เราเป็นเด็กปกติ ธรรมดาคนหนึ่งเลยแหละหน้าตาก็ปกติ ทุกอย่างก็เรียบร้อยทุกอย่าง แต่ เราก็มีความลับนะ.... เล่าก่อนเลยนะคะพ่อแม่หนูแยกทางกันตอนเด็กๆทำให้หนูต้องอยู่กับปู่ย่า พ่อแล้วพี่บ้างครั้งหนูไม่ชอบปู่ของหนู เพราะชอบหยอก เวลาโมโหก็หยอกทำให้ร้องไห้ พอไปบอกแม่กับพ่อและย่า เขาก็บอกว่าแค่หยอก. แค่หยอกหรอ? ทำไมผู้ใหญ่ถึงเป็นงี้กันหนูไม่เข้าใจการหยอกการแกล้งการเปรียบเทียบหนูกับคนอื่นมันสนุกหรอ รู้มั้ยแค่คำด่าของผู้ใหญ่บ้างคนอ่ะทำให้เด็กเกลียดคนในบ้านเลยนะคะ แล้วมีประสบการณ์นึง วันนั้นเป็นวันปกติหนูไปเล่นกับเพื่อนที่ริมคลอง หนูเล่นอยู่ดีๆ เพื่อนเขาบอกให้หนูลองไปนั่ง ด้วยความที่เป็นเด็กหนูเลยนั่งโดย ใส่รองเท้าและประกอบกับว่าที่เพื่อนหนูไปโดนหนูทำให้รองเท้าหนูหล่น หนูโกรธมาก เลยบอกให้เพื่อนเดินลงไปหยิบรองเท้ามาค่ะ บอกเลยนะคะว่า คลองที่ว่าเนี่ยมันจะมี คล้ายกับบันไดด้วยนะคะ เพื่อนหนูเลยลงไปหยิบรองเท้าให้หนู และบวกกับว่า ย่าหนูมาพอดีทำให้ย่าโกรธหนู หนูอธิบายหลายรอบแล้วย่าก็ว่า หนูเถียงอีก....ย่าหนูด่า ย่าหนูตีโดยใช้ไม้ก้านมะยม  หนูไม่เข้าใจ........และอีกเรื่องหนึ่ง วันนั้นก็ไม่มีอะไร ด้วยความที่หนูชอบลงไปนั่งในกระดาษลัง กระดาษลังมันเย็นมากๆ หนูเลยชอบไปนั่งค่ะ เพื่อนคนเดิมด่าหนูว่าหน้าเกลียด หนูบอกย่าแล้วนะคะแต่ย่าว่ามันไม่ใช่คำด่า? มันเป็นคำด่านะคะ มันเป็นคำดูถูกและเป็นคำที่ทำให้คนไม่มั่นใจในตัวเองด้วยมีแค่นี้ค่ะ ส่วนอีกเรื่องนึ่ง คือวันนั้นหนูต้องไปสอบค่ะ หนูรีบมาก หนูโมโหที่ย่าด่า หนูว่า *ูน่าจะโยนโทรศัพท์เลยเย ด แม่ * มันเป็นคำที่หนูเกลียด. หนูก็พูดแบบประชดประชันประมาณว่า "ไม่อยากอยู่ บ้านนี้แล้ว" ที่นี้ย่าหนูก็ตบตัวหนูแรงมากๆ หนูร้องไห้ตลอดทางเลย.... พี่ๆคิดว่าใครผิดคะ (หนูเหนือย หนูเกลียดพวกเขา🔒)