วิธีฮีลใจตัวเอง

สวัสดี..เราชื่อ ช่างมันเหอะ เราอยากมาพูดไห้ฟังเกี่ยวกับอาการความรู้สึกตอนี้ที่เปนอยู่ขณะนี้..เราควรทำไงต่อ... เราเคยกินยาตายงับแต่ไม่ตายค่ะ ด้วยเรื่องอะไรช่างมันเถอะค่ะ (แต่ไม่ใช่เรื่องความรักแน่นอน)

ตามหัวข้อเลยค่ะ วิธีฮีลใจที่ดีแบบตะโกน บอกก่อนนะคะว่าอ้างอิงจากสต.สังเกตตัวเองละมันเห็นว่าเห้ยเราไม่ต้องมานั่งคิดนอนคิด ฟูมฟายนาน ดิ่งไปนานๆเหมือนแต่ก่อนละเนี่ย พอเราเจออะไรหนักๆแล้วเริ่มเบื่อมากๆเจอว

เราพึ่งสูญเสียคุณพ่อเมื่อวันที่19 สิงหาคมที่ผ่านมาค่ะ ด้วยความที่เราเป็นลูกสาวคนเดียวตัวติดพ่อตลอดโลกทั้งใบมีแค่คุณพ่อเลยก็ว่าได้ ชีวิตหลังจากที่ไม่มีคุณพ่อ ไม่รู้ต้องใช้ชีวิตข้างหน้าต่อไปอย่างไร โลกม

อยากให้ตายกันมาก็ใช่ไหมเอาแต่บ่นเอาแต่ว่ากันเอาแต่ทำร้ายร่างกายกันไม่ฟังเหตุผลกันบ้างเลยอะพอพูดเสียงปกติก็บอกว่าขึ้นเสียงหรือไม่ก็บอกว่าแอ็บพอพูดเบาๆก็บอกว่า อมอะไรไว้ในปากทำดีแค่ไหนก็ไม่เคยเห็นค่ามีแ

เราสูญเสียคนที่รักมากๆไปตลอดชีวิต คือแม่เราค่ะ เราต้องใช้เวลานานแค่ไหนหรอคะกว่าจะดีขึ้น ทุกวันนี้เราทำตัวเหมือนโอเค แต่พออยู่คนเดียวก็ร้องไห้ตลอด ตอนนี้เราอายุ18 เหมือนคนที่ดิ่งลงเหวทุกวันเลยค่ะ

นอนเล่นโทรศัพท์ปกติ สักพักมีเรื่องแวบเข้ามาให้คิด มักจะเป็นเรื่องครอบครัว เรากลัวการสูญเสียคนในครอบครัว กลัวคนในครอบครัวป่วยทุกคนอายุเพิ่มขึ้นทุกปีอยู่แล้ว แต่เราคิดจนร้องไห้หนักมาก ๆ เราเข้าใจนะคะว่า

เวลาที่มีความรู้สึกดิ่ง โดดเดี่ยว ต้องการใครสักคนมาคุยด้วยแต่ดันไม่มี เพื่อนๆทำอะไรแทนเพื่อเป็นการฮีลใจกันอะ

เราขอวิธีฮีลใจจากเพื่อนๆหน่อยได้มั้ยใครที่ผ่านมาเจอ ตอนนี้เราเเย่มาก เขากำลังจะทิ้งเราไปเพียงเพราะเขาอยากมีชีวิตที่ดีขึ้นอยากใช้ชีวิตอิสระทิ้งเราไว้กลางทางเเบบที่เราไม่ได้เตรียมใจเลยเพราะอะไรถามตัวเอง