ขอบคุณสำหรับคำตอบของทุกคนค่ะ แต่ขออนุญาตแย้งนิดนึงค่ะ ต้องบอกก่อนว่าเราไม่เคยด่าแฟนเก่าคนไหนเลยค่ะ ทุกครั้งที่เลิกกับใคร เราไม่เคยโทษแฟนเก่า เรามองว่าเป็นเพราะตัวเราเองมากกว่า เราไม่เคยด่าแฟนให้เพื่อนฟังค่ะ 

เราอายุจะเข้าเลข 3 ค่ะเกริ่นก่อนว่า เราคบกับแฟนคนนี้ไม่นาน เนื่องจากเคยเป็นเพื่อนสนิทกันค่ะ เลยลองเปิดใจคบดู ตอนคบก็มีแค่เพื่อนสนิทที่รู้ค่ะ

เราทำตัวเป็นที่ปรึกษาที่ดีให้เพื่อนคนนี้มาตลอดค่ะ ตอนนางทะเลาะกับแฟน คบๆเลิกๆกันตั้งแต่สมัยมหาลัย จนตอนนี้แต่งงานไปแล้ว ซึ่งที่ผ่านมาเราไม่ค่อยได้ไปปรึกษาเพื่อนเรื่องแฟนเท่าไหร่
จนมาคนนี้ เราทะเลาะกับแฟนถึงขั้นเลิกกัน ต้นเหตุมาจากเราที่นิสัยงี่เง่าค่ะ เราเสียใจมาก
เพื่อนสนิทพอเห็นแบบนั้นนางแนะนำให้เลิก เราไม่เคยใส่ไฟแฟน ด่าแฟนให้เพื่อนฟัง มีแต่ระบายเรื่องนิสัยแย่ๆของตัวเอง เราไม่ชอบพาดพิงคนอื่นค่ะและตอนเราปรึกษาเราก็พูดตรงๆนะคะ ว่าอยากกลับไปคบกับแฟน และเหมือนเพื่อนไม่พอใจลึกๆ สุดท้ายเราก็ทำตามที่ปากว่าค่ะ คือกลับไปคบแฟน  "สรุปทำเพื่อนหมาค่ะ"

มานั่งนึก นี่เราทำผิดขนาดนั้นเลยหรอ ตอนสมัยที่นางมาปรึกษาเรื่องความรักโดนแฟนนอกใจ เราเองก็ออกตัว ออกโรงปกป้องสุดฤทธิ์ แต่สุดท้ายนางก็กลับไปคบกัน ทำเราหมาตั้งกี่รอบ เอาจริงๆ สาบานว่าเราก็ไม่เคยโกรธเลย เรารู้ว่าเรื่องแบบนี้เราเป็นได้แค่ที่ปรึกษาให้คำแนะนำ เพื่อนจะตัดสินใจยังไง ก็เคารพการตัดสินใจและยืนข้างเพื่อน เพราะคนที่คบคือเพื่อน ไม่ใช่เรา เราคือเพื่อนสนิททำหน้าที่ของเพื่อนสนิทก็คือปลอบ และให้คำแนะนำอยู่เคียงข้าง แค่เสียใจและผิดหวังในมิตรภาพมากๆค่ะ เราเต็มที่กับเขาขนาดนี้แท้ๆ เราปฎิบัติต่อเขายังไง ก็หวังจะได้แบบนั้นกลับมา เจอแบบนี้รู้สึกเหมือนโลกทั้งใบพังลงมาเลยค่ะ 

ผิดมากใช่มั้ยคะ ที่เรากลับไปคบแฟนคนนี้ ผิดมากใช่มั้ยที่เราทำเพื่อนหมา