ไม่มีเป้าหมายไม่มีความฝันผิดหรือเปล่า

เริ่มเลย… รู้สึกไร้คุณภาพไร้คุณค่า ไม่มีเป้าหมายในชีวิตสักอย่าง ไม่มีแรงบันดาลใจ ไม่มีความฝัน
คือ   ต้องบอกก่อนว่า เมื่อก่อนก็เป็นคนทำการทำงานปกติ  แต่เมื่อ 3 ปีก่อนได้ออกจากงาน และปัจจุบันนี้ ไม่เคยทำงานเลย  อยู่แต่ในห้อง ไม่อยากไปไหน  คือวัน ๆ หนึ่งจะได้ออกจากห้องก็ต่อเมื่อไปซื้อของร้านค้า แถวบ้าน หรือ ข้าว อะไรทำนองนั้น  ทำไมถึงไม่มีจุดหมาย ไม่มีจุดยืน ได้ขนาดนี้  หรือเป็น เพราะอยู่คนเดียวแบบนี้มาหลายปี 3ปี ที่ผ่านมา ชีวิต มีแค่นี้จริง ๆ
เคยพยายามหาแรงบันดาลใจ ในการทำงาน มันก็ไม่มี
พยายาม อยากได้อยากมีมันก็ไม่ได้   แค่รู้สึกว่ามันยังไม่ถึงเวลา รู้สึกแค่นี้จริง ๆ  หลายคนในครอบครัว ก็ถามบ่อย  (พี่สาว พี่ชาย ) ก็ทำงานอยู่ต่างจังหวัด  เค้าก็ไม่ได้จะบังคับหรือด่าว่าอะไร แต่อาจจะแค่พูดว่า  ลองหางานดีๆ ทำได้พบเจอผู้คน สภาพแวดล้อมใหม่ๆ ที่ดี  คือไม่เคยอยากออกจากห้อง ไปไหนเลย ไม่อยากพบเจอใคร รู้สึกน่าเบื่อน่ารำคาญ เวลาอยู่ใกล้ใครก็จะรู้สึกว่า มีแต่ปัญหา แบบนี้มันปกติมั้ย  การใช้ชีวิตและการเป็นอยู่  บางครั้งก็ รู้สึกแย่ ( ที่ไม่มีเป้าหมายในชีวิต ไม่มีความฝัน ) ไม่รู้ด้วยซ้ำอยากทำหรือเป็นอะไร
พอมีคนพูดหรือถาม  ก็ทำให้เรา รู้สึกคิดมาก ว่าทำไมเราเป็นแบบนี้ * ~ *   แค่รู้สึกว่าใช้ชีวิตแค่นี้ก็เหนื่อยแล้ว ยังต้องมาใช้ชีวิตให้ถูกใจใครอีก แค่ไม่เดือดร้อนหรือลำบากใครก็พอ  เห้อ  


กาที่เราไม่มีความฝันไม่มีเป้าหมายในชีวิตมันผิดมั้ย