ดีค่ะ เราไม่รู้ว่าจะเริ่มตรงไหนดีคือ เรามีเรื่องที่เสียใจมากแม่เราเป็นแม่เลี้ยงเดียว พ่อเราเสียไปตั้งแต่เราอยู่ม.ต้น เราเป็นคนเชื่อฟังแม่ตลอดเขาใช้ให้เราทำอะไรเราทำทุกอย่าง ทั้งเรียนด้านที่เราไม่ได้ชอบ ทำตามที่เขาบอกทุกอย่างตั้งใจเรียนมากเขาให้เราไปเรียนที่ รร.ประจำเราก็ยอม เรากับแม่คุยกันน้อยมากไม่ใช่ว่าเราไม่อยากคุยนะ แต่เราจะพูดทุกครั้งจะทะเลาะกันทุกครั้ง ต่อให้เป็นเรื่องที่เล็กน้อยมากๆก็ตาม เราเคยถามเขาว่าทำไมต้องพูดแรงๆกับเราแต่กับน้องชายเราแม่พูดดีตลอดต่อให้น้องเราจะดื้อแค่ไหน ต่อให้น้องเราทำผิดแม่ก็ไม่ตี แต่คนที่โดนตีคือเราแทน "เป็นพี่อ่ะเนอะ" ต่อให้เรื่องนั้นเรายังไม่รู้ด้วยซ้ำ จนตอนนี้เราอายุ20+แล้วไม่ได้อยู่กับเขาแล้ว นานๆจะโทรคุย (ทะเลาะซะมากกว่า) จนเราไม่อยากรับสายเลย แค่เห็นเบอร์เราก็กลัวแล้ว กลัวใจเราจะซ้ำไปมากกว่านี้ ตอนนี้เรามีอาการแบบกลัวแม่มาก ไม่อยากจะเจอ ไม่อยากคุย ต่อให้เป็นเรื่องที่จำเป็นจริงๆเราจะให้คนอื่นพูดแทน ตอนนี้เรากลัวจนอยากหายไปเลยจริงๆค่ะ เราอยากมีแม่ที่ใจดีกับเราบ้าง ชมเราบ้าง คงจะดีมากเลยนะคะ
คนเป็นแม่