สวัสดีค่ะ เรา(ผญ อายุ30ปี) สามี(อายุ35ปี)
เราทั้งคู่แต่งงานกันมา 8 ปีแล้วค่ะ ยังไม่มีลูก
เราทำงาน work from home สามีเทรดหุ้น
รายได้ ค่าใช้จ่ายในบ้านสามีเป็นคนรับผิดชอบทั้งหมด
แต่เราเป็นคนดูแลการเงิน เอกสาร และชำระบิลต่างๆ
เราทั้งคู่อยู่ด้วยกันเกือบจะ 24 ชั่วโมงต่อวัน ทุกวัน มาหลายปีแล้ว
แต่ยิ่งอยู่กันไปเรายิ่งรู้สึกเหินห่าง เพราะวันๆแทบไม่ได้คุยอะไรที่นอกเหนือเรื่องทั่วไป
ส่วนใหญ่นั่งอยู่ในห้องเดียวกัน เขาดูจอของเขา เราก็ดูจอของเรา เหมือนเป็นรูมเมทกันเฉยๆ
ไม่ได้พาไปเดท ไม่มีเซอร์ไพร์ซอะไร มีแค่ของขวัญตามโอกาสเรื่อยๆ (เราเลือก เขาจ่าย)
เรารู้สึกว่าเขาไม่ได้แคร์ หรือใส่ใจเราเท่าที่ควร
เราต้องเป็นคนวางแผนและจัดการเกือบทุกอย่างด้วยตัวเอง
เวลาว่าง เราชอบใช้ไปกับการพัฒนาตัวเอง แต่เขาชอบพักผ่อน เช่น เล่นเกม ดูทีวี
เขาเป็นคนที่ไม่ได้มีเป้าหมายยิ่งใหญ่อะไร แค่ใช้ชีวิตทุกวันนี้ให้มีความสุข และมีเงินเก็บก็พอแล้ว
เราเป็นคนที่มีเป้าหมาย มีความฝันที่ใหญ่ขึ้นไปเรื่อยๆ เลยรู้สึกว่าไลฟ์สไตลเริ่มไม่เข้ากัน
เวลาที่ทะเลาะกัน ส่วนใหญ่เขาจะเงียบ
เราเคยขอให้เขาช่วยสื่อสารกับเราบ้าง จะได้รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่
เพราะเรารู้สึกว่าเราอยู่ในความสัมพันธ์นี้อยู่คนเดียว ต้องแบกทุกอย่างอยู่คนเดียว
ลึกๆเรารู้สึกว่าที่เขาเงียบเพราะเขาเป็นคนไม่ชอบแก้ปัญหา แต่ชอบหนีปัญหามากกว่า
ส่วนดีที่สามีเรามีคือเขาเป็นคนใจเย็น ให้เกียรติเรา รักและยอมรับทุกๆอย่างในตัวเรา
ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่ติดการพนัน ไม่มีเรื่องผู้หญิงให้กังวล และช่วยเหลืองานบ้านทุกอย่าง
(แต่เราก็ยังต้องตามเก็บตามหลังเขาซะส่วนใหญ่ เช่น ถอดเสื้อผ้าไม่ลงตะกร้า ทำความสะอาดบ้านแล้วเก็บอุปกรณ์ไปไม่ครบ)
อย่างที่พูดไปข้างต้น คือเรารู้สึกเหมือนว่าเป็นรูมเมทกันเฉยๆ และเราต้องแบกทุกอย่างอยู่คนเดียว
เคยคุยแล้ว พยายามปรับแล้ว แต่ทุกครั้งก็ดีอยู่ได้แค่ 2-3 วันแล้วก็กลับไปเป็นเหมือนเดิม
เราเลยคิดว่าหรือเราควรจะพอแค่นี้ดี อย่างน้อยเราก็จะได้ใช้เวลาที่เหลืออยู่ในการหาความสุขให้ตัวเอง
เราไม่ได้คิดที่จะเดทหรือคบใครใหม่หลังจากเลิกกับเขา เพราะเรารู้สึกว่าเราคงหาคนที่รักเราและดีเท่าเขาไม่ได้อีกแล้ว
แต่ถ้าเราเลือกที่จะไปต่อ อย่างน้อยก็ยังมีเขาคอยช่วยเหลือเราบ้าง และไม่ต้องกังวลเรื่องงานหรือเรื่องเงินอะไรมากเท่ากับตอนที่ไม่มีเขา
เอาตรงๆ เรายังคงมีความหวังเล็กๆว่าวันหนึ่งเขาอาจจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง แต่ปัญหานี้คือปัญหาเดิมๆที่เรามีตั้งแต่ตอนแต่งงานกันใหม่ๆ
จนถึงทุกวันนี้ เขาก็ยังไม่เปลี่ยนให้เรา มันเลยทำให้เรารู้สึกอิ่มตัวกับชีวิตการแต่งงานแล้ว
แต่งงานมา 8 ปี ไปต่อหรือพอแค่นี้ดี
เราทั้งคู่แต่งงานกันมา 8 ปีแล้วค่ะ ยังไม่มีลูก
เราทำงาน work from home สามีเทรดหุ้น
รายได้ ค่าใช้จ่ายในบ้านสามีเป็นคนรับผิดชอบทั้งหมด
แต่เราเป็นคนดูแลการเงิน เอกสาร และชำระบิลต่างๆ
เราทั้งคู่อยู่ด้วยกันเกือบจะ 24 ชั่วโมงต่อวัน ทุกวัน มาหลายปีแล้ว
แต่ยิ่งอยู่กันไปเรายิ่งรู้สึกเหินห่าง เพราะวันๆแทบไม่ได้คุยอะไรที่นอกเหนือเรื่องทั่วไป
ส่วนใหญ่นั่งอยู่ในห้องเดียวกัน เขาดูจอของเขา เราก็ดูจอของเรา เหมือนเป็นรูมเมทกันเฉยๆ
ไม่ได้พาไปเดท ไม่มีเซอร์ไพร์ซอะไร มีแค่ของขวัญตามโอกาสเรื่อยๆ (เราเลือก เขาจ่าย)
เรารู้สึกว่าเขาไม่ได้แคร์ หรือใส่ใจเราเท่าที่ควร
เราต้องเป็นคนวางแผนและจัดการเกือบทุกอย่างด้วยตัวเอง
เวลาว่าง เราชอบใช้ไปกับการพัฒนาตัวเอง แต่เขาชอบพักผ่อน เช่น เล่นเกม ดูทีวี
เขาเป็นคนที่ไม่ได้มีเป้าหมายยิ่งใหญ่อะไร แค่ใช้ชีวิตทุกวันนี้ให้มีความสุข และมีเงินเก็บก็พอแล้ว
เราเป็นคนที่มีเป้าหมาย มีความฝันที่ใหญ่ขึ้นไปเรื่อยๆ เลยรู้สึกว่าไลฟ์สไตลเริ่มไม่เข้ากัน
เวลาที่ทะเลาะกัน ส่วนใหญ่เขาจะเงียบ
เราเคยขอให้เขาช่วยสื่อสารกับเราบ้าง จะได้รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่
เพราะเรารู้สึกว่าเราอยู่ในความสัมพันธ์นี้อยู่คนเดียว ต้องแบกทุกอย่างอยู่คนเดียว
ลึกๆเรารู้สึกว่าที่เขาเงียบเพราะเขาเป็นคนไม่ชอบแก้ปัญหา แต่ชอบหนีปัญหามากกว่า
ส่วนดีที่สามีเรามีคือเขาเป็นคนใจเย็น ให้เกียรติเรา รักและยอมรับทุกๆอย่างในตัวเรา
ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่ติดการพนัน ไม่มีเรื่องผู้หญิงให้กังวล และช่วยเหลืองานบ้านทุกอย่าง
(แต่เราก็ยังต้องตามเก็บตามหลังเขาซะส่วนใหญ่ เช่น ถอดเสื้อผ้าไม่ลงตะกร้า ทำความสะอาดบ้านแล้วเก็บอุปกรณ์ไปไม่ครบ)
อย่างที่พูดไปข้างต้น คือเรารู้สึกเหมือนว่าเป็นรูมเมทกันเฉยๆ และเราต้องแบกทุกอย่างอยู่คนเดียว
เคยคุยแล้ว พยายามปรับแล้ว แต่ทุกครั้งก็ดีอยู่ได้แค่ 2-3 วันแล้วก็กลับไปเป็นเหมือนเดิม
เราเลยคิดว่าหรือเราควรจะพอแค่นี้ดี อย่างน้อยเราก็จะได้ใช้เวลาที่เหลืออยู่ในการหาความสุขให้ตัวเอง
เราไม่ได้คิดที่จะเดทหรือคบใครใหม่หลังจากเลิกกับเขา เพราะเรารู้สึกว่าเราคงหาคนที่รักเราและดีเท่าเขาไม่ได้อีกแล้ว
แต่ถ้าเราเลือกที่จะไปต่อ อย่างน้อยก็ยังมีเขาคอยช่วยเหลือเราบ้าง และไม่ต้องกังวลเรื่องงานหรือเรื่องเงินอะไรมากเท่ากับตอนที่ไม่มีเขา
เอาตรงๆ เรายังคงมีความหวังเล็กๆว่าวันหนึ่งเขาอาจจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง แต่ปัญหานี้คือปัญหาเดิมๆที่เรามีตั้งแต่ตอนแต่งงานกันใหม่ๆ
จนถึงทุกวันนี้ เขาก็ยังไม่เปลี่ยนให้เรา มันเลยทำให้เรารู้สึกอิ่มตัวกับชีวิตการแต่งงานแล้ว