ฮึดสู้ให้ตัวเองมีชีวิตต่อยังไงดีค่ะ เราพึ่งจะอายุ17เองค่ะ



   คนที่เป็นซึมเศร้าฮึดสู้ให้ตัวเองเข้มแข็งยังไงหรอคะ ตอนนี้เราหาหมอรักษาซึมเศร้ามาได้ประมาณ7เดือนแล้วค่ะ จริงๆเราเป็นซึมเศร้ามาได้4ปีแล้วแต่ก่อนที่จะเป็นหนักจนต้องมารักษาจริงจังคนในครอบครัวเราไม่มีใครยอมเชื่อเลยว่าเรากำลังแย่จริงๆ แถมบอกอีกว่าโรคซึมเศร้ามันก็แค่คนคิดไปเอง  ที่พ่อแม่ยอมพาเรามารักษาจริงจังก็เพราะเราเครียดลงกระเพาะหนักป่วยถี่หยุดเรียนบ่อย
  
  ตอนนี้เราไม่อ้วกทุกครั้งที่เครียดแล้วค่ะ คนรอบตัวมองว่าเราดีขึ้นน่าจะเพราะเราแสดงความรู้สึกไม่เก่ง เราไม่คิดว่าตัวเองดีขึ้นเลยค่ะ ที่ดีขึ้นมีแค่ภายนอก
  ล่าสุดเราได้ยานอนหลับที่แรงขึ้นจากหมอ เราหลับได้ดีขึ้นจนคิดว่าถ้าหลับไปตลอดได้ทุกวันก็คงดี เราเริ่มลองกินยานอนหลับเกินที่หมอบอกก็ทำให้เราหลับสบายขึ้นแล้วก็นอนนานขึ้น เราเริ่มคิดว่ากินครั้งนี้ๆหวังว่าจะไม่ตื่นขึ้นมาอีกโคม่าไปเลยก็ได้

  ตอนนี้เราติดโควิดมาเกือบ2อาทิตย์แล้วค่ะ เราได้นอนมากกว่าปกติมาตลอด2อาทิตย์แถมไม่ได้คิดถึงเรื่องเรียนเลย มันทำให้เราอยากช่างมันทุกอย่างแล้วหลับอย่างเดียวไปตลอดมากกว่าเดิมอีกค่ะ แต่อีกใจก็อยากอยู่ต่อเพื่อกดกาชาเกนชินตัวที่อยากได้ แต่ความรู้สึกที่อยากหลับไม่ตื่นไปตลอดมันมากขึ้นเรื่อยๆเลยค่ะ เราควรจัดการความรู้สึกยังไงดีคะ เรากลัวการมีชีวิตต่อจังเลย

ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่