ผมเป็นคนภาวนา ทำได้เก่งมาก เคยนั่งรวดเดียวสี่ชั่วโมง แทบจะไม่กระดิกตัวเลย

หมายถึงว่าภาวนาพุทโธไปเรื่อยๆตลอดชีวิตแต่ไม่พิจารณาอะไรแล้วก็ไม่ได้เดินจงกรมเดินเช้าขึ้นมามานั่งสมาธิวันละ 10 นาทีแล้วนอกนั้นภาวนาหมดตลอดทั้งวันอะรแบบนี่จำเป็นต้องมีครูบาอาจารย์มั้ย

คืออยากรู้ว่ามันคืออะไรค่ะ (ขอภาษาชาวบ้านธรามดานะคะ ศัพท์ยากๆในวงการศาสนาเราไม่เข้าใจเพราะไม่เคยศึกษาเลย ชีวิตนี้สวดมนต์ไหว้พระกะทำบุญตักบาตรอย่างเดียว คือพอดีตอนอายุ 17 นั่งสมาธิภาวนาว่า "หายใ

หวัดดีค่ะ เรามีเพื่อนอยู่คนนึง สุมมติชื่อ บีบีเป็นคนมึนๆ ไม่ค่อยทันคน เขาเล่าให้เราฟังว่า เขานอนดึกมากๆ ไปโรงเรียนบางวันนอนตี2-3 ​บางวันก้เที่ยงคืนขึ้นไป ช่วงปิดเทอม เขาเล่าให้ฟังว่า เขาไม่ได่นอนเลย แ

ตอนนี้รู้สึกไม่ไหวแล้วค่ะ เราเพิ่งเจอเรื่องสูญเสีย ซึ่งมันหนักมาก สมองคิดวนจนใช้ชีวิตไม่ได้ ร้องไห้ตลอดเวลา ทรมานเหมือนจะใช้ชีวิตต่อไม่ไหวแล้ว ขอคำปรึกษาทีค่ะ เรายังไม่เคยหาหมอเพื่อวินิจฉัยสึขภาพจิตเล

รู้สึกไม่มีไฟในการทำหลายๆอย่างค่ะ ไม่สุขแล้วก็ไม่ได้ทุกข์ รู้สึกว่าโลกนี้ไม่มีสีสัน แต่ก่อนชอบออกกำลังกายทาครีม แต่ตอนนี้รู้สึกเบื่อปล่อยตัว รู้สึกเบื่อทุกอย่างเลยค่ะ บวกกับการเข้าสังคมไม่เป็น ไม่มีคว

ตอนนี้หนูอยู่ม.5ค่ะ ตอนประถมก่อนที่แม่จะซื้อโทรศัพท์ให้หนูเป็นคนเรียนเก่ง ว่างๆก็หาหนังสือมาอ่าน แต่พอ ม.1 เริ่มมีโทรศัพท์ช่วงนั้นเป็นช่วงโควิดต้องเรียนออนไลน์ต้องจ้องมือถือตลอดทั้งวัน พอขึ้นม.2 มาก็ต

อย่างวันนี้ กระดิกถี่มากถึงรัว จนโต๊ะข้างๆ นึกว่าผมเปนพาร์กินสัน พอตลาดปิดเดินออกจากร้านกาแฟ แทบเป็นเหน็บชา เพราะนั่งกระดิกท่าเดียวทั้งวัน