ความเป็นเสรีภาพในใจที่ยังไม่เป็นอิสระ

ความเป็นเสรีภาพในใจที่ยังไม่เป็นอิสระ

เราใช้คำว่า "เสรีภาพ" บ่อยเสียจนบางครั้งลืมถามตัวเองว่าแท้จริงแล้วเรามีมันหรือไม่ เสรีภาพที่แท้จริงไม่ได้เกิดจากรัฐธรรมนูญหรือสิทธิตามกฎหมายเพียงอย่างเดียว มันเริ่มจากความอิสระภายในใจ - ​อิสระจากความกลัว ความคับแค้นใจ ความอคติ และความรู้สึกว่าต้องเอาชนะคนอื่นจึงจะมีคุณค่า

หลายครั้งเราเรียกร้องเสรีภาพ แต่ภายในใจกลับถูกร้อยรัดไปด้วยอารมณ์และความคิดที่ควบคุมตัวเราเอง เช่น การโกรธเกลียดฝ่ายตรงข้ามจนมองไม่เห็นความจริง หรือการยึดติดความคิดของตัวเองจนปิดกั้นการรับฟังผู้อื่น นี่คือ "คุกที่เราสร้างขึ้นเอง" โดยไม่รู้ตัว

สังคมใดที่ประชาชนยังไม่อิสระภายในใจ เสรีภาพภายนอกก็จะถูกใช้เป็นเครื่องมือสู้กันมากกว่าจะเป็นพื้นที่ให้เติบโต การเมืองแบบนั้นจึงเต็มไปด้วยเสียงโวยวายแต่ไร้ความเข้าใจ เสรีภาพจึงไม่ได้หายไปเพราะอำนาจเผด็จการเสมอไป แต่บางครั้งก็หายไปเพราะเราไม่เคยมอบมันให้ตัวเองด้วยซ้ำ


เสรีภาพไม่ใช่สิ่งที่ใครจะให้เราได้
ถ้าใจเรายังติดอยู่ในกรงของ ​อคติ ความโกรธ หรือความอยากเอาชนะ
คนที่ต่อสู้เพื่อพิสูจน์ว่าตนมีสิทธิ์ อาจยังไม่รู้เลยว่าเสรีภาพแท้จริงเกิดจากวันที่เราไม่ต้อง "ชนะใคร" อีกต่อไป



แรงบันดาลใจ:​ ​Existentialism, ​พุทธศาสนาเรื่องความยึดติด