ประโยค Original เป็นดังนี้

Only when measures are taken to make them believe that affluence is attainable will saving for the future make sense.

ซึ่งอ่านแล้ว ก็พอเข้าใจความหมายว่า 
“จนกว่าจะมีมาตรการอะไรออกมา ที่จะทำให้พวกเขาเชื่อว่าความร่ำรวยเป็นสิ่งที่เป็นไปได้ การเก็บเงินเพื่ออนาคตถึงจะเป็นเรื่องที่ make sense”

ซึ่งเราก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรเรื่องความหมาย แต่รู้สึกคาใจเล็กน้อยเรื่อง grammar ตรงการใช้ “will” ในประโยค ที่เอามาขึ้นข้างหน้าคำว่า saving เลยทำให้รู้สึกว่าเหมือนมันเป็นประโยคคำถาม

มันควรจะเป็นแบบนี้หรือเปล่า

Only when measures are taken to make them believe that affluence is attainable, saving for the future will make sense.

ลองพยายามหาคำอธิบายหลัก grammar สำหรับการใช้ will แบบนี้ แต่ก็หาไม่เจอ เลยจะรบกวนขอคำแนะนำหน่อยค่ะ