Return to Seoul: คืนรังโซล

กำกับโดย Davy Chou

สวัสดีครับทุกท่าน ! หลังจากที่ไม่ได้เข้าโรงหนังในรอบหลายอาทิตย์ 😂 ล่าสุด มีโอกาสได้ชมเรื่อง Return to Seoul ซึ่งได้รับรางวัล Un Certain Regard ใน Cannes Film Festival แถมยังติด Shortlist ในเวทีออสการ์

คุณภาพขนาดนี้ ก็อยากจะมาแชร์รีวิวสั้น ๆ เผื่อว่าท่านใดสนใจนะครับ

เรื่องย่อ
"เฟรดดี้ (Park Ji-min)" เด็กสาวชาวเกาหลี ถูกมูลนิธิส่งไปเป็นลูกบุญธรรมของชาวฝรั่งเศส วันเวลาผ่านไป เธอได้กลับมาที่กรุงโซล ประเทศเกาหลี ฯ อีกครั้ง พร้อมคำถามในใจว่า “ใครคือพ่อแม่ที่แท้จริง” ของเธอ

ความรู้สึกหลังชม

- ความรู้สึกหลังดูจบ รู้สึกเหมือนดูหนังค่าย A24 อาจไม่ใช่หนังดูง่าย แต่ถ่ายทอดทุกอย่างด้วยความงดงามเป็นศิลปะ

- แก่นหลักของเรื่องพูดถึง “ความเดียวดายของ เฟรดดี้” หนังสะท้อนความเดียวดายและปมในใจเฟรดดี้ในรูปแบบที่หลากหลาย ไม่ว่าจะความดื้อรั้น ความรักสนุก (แบบไม่รักตัวเอง) การโหยหาความอบอุ่นจากคนที่ไม่รู้จัก การชอบเล่นกับความรู้สึกคนอื่น

ทั้งหมดทั้งมวล มาจากปมที่เธอไม่เคยได้พบครอบครัวที่แท้จริง ทำให้เธอโหยหาความอบอุ่นและมีปมในใจที่ไม่เคยหายไปในชีวิต

สิ่งนี้เอง คือ สาเหตุที่เธอกลับมาไล่ตามหาพ่อแม่ ซึ่งก็เหมือนการตามหาอัตลักษณ์ที่แท้จริง เพื่อเติมเต็มหัวใจที่ว่างให้เต็มเปี่ยมอีกครั้ง

ทว่าในวิถีชีวิตที่แตกต่างทั้งภาษา วัฒนธรรม วิธีคิด ทำให้การตามหาพ่อแม่ไม่ใช่เรื่องง่าย แถมยังกระอักกระอ่วน อย่างไรก็ตาม การมาโซลในครั้งนี้ก็เปลี่ยนชีวิตเธอไปตลอดกาล

- ซีนที่ทรงพลังที่สุด ขอยกให้ฉากที่เฟรดดี้ได้พบแม่ที่แท้จริง และการบรรเลงเปียในฉากจบ สองช็อตนี้หนังถ่ายทอดได้เยี่ยม น้ำตาซึมได้ไม่ยาก

- งานภาพชอบดี ถ่ายสวยมาก

- พาร์ทนักแสดงโดยรวมดีทั้งหมด ที่ชอบเป็นพิเศษ คือ "Park Ji-min (เฟรดดี้)" และ "Oh Kwang-rok (พ่อ)" ทั้งคู่โดดเด่นจริง ๆ

สรุป - หนังดีที่ดูไม่ง่ายจากค่าย MUBI หนังมีภาพรวมที่ดี ทั้งบท แก่นเรื่อง การแสดง งานภาพ ดนตรีประกอบ คุ้มค่ากับการรับชม ✌️

ป.ล. อีกหนึ่งช่องทางการติดต่อทาง Facebook เผื่อสนใจอยากพูดคุยติดต่อ