คือแม่เราถามว่าทำไมอันนี้ถึงมาอยู่ตรงนี้ ด้วยความที่ตอนนั้นเราอารมณ์ไม่ค่อย+ร้อนมาก ก็ตอบไปว่า ไม่รู้โว้ย แต่ไม่ได้ขึ้นเสียงขนาดนั้น แล้วแม่ก็แบบทำไมใช้โว้ยกับแม่ ไปเอามาจากไหน ครูที่รร.ไม่สอนหรอ แล้วก็เพ้อบอก ไม่มีมครรักกูสักคน เพ้ออีกว่าเหนื่อยกับงานแล้วต้องมาเหนื่อยกับเราอีก ตามใจตลอดมีอะไรก็หามาให้แล้วตอบแทนกูแบบนี้หรอ เพ้อต่างๆอีก พูดแค่นี้ต้องแบบถึงขั้นคิดขนาดเลยรึไง มันหนักหนาสาหัสขนาดนั้นเลยหรอคะ คือเราก็ไม่ได้ตั้งใจพูดด้วยอ่ะ แล้วคือเวลาทำอะไรไม่พอใจให้ก็จะชอบเพ้อแบบนี้ทุกครั้ง
โว้ย ใช้กับครอบครัวไม่ได้