เรื่องมีอยู่ว่า ผมเล่นดนตรีอยู่ร้านแห่งหนึ่งกฎของร้านคือนักดนตรีอยู่บนเวทีก่อน 21.15 ไม่ต้องตอกบัตรส่วนนักร้องตอกบัตรก่อน21.15 ไม่ต้องขึ้นเวทีก็ได้แค่มี 1 คนขึ้นไปร้องประเด็นคือวันนั้นผมมาบนเวทีเเล้วสมาชิกยังมาไม่ครบผมเลยไม่ได้เล่นก่อนเล่นแบบโฟรคไม่ครบวง เเล้วทางร้านก็หักเงินผมเพราะว่าผมไม่เล่นทั้งๆที่ผมมาไม่ได้สายแค่รอกลองมันไม่สามารถเล่นได้ถ้ามาไม่ครบทุกคนผมเลยลงเวทีไปจัดกลองนุ้นนี้นั้นจนโดนหักเงินแต่มีนักร้องที่มาสายมากกว่าผมไม่ขึ้ยเวทีแถมไม่โดนหักเงินเเล้วไม่ใช่ครั้งแรกมันหลายครั้งเเล้ว ผมเลยไปคุยกับเจ้าของร้านจนเป็นเรื่องต้องโดนนัดประชุมนุ้นนี้นั้นผมทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่จริงๆเเล้วที่ผมไปโวยวายไม่ใช่เรื่องโดนหักแต่เรื่องไม่หักคนที่มาสายกว่าผม เเล้วเขาคนนั้นที่มาสายมาบอกผมว่าอย่าคิดมากค่อยหาทิ๊ปเอาพอลงเวทีเขาก็เอาเงินในทิ๊ปมาให้ผมส่วนที่ผมโดนหักเเล้วบอกว่าเขาก็งงที่ทำไมเขาไม่โดนหัก ผมเลยโวยวายไปว่าอย่ามาคุยกับผมไปคุยกับเจ้าของร้านนุ้นถามดูว่าทำไมไม่โดนหักผมปฎิเสธเขาด้วยท่าทีไม่ดี มาถึงตรงนี้ทุกคนอาจจะว่าผมแย่สุดแต่เหตุผลของผมคือเขารู้ตัวว่าที่เขาไม้โดนหักเพราะเขาให้คนอื่นตอกบัตรเลยถ้ามองในบัตรแต่ไม่สายซึ่งผมไม่โอเคกับการที่ทำแบบนี้หลายครั้งเเล้ว ผมเลยแสดงอาการให้รู้ว่าผมไม่ชอบไม่รับเงินที่เขาให้ชดเชยค่าโดนหักมา ทั้งที่เขาแสดงอาการทุกอย่างแบบดีๆๆกับผม ตลอดแต่ผมมองว่าเขาแค่ต้องการให้เรื่องเงียบเลยเอาเงินมาให้ผมให้ผมจบๆๆอย่าทำให้เรื่องใหญ่ ผมอยากถามว่าการที่ผมทำกิริยาแย่ใส่คนที่ทำกิริยาดีกับผมทั้งๆที่ผมรู้ว่าเขาแค่แสดงผมควรทำไง แสดงว่าดีกลับหรือทำให้เป็นเรื่องใหญ่ไปเลยทุกคนในวงมองผมแง่ลบไปเเล้วผมทำถูกไหมที่ทำแบบนี้ คือปฎิเสธน้ำใจที่คนอื่นยื่นเพราะผมรู้ว่าเขาไม่จริงใจเลยแม้แต่สักนิดผมทำถูกไหมหรือจริงๆเเล้วที่เล่ามาทั้งหมดผมคือคนนิสัยแย่ไม่มีมารยาท มารยาทกับความถูกต้องควรเลือกอันไหนดีครับ
อยากถามคนทำงานทุกคนว่าผมเป็นคนที่เเย่หรือปล่าวที่ทำตัวแบบนี้ที่ทำงา