คือเราสมัครคณะจิตรกรรมค่ะ แต่ทีนี้ป้าเราก็ไม่ค่อยมีเงิน มันสิ้นสุดวันที่ 15 เม.ย. 2566 ที่ผ่านมา แล้วเมื่อตอนเที่ยงคืนวันที่ 17 เม.ย. 2566 ป้าเราก็ลงไปนั่งคนเดียว ไอความเรานอนไม่หลับ เราก็ลงไปด้วย แล้วป้าบอกว่า ป้ายังไม่ได้จ่ายค่าเข้ามหาวิทยาลัยให้เรา แล้วป้าเข้าระบบมหาวิทยาลัยไป มันก็ไม่มีการเข้าสมัครแล้ว มันขึ้นว่าให้สมัครใหม่
ทีนี้เรากับป้าก็นั่งเครียด แต่อยู่ๆป้าบอกว่าให้เราไปเข้าการแสดงมั้ย เห็นเราชอบ แต่อยู่ๆมันก็ดีใจนะ จากที่บอกป้าไปว่าจะไม่เรียนแล้วเพราะเศร้า มันกลับมีความสุข ซึ่งเราเป็นคนชอบการแสดงมาก แต่เราแค่ไม่มั่นใจในตัวเองเวลาอยู่กับคนที่มีความสามารถมากกว่าเรา แล้วเราก็ไม่ได้สมบูรณ์เหมือนคนอื่นๆ เลยทำให้เราไม่มั่นใจ ด้วยความตอนเด็กเราก็โดนบลูลี่มากกว่าเพื่อนๆคนอื่นๆอีกนะ
พอวันที่ 17 เม.ย. 2566 ตอนบ่ายๆ
ป้าเล่าให้พี่ฟังทุกอย่างว่าเราจะไปทำอะไรบ้าง จะไปมหาวิทยาลัยไหน
พี่ก็บอกว่าตอนไปสมัครมหาวิทยาลัยเก่าก็ช่วยเยอะแล้ว แบบเต็มที่มากๆกับน้อง แต่ป้ากับน้อง(ก็คือเรา) ทำไม่ตั้งใจกว่านี้ ถ้าคนมันอยากจะเข้าจริงๆ มันก็ได้เข้าแล้ว แล้วจากนั้นป้ากับพี่ก็ทะเลาะกันไปเรื่องอื่นๆด้วย แบบว่าทำไมเป็นพี่ถึงไม่ช่วยน้อง
เราเลยคิดว่าเพราะเราหรอ ความรู้สึกเรามันแย่มาก นั้นตอนนั้นที่เรายืนฟังเขาทะเลาะกัน แต่เรายังยิ้มทั้งที่ไม่มีความสุขเลย เราว่ามันหลายเรื่องแล้วที่ครอบครัวเราทะเลาะเพราะเรา...
ในใจเราก็คิดนะ เราอะผิดเลยที่เราทำให้เป็นแบบนี้ ใครจะไปรู้ล่ะไม่ได้ตั้งใจให้เป็นแบบนี้นิ
เพราะเราสมัครเข้าระบบมหาวิทยาลัยใหม่เองก็ได้ ซึ่งเราก็อยากเรียนการแสดง เราอยากเป็นศิลปินจริงๆ
เราเลยคิดว่าถ้าไม่มีเราครอบครัวก็จะไม่ต้องทะเลาะกันใช่มั้ย
เลือกมหาวิทยาลัยแล้วทำให้ที่บ้านทะเลาะกัน เป็นเพราะเราหรอ😞?
ทีนี้เรากับป้าก็นั่งเครียด แต่อยู่ๆป้าบอกว่าให้เราไปเข้าการแสดงมั้ย เห็นเราชอบ แต่อยู่ๆมันก็ดีใจนะ จากที่บอกป้าไปว่าจะไม่เรียนแล้วเพราะเศร้า มันกลับมีความสุข ซึ่งเราเป็นคนชอบการแสดงมาก แต่เราแค่ไม่มั่นใจในตัวเองเวลาอยู่กับคนที่มีความสามารถมากกว่าเรา แล้วเราก็ไม่ได้สมบูรณ์เหมือนคนอื่นๆ เลยทำให้เราไม่มั่นใจ ด้วยความตอนเด็กเราก็โดนบลูลี่มากกว่าเพื่อนๆคนอื่นๆอีกนะ
พอวันที่ 17 เม.ย. 2566 ตอนบ่ายๆ
ป้าเล่าให้พี่ฟังทุกอย่างว่าเราจะไปทำอะไรบ้าง จะไปมหาวิทยาลัยไหน
พี่ก็บอกว่าตอนไปสมัครมหาวิทยาลัยเก่าก็ช่วยเยอะแล้ว แบบเต็มที่มากๆกับน้อง แต่ป้ากับน้อง(ก็คือเรา) ทำไม่ตั้งใจกว่านี้ ถ้าคนมันอยากจะเข้าจริงๆ มันก็ได้เข้าแล้ว แล้วจากนั้นป้ากับพี่ก็ทะเลาะกันไปเรื่องอื่นๆด้วย แบบว่าทำไมเป็นพี่ถึงไม่ช่วยน้อง
เราเลยคิดว่าเพราะเราหรอ ความรู้สึกเรามันแย่มาก นั้นตอนนั้นที่เรายืนฟังเขาทะเลาะกัน แต่เรายังยิ้มทั้งที่ไม่มีความสุขเลย เราว่ามันหลายเรื่องแล้วที่ครอบครัวเราทะเลาะเพราะเรา...
ในใจเราก็คิดนะ เราอะผิดเลยที่เราทำให้เป็นแบบนี้ ใครจะไปรู้ล่ะไม่ได้ตั้งใจให้เป็นแบบนี้นิ
เพราะเราสมัครเข้าระบบมหาวิทยาลัยใหม่เองก็ได้ ซึ่งเราก็อยากเรียนการแสดง เราอยากเป็นศิลปินจริงๆ
เราเลยคิดว่าถ้าไม่มีเราครอบครัวก็จะไม่ต้องทะเลาะกันใช่มั้ย