ทําไงดีครับผมรู้สึกไม่มีกําลังทุกเรื่องไม่ว่าการเรียนแย่ เรื่องครอบครัวผมไม่รู้ว่าผมเป็นคนเดียวหรือป่าวแบเรื่องเรียนมีเป้าหมายแบบตั้งใจเลยอยากเรียนที่นี่แต่คุณย่าก็เสนอมาก็มี2ตัวเลือกที่อยากไป พอมาอีกโรงเรียน
ที่ตัวเลือกที่3ผมไม่ได้คิดเลยว่าอยากเรียนที่นี่เขาให้ผมไปสอบก็พยามทำให้ไม่ติดก็ติดตัวสํารองก็ไม่ได้คิดอะไรก็แบบไม่ติดจะได้ไปเป้าหมายที่ตั้งไว้ว่าอยากเรียนแต่มันดันติดเลยแบบเสียใจทําไมต้องให้มาที่นี่อันนี้ เฉยๆส่วนเรื่องครอบครัวผมโดนแม่ทิ้งแต่เด็ก จนเริ่มโตแม่พึ่งกลับมาเลี้ยงแต่ความสัมพันธ์แบบครอบครัวไม่เหมือนเดิมพ่อแม่อย่าร้างผมอยู่กับพ่อผมอยากไปเที่ยวก็ไม่ได้ไปผมเคยหนีเที่ยวเพราะอยากไปไม่มีคนพาไปเขาบอกแอบไปมันไม่ดีพอผมขอไปก็ไม่ให้ไปพอผมรู้สึกขอไปไม่ได้อยากไปก็ไม่พาไปผมรู้สึกแบบอยากไปนะๆต่างกับน้องอยากไปไหนก็ได้ไป แต่มาผมทนเรียนมามา3ปีเพราะผมรู้สึกเรียนหนักไปไม่ไหวเขาบอกเรียนแค่นี้ไม่ได้หรอมันหนักหรอแค่เรียนผมก็แบบเอ้ามันเรียนหนักไม่ไหวผมอยากจะบอกแต่ทำอะไรไม่ได้อีกอย่างผมรู้สึกเสียใจมากครั้งแรกที่ติดม.1เพราะส่งงานไม่ทันผมโดนด่าอย่างกับวัวควายผมเคยหนีออกจากบ้านแต่ก็กลัวที่จะมีปัญหาผมเลยไม่ทําอีกเพราะเป็นห่วงปู่กับย่าแต่บางทีก็คิดน้อยใจจนถึงทําร้ายตัวเอง
เรื่องเป้าหมาย
ที่ตัวเลือกที่3ผมไม่ได้คิดเลยว่าอยากเรียนที่นี่เขาให้ผมไปสอบก็พยามทำให้ไม่ติดก็ติดตัวสํารองก็ไม่ได้คิดอะไรก็แบบไม่ติดจะได้ไปเป้าหมายที่ตั้งไว้ว่าอยากเรียนแต่มันดันติดเลยแบบเสียใจทําไมต้องให้มาที่นี่อันนี้ เฉยๆส่วนเรื่องครอบครัวผมโดนแม่ทิ้งแต่เด็ก จนเริ่มโตแม่พึ่งกลับมาเลี้ยงแต่ความสัมพันธ์แบบครอบครัวไม่เหมือนเดิมพ่อแม่อย่าร้างผมอยู่กับพ่อผมอยากไปเที่ยวก็ไม่ได้ไปผมเคยหนีเที่ยวเพราะอยากไปไม่มีคนพาไปเขาบอกแอบไปมันไม่ดีพอผมขอไปก็ไม่ให้ไปพอผมรู้สึกขอไปไม่ได้อยากไปก็ไม่พาไปผมรู้สึกแบบอยากไปนะๆต่างกับน้องอยากไปไหนก็ได้ไป แต่มาผมทนเรียนมามา3ปีเพราะผมรู้สึกเรียนหนักไปไม่ไหวเขาบอกเรียนแค่นี้ไม่ได้หรอมันหนักหรอแค่เรียนผมก็แบบเอ้ามันเรียนหนักไม่ไหวผมอยากจะบอกแต่ทำอะไรไม่ได้อีกอย่างผมรู้สึกเสียใจมากครั้งแรกที่ติดม.1เพราะส่งงานไม่ทันผมโดนด่าอย่างกับวัวควายผมเคยหนีออกจากบ้านแต่ก็กลัวที่จะมีปัญหาผมเลยไม่ทําอีกเพราะเป็นห่วงปู่กับย่าแต่บางทีก็คิดน้อยใจจนถึงทําร้ายตัวเอง