เคยรู้สึกผิดไรในชีวิตไหมครับ?

ตามหัวข้อเลยครับผมรู้สึกผิดกับชีวิตและครอบครัวผมมาก ครอบครัวผมแต่ก่อนอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันมากและบวกกับต้องเรียนแต่ได้มาเรียนไกลบ้านกลับบ่อยมากโทรหาพ่อแม่ทุกๆ6 โมงเย็นทุกวันแม่จะโทรปลุกผมทุกๆเช้าทุกวันเป็นเเบบนี้เรื่อยมาจนโควิดหนักทำให้ไม่ได้กลับบ้านแม่เราป่วยเป็นซึมเศร้าหนักวันนั้นมีเรื่องกระทบจิตใจแม่ทำให้เรารู้ได้เลยว่าสายนี้เป็นสายสุดท้ายที่ได้คุยกัน ผมกะนั่งคิดผมคุยกับแม่6โมงเย็นทุ่มแล้วครับ โควิดกะลดการเดินทางรถที่จะกลับบ้านมีแต่เวลาทุ่มครึ่งผมนอนไม่หลับ  ครับวันต่อมาแม่ผมฆ่าตัวตาย  ผมทำใจไม่ได้ครับได้เเต่โทดตัวเองว่าทำไมไปช่วยแม่ไม่ทัน

พอหลังจากงานได้ถามทุกอย่างและมาซ็อกกับหนี้สิ้นที่บ้านต้องใช้ ในหัวคือเรียนจะทำยังไง พ่อจะอยู่ยังไง
แต่โควิดกะทำให้เราได้ดูแลพ่อหลังจากเเม่เสียพ่ออาการซุดลง ข้าวไม่ทานนอนทั้งวันให้ลุกเดินพ่อกะไม่อยากลุกเดิน  จนแกเป็นหนักตอนนั้นผมทำงานไปเรียนออนไลน์ไปเผื่อที่อยากปิดหนี้ของครอบครัวทำให้ผมรู้สึกผมดูแลพ่อไม่เต็มที่เลยครับ🥺 ได้แค่กินข้าวกับพ่อช่วงที่ผมทำงานพ่อกะอยู่คนเดียว ผมโคตรรู้สึกผิดที่ให้พ่ออยู่คนเดียวตัวมั่วแต่ทำงานจนไม่ได้ดูแกอย่างเต็มที่ จนวันนึงผมได้ปลดหนี้ให้ครอบครัวได้ และผมบอกพ่อว่าพ่อเราหมดหนี้เเล้วนะ

หลังจากนั้นพ่อเกินอาการซ็อกก็เข้า รพ  ตั้งตอนนั้นเป็นต้นมาทำให้ไปเยี่ยมไม่ได้ เพราะโควิด เฝ้าไม่ได้ ได้แค่ชื้อของส่งให้หน้าห้องทำเป็นนี้จนมีสายจาก รพ โทรมาว่าพ่อเสียแล้วนะ  ผมเสียใจมากที่ไม่ได้ไปดูใจแกเลยหน้าก็ไม่ได้เห็น ตั้ง 2 เดือน ผมเหมือนเอาพ่อไม่ทิ้ง รพเลย รู้สึกน้อยใจตัวเองทำไมทำดีไม่พอ

ทุกวันนี้นึกถึงทีไรร้องไห้ทุกทีเลย 🥺