทกันกับพี่เขาเอาก็แบบ

แย้วววว แล้วทีนี้จะออกไปซื้อขนมกับเพื่อนเลยเดินออกมาหน้าห้อง แล้วคือพี่ผู้ชายคนที่เราแอบมอง

นั่งหน้าห้องแม่เจ้าโว้ยยย แค่เห็นหน้าก็เขินแล้ว เขาชื่อพี่เอ (ชื่อสมมุติ)ขอบอกว่าน่ารักกว่าตอนวันแรกที่เจอมากกกกก คือพี่แกเรียนรด. สูงขาว แล้วก็จัดฟันด้วย นี่ก็มองพี่เขาเงยหน้าขึ้นมาพอดี อีนี่วิ่งสิรอไร555 วันต่อมาเราก็ตัดสินใจทักเฟสพี่เขาไป เอาว่ะลองดู พอทักไปเว้ยรอจนหลับไม่ตอบว่ะ เห้ออ เริ่มถอดใจ ปรากฎว่ามาตอบอีกวันว่ะเห้ยยยนี่ก็ชวนคุยเลยไปๆมาๆคือสนิทกันเฉยเราก็ถามพี่แกว่า"พี่มีแฟนยังมีคนคุยยัง"คำตอบคือ"ไม่มีอ่ะ"เราเลยโอเคจะได้คุยแบบไม่ต้องมามีปัญหาทีหลังสนิทกันไวมากอาทิตเดียวก็พี่เขาเริ่มแกล้งคอลมาแต่ไม่ให้รับโทรมาไม่ให้รับไรงี้ แต่มีวันนึงโทรมานานมากเราก็ไม่กดรับเว้ยเพราะรู้เดี๋ยวต้องวางสายแน่ๆแต่

นานมากหลายรอบด้วยเลยกดรับประโยคแรก"เห้ยกล้ารับด้วยว่ะ"เราได้ยินเสียงพี่แกแบบชัดๆก็คราวนี่แหละ หลังจากนั้นเราก็คุยกันใช้ภาษาแบบมุ้งมิ้งคือเพื่อนเราก็ชอบมาเล่นเครื่องเราแล้วคือตอนนั้นเรากับพี่เขาจะคุยกันตลอดที่โรงเรียนก็พิมพ์คุยกัน เพื่อนก็เจอเลยจ้าาามันก็ค้นเลยแล้วมันก็บอกว่า"เชื่อกูคนนี้ไม่นกเว้ย"[:อมยิ้ม17:]ด้วยความเชื่อเพื่อนก็ดีใจนะภาษาที่คุยมันเหมือนแฟนกันเลยจริงๆอ่ะแบบอยู่ไหนคิดถึงจังว่างไหมกลับบ้านยังอะไรแบบนี้

คุยได้ประมาณ1เดือนก็มีคอลวีดีโอกันมีแบบพี่แกไปหาเราที่สนามกีฬาตอนเราวิ่ง(มีการแบบออกกำลังกาย555)แล้วบังเอิญว่ามาแปปเดียวเพราะที่บ้านจะใช้รถพี่แกเลยฝากเพื่อนที่ซ้อมบอลอยู่ในสนามว่า"ๆฝากดูแลเด็กห้าวกูด้วยนะ"แล้วก็ยิ้มให้เราแล้วก็เดินออกไป

จะเป็นลม555 พอเราเห็นแบบนี้เราเลยตัดสินใจบอกชอบพี่แกคำตอบคือ"พี่มีคนที่ปลื้มแล้วอยู่ม.4"ใจสลายเลยค่ะ


ร้องไห้แบบเป็นวรรคเป็นเวรร้องข้ามคืนเลยแต่ถามว่าเราหยุดคุยมั้ย??ก็ไม่นะเราก็คุยไปเรื่อยๆพี่แกก็เหมือนเดิมกับเรานะ แต่ก็การคอลการโทรก็เริ่มไม่ค่อยมีแล้ว เราสนิทกับรุ่นพี่หลายคนที่อยู่ม.4ผลปรากฎว่าก็เป็นเพื่อนห้องเดียวกับพวกพี่ๆที่เราสนิทนี่แหละพี่แกดูเป็นคนเรียบร้อยนะ เด็กเรียนดูเป็นผู้นำแกพึ่งย้ายมารรเราตอนม.4นี่แหละคือไม่ได้เรียนม.3ที่รรเราเราก็ทักไปคุยเล่นๆนะพี่แกก็ดีจริงๆแหละเราก็รู้สึกผิดเลยบอกพี่เขาไปตามตรงว่าเออชอบพี่เอนะพี่แกก็แบบเอ้าหรอเชียร์นะคือเหทือนพี่แกไม่ได้ชอบพี่เออ่ะมีแต่พี่เอที่รู้สึกหลังจากนั้นมันก็มีปมดราม่ามากมายเกิดขึ้น จนเราตัดสินใจเลิกคุยกับพี่เอเพราะสรุป

ดันตกลงเป็นแฟนกันไปล่ะ เราเห็นตอนเย็นทุกวันแหละพี่แกจะมานั่งด้วยกันที่โรงอาหารตอนที่พี่ผู้หญิงบอกว่าไม่ชอบพี่เอเราก็เห็นว่านั่งด้วยกันทุกวันมีหยิกแก้มมีซบกันจับมือตีหัวไรงี้เราก็ปล่อยโฮนะเพื่อนเรา

ก็คอยปลอบ ช่วงเวลาดีๆของเรา

เยอะมีแบบถ่ายรูปคู่กันคือเราขอแหละก่อนจะเลิกคุยแบบอยากถ้ายตรีมคู่รักอ่ะพี่แกก็จัดให้ทุกวันนี้เราก็เปิดดูทุกวัน เราหายไปจนกระทั่งวันปัจฉิมพี่ม.6กับเราม.3เราก็ทักไปก่อนวันปัจฉิมประมาณอาทิตนึงอ่ะแบบบอกว่าเนี้ยเดี๋ยวขอกอดหน่อยนะวันปัจฉิมอ่ะเดี๋ยวเอาของไปให้พี่แกก็โอเคนะจนวันนั้นผ่านไป เหมือนกับพี่แกมีปห.กับแฟนบ่อยๆประมาณว่าพี่ผญแกไม่ตอบแชทอ่ะบางทีหนักๆก็ไม่ตอบเป็นอาทิตพี่แกก็มาคุยกับเราเหมือนแต่ก่อนมีคอลเยอะขึ้นคือแถบทุกวันโทรอัดเสียงร้องเพลงแต่มันเริ่มมากกว่าเดิมคือพี่แกมาบ้านเราคือเหมือนหยอกกันแล้วพี่แกบอกห้าวนักเดี๋ยวไปต่อยแล้วอีนี่ส่งโลเคชั่นไปเลยจ้า5555คือไม่ได้คิดว่า

จะมาจริงผลสรุปมาจ้าก็มาเล่นกับเรานี่แหละแล้วก็ดูจะเข้ากับแม่เราได้แถมคุยกับยายเราแบบซี้เลยขนาดเราเป็นหลานแกแท้ๆเเกยังคุยกับเราไม่รู้เรื่องเลยคือยายเราอ่ะความจำอ่ะไปแล้วจะไปจำก็ตอนตัวเองอายุ18อ่ะ5555แล้วคุยกันเป็นวรรคเป็นเวรมีการบอกยายผมจีบยายได้ป่าว5555อ่ะะล่าสุดคือพาน้องมาเล่นบ้านเราเป็นเด็กผู้ชายอายุประมาณ3ขวบก็กำลังซนอ่ะวันนั้นแม่เราไม่อยู่บ้านพี่แกก็แกล้งเราโดยแบบล้อกตัวเราเว้ยให้น้องแกตีหัวเราเล่นไรงี้พี่แกเล่นกับเราแบบแมนๆอ่ะมีแบบต่อยแขนอีเห้ช้ำดิพี่แกก็เลยซื้อน้ำมะเขือเทศของโปรดเรามาให้แล้วเราเคยบ่นกับแกว่าอยากได้เสื้อกาวน์(คืออยากเป็นหมอ)พี่แกเลยเอาเงินมาให้แล้วก็กลับไปเลยเราบอกเลยว่าเรารู้สึกกับพี่แกมากนะ จนเราลืมไปว่าพี่แกอ่ะมีแฟนแล้ว ลืมเล่าไปพี่ผู้หญิงคนนั้นเคยแอบคุยกับเพื่อนสนิทของพี่เอสองต่อสองตอนเย็นใต้ตึกแล้วคือมันไม่มีใครเราเรียนพิเศษกับเพื่อนเราเลยเห็นพอดีคือพี่แกก็เคยเล่านะว่าเออเคยคุยกับเพื่อนพี่เอแบบเหมือนจะคบอ่ะแต่

ลีลาผลสุดท้ายอีพี่เอก็คาบมาแดรกเฉยคือสำหรับเรานะเราไม่โอเคกับพี่ผู้หญิงตั้งแต่ที่แบบเเอบคุยกับเพื่อนพี่เอแล้วอ่ะคือคุยกันมันไม่ใช่แค่รอบเดียวไงหลายรอบมากที่เห็นอีพี่เอก็รู้ผลสุดท้ายพี่เอตัดเพื่อนแต่ก็ยังคบกับพี่ผญอยู่เราควรทำยังไงกับเรื่องนี่ดีอ่ะมันดูวุ่นวายมากเลยอ่ะเราไม่รู้ว่าตอนนี่พี่เอกับแฟนเป้นยังไงรักกันดีใช่มั้ยแล้วที่พี่เอมาทำกับเราคืออะไรต้องการอะไรมันจะมีสักเปอร์เซนต์มั้ยที่พี่แกจะชอบเราบ้าง.....
เรื่องวุ่นวายของเด็กอ้วน