ขอระบายหน่อยครับ

สวัสดีค่ะ เราอายุ 14 ปี ตอนนี้ยังไม่รู้เลยว่าโตไปจะเป็นอะไร และยังไม่รู้ว่าจะเรียนต่อ ม.ปลายที่ไหนด้วยซ้ำ คิดอะไรไม่ออกเลยค่ะ จะทำอะไรก็เหมือนจะทำได้จนสุดทาง แต่ก็ไม่ ทั้งวาดรูป การเรียน ด้านดนตรี ฯลฯ

ต่อให้คนๆนั้นท่านสนิทที่สุดในที่ทำงาน ทุกวันนี้ต่อให้ไม่โอเคกับใคร ต้องทำหน้าปกติไว้ก่อน แกล้งทำเป็นมองโลกในแง่ดีให้คนอื่นเห็น ว่าเรายังโอเคอยู่ เพราะไว้ใจไม่ได้สักคนเลยในที่ทำงาน ปกติก่อนเจอเหตุการ

สวัสดีเรา......ผู้ที่เคยเป็นโรคซึมเข้าแล้วชอบคิดฆ่าตัวตายเมื่อหลายปีก่อน จนได้รักษาตัวกินยาจนเกือบจะหายดีเป็นปกติ ชีวิตที่ผ่านมาสำหรับเรามันดีขึ้นมาก จนกระทั่ง!!! พี่เรา (ติดการพนัน) ใช่แล้วค่ะ.......

พอดีว่าตอนเด็กเราเป็นคนที่ติดอ่างมากเลยค่ะเป็นจากพันธุกรรมค่ะ แต่พอโตขึ้นก็ดีขึ้นค่ะ จะคุยเป็นปกติได้เฉพาะคนที่สนิทเท่านั้นค่ะ ที่อยากทราบแนวทางการรักษาเพราะว่าเราไม่สามารถคุยเป็นปกติได้กับคนที่ไม่รู้

ตอนนี้ผมอยู่ม.6 ที่ผ่านมาตั้งแต่ม.1ถึงม.5 ผมแค่เรียนไปวันๆโดยไม่มีเป้าหมาย ในตอนนั้นผมคิดแค่ว่าขอให้ไม่ติด 0 ติด ร ก็พอเพราะไม่รู้ว่าเรียนแล้วจะเอาไปใช้อะไรในชีวิตได้ พอขึ้นม.4 ก็ยังอยู่ที่เดิม(สายวิท

คือ เราอยู่ม3 ขึ้นม4จะต้องเลือกสายการเรียน ซึ่งตอนเด็กเก็เคยมีความชอบเราเคยคิดอยากเป็นหมอ แต่พอโตขึ้นเราเปลี่ยนความคิดใหม่ เราอยากเป็นปลัดค่ะ ซึ่งผมการเรียนช่วงมต้น เราทําวิทได้ดี เกรดเฉลี่ย5เทอม3.96

ไม่เก่ง ไม่ค่อยชอบ เขียนไม่เป็น วิชาที่เกลียดมากๆ คือภาษาอังกฤษ ในสมัยผมตอนเด็กๆ แม้แต่อ่านออกเสียงยังไม่คล่องเลยครับ แล้วเวลาพูดบางครั้งก็ติดอ่าง มันมีวิธีแก้จุดไหนบ้างครับ แล้วฝึกยังไงให้พูดได้คล่อง

เวียตนาม มีคนมากกว่า คนหนุ่มคนสาวมากมาย คนเก่งๆเยอะ แต่ทำไมการเมืองและเศรศฐกิจยีงไปไม่ถึงไหนครับ เห็นว่าอังกฤษคล่องกว่าไทย และค้าขายพอไปได้นะครับ ทำไมการพัฒนาของเวียตนามถึงไปช้าครับ สู้เกาหลี ไต้หวัน

เกริ่นก่อนว่าคนที่เป็นโรคซึมเศร้าคือแม่ของเราเองค่ะ ตั้งแต่เด็กจนโตมาอายุ15 ปี ครอบครัวก็ไม่ได้อบอุ่นเท่าไหร่ มีปัญหาด้านการเงินบ้างไรบ้าง พ่อกับแม่ชอบทะเลาะกันบ่อยถึงขั้นทำร้ายร่างกายกันก็มีอยู่หลายค