เพื่อนผมได้เทรนกับคนนี้ แล้วเทรนไม่ดี เอาแบบขอไปทีให้มันเสร็จๆ ซึ่งเทรนเนอร์คนอื่นก็รู้ดีกว่าเป็นยังไง แต่ก็เพื่อนกัน น้องกัน วันที่เขาลาออก ก็ไม่บอกเพื่อนผมสักคำว่า จะลาออกแล้วนะ ต้องไปเทรนต่อกับคนอื่น คือเทรนวันนี้ พรุ่งนี้หายไปเลยจ้า มันแสดงถึงความไม่รับผิดชอบในงานของเขาหรือไม่
หลังจากหายไปนานเพราะโควิด เขากลับมาทำงานที่นี่อีก ผมก็ชอบเขาแหละ ตรงๆ แอบชอบมานานล่ะครับ ผมก็เตือนเขาเงียบๆ กัน 2 คนว่า "เทรนให้เต็มที่นะ ใส่พลังเลย พอดีมีลูกค้าเขาติงมา" ความเสียหายมากสุดคือการที่ลูกค้าเอาไปพูดปากต่อปาก สุดท้ายพอจบประโยค เขาตะคอกในส่ผมเสียงดังเลย "เออ ผมรู้แล้วน่า" ทั้งๆ ที่พึ่งเจอหน้ากันหลังหายไป 2 ปี แล้วเขาก็ยังไม่รู้ด้วยว่าผมชอบเขา
ต่อมาผมก็เข้าคลาสสอนเต้นที่เขาสอน เพราะโคตรสนุก ผมก็ชวนคนที่สาขาอื่นมาเต้นกับเขาด้วย เพราะว่าสนุกดี ผมบอกคนอื่นว่าเนี่ย สอนดีนะ ผมรอมาหลายปีแหละ ไม่คิดว่าเข้าจะกลับมา แรกๆ ก็ไปบอกเจ้าของแหละให้เอากลับมา
พอคนเริ่มมาเยอะๆ หลายคนก็แซวว่าผมเป็นแฟนคลับเขานะ แหม๋เรียกคนมาเยอะเชียว ผู้จัดการก็บอกว่าเรียกคนมาเยอะๆ เผื่อได้ลูกค้าเทรนส่วนตัว.......ปรากฏว่าเขาไม่พอใจครับ กลัวคนเยอะๆ มามองมาจับจ้อง ผมก็งงว่าทำอาชีพบริการ ทำไมเป็นแบบนี้ แล้วเขาไม่คุย ไม่ทักทายลูกค้านะ ก็เล่นโทรศัพท์ไป เป็นชั่วโมงเงียบๆ ก็ทำได้ 3 ปีก่อน ผมเคยถามเขาเรื่องใช้เครื่องออกกำลังกาย เขาก็ไม่พอใจ ทำเป็นโมโหใส่
ผ่านไปหลายอาทิตย์ คนก็มาเต้นปกติ แต่เขาไม่โอเค คนอื่นเขาคิดว่าผมเป็นแฟนคลับเทรนเนอร์คนนี้ เทรนเนอร์คนนี้ก็ ใช้วิธีการตั้งกำแพงใส่ล่ะ ผมไม่มีตัวตนเวลาไปเต้น หันไปอีกฝั่งของห้องตลอดเวลา อันนั้นพอเข้าใจได้ แต่เวลาอีกคลาสนึง ลูกค้าทุกคนเขาเข้าไปสอนหมด แต่กับผมเขาตะโกนบอกเอา ไม่เดินมาใกล้
ผมก็งงๆ จะเกลียดอะไรนักหนา หลังๆ เขาเริ่มอึดอัดที่ผมไปเต้นด้วย อึดอัดที่ลูกค้าจากที่อื่นมาเต้นด้วยแล้วแซวๆ กัน เลยไปบ่นกับเทรนเนอร์ด้วยกันเองว่าจะลาออก เพราะเครียดเรื่องผม คือมันแบบปัญหาอะไรอะ เล็กน้อยมาก จะมาลาออก ถ้าสาเหตุเป็นที่ผม ผมก็กลายเป็นคนเลวดิ สุดท้ายมีเทรนเนอร์อีกคนที่ผมสนิทด้วย เพราะเทรนส่วนตัวกันมานาน ก็เป็นเพื่อนเขานี่แหละ มาโมโหใส่ผม บอกว่า "พี่คุกคามชีวิตเพื่อนผม ผมจะแจ้งตำรวจจับพี่" พอเขาใจเย็นลงก็มาขอโทษ ผมก็ไม่ได้ว่าไร บอกว่าอยู่กันมานาน ไม่โกรธหรอก แต่มันก็ตกใจ คงไม่ลืม น้องเขาก็ว่า นั่นก็เพื่อนผม พี่ก็พี่ผม ผมก็ต้องดูแลเพื่อนด้วย มันเครียดร้องไห้ จะลาออก คนเขาเอาไปพูดกันหมดแล้วว่าพี่มีใจให้มัน
เดือดร้อนถึงผู้จัดการ มาขอให้ผมไปคุยกับน้องเขาดีๆ ว่าไม่ได้คิดอะไรแล้ว ผมก็ด้วยความเบื่อเต็มทน เรื่องเล็กๆ น้อยๆ มันทำไมเครียดจะลาออกว่ะ พอผมจะเข้าไปคุย ยังไม่ทันอ้าปาก น้องมันก็ "โห้ย ผมไม่สนอะไรแล้วทั้งนั้น" สรุปว่าไม่ได้เคลียร์ ผมก็เสียใจแหละ ถึงกับใช้คำว่า "คุกคามชีวิต"
*** ทำงานบริการ แต่แก้ปัญหาไม่ถูก ก็หันหน้าคุยกันดีๆ "พี่ ผมไม่ได้คิดอะไรกับพี่นะ เป็นพี่น้องกันนะ" คือพูดดีๆ กันก็จบ ตะคอก 2 ที 3 ทีเพื่ออะไร แสดงกริยาไม่ต้อนรับไม่ใช่กับผมคนเดียว คนอื่นก็เฉย นั่งเฉยๆ สักชั่วโมงก็ได้ ไม่พูดสักคำ เป็นเด็กไม่อดทน ไม่ยืดหยุ่น เรียนเก่ง และถือว่าตัวเองเก่งและถูก ก่อนที่ผมจะเข้ามาเล่นที่นี่ ก็มีสาวสูงวัยมาชอบเขา ก็ใช้วิธีลาออก สรุปทำงานได้ 9 เดือน แล้วก็กลับเข้ามาใหม่ ทำได้ 4 เดือน ลาออกไปบวช แล้วไม่กลับมาครับ หายไปเลย ออกดื้อๆ ไม่แจ้งไม่อะไรด้วย แล้วก็เข้ามาใหม่ ทำ 6 เดือนก็ออกไปทำแถวบ้าน ช่วงโควิด ยิมก็บิดๆ เปิดๆ ทำได้กี่เดือนกันเชียว ก็ลาออก พอกลับมาที่เดิม (ที่เดิมนี่ก็ให้โอกาสนะ 3 ครั้งล่ะ) ก็มาสู่ปัญหาที่ผมเล่าๆ มานี่แหละ
ทุกวันนี้ผมเสียดายโอกาสที่จะได้เต้นกับเขา เพราะสนุกมาก ผมไปหาที่อื่นก็ไม่เจอ และผมถูกเพื่อนๆ เขาขอให้ผมไม่ไปเล่นที่ยิมอีก เพราะเดี๋ยวน้องมันจะเครียด ผมถึงกับถามเพื่อนๆ เขาว่า ถ้าผมไปเล่น ไม่ได้เหรอ ผมก็เสียโอกาสนะ คำตอบที่ได้รับกลับมา "ก็ลองดิ" ตอนหลังก็มาพูดดีๆ กับผมว่า "อย่าไปเลยพี่ ถ้ารักมันจริง อย่าไปให้มันเห็นหน้าอีก"
ปัญหาถึงขึ้นรุนแรงนี้ อยู่ตรงไหนผมงง......เหมือนมาระบายนะครับ เพราะผมไม่ได้เห็นว่ามันจะเป็นปัญหาใหญ่ แต่น้องมันคิดว่าใหญ่มาก ความรุนแรงของแต่ละคนคงไม่เท่ากัน
ผมโดนเทรนเนอร์ตะคอกใส่มา เหตุผลบางอย่าง สมควรแล้วเหรอ
หลังจากหายไปนานเพราะโควิด เขากลับมาทำงานที่นี่อีก ผมก็ชอบเขาแหละ ตรงๆ แอบชอบมานานล่ะครับ ผมก็เตือนเขาเงียบๆ กัน 2 คนว่า "เทรนให้เต็มที่นะ ใส่พลังเลย พอดีมีลูกค้าเขาติงมา" ความเสียหายมากสุดคือการที่ลูกค้าเอาไปพูดปากต่อปาก สุดท้ายพอจบประโยค เขาตะคอกในส่ผมเสียงดังเลย "เออ ผมรู้แล้วน่า" ทั้งๆ ที่พึ่งเจอหน้ากันหลังหายไป 2 ปี แล้วเขาก็ยังไม่รู้ด้วยว่าผมชอบเขา
ต่อมาผมก็เข้าคลาสสอนเต้นที่เขาสอน เพราะโคตรสนุก ผมก็ชวนคนที่สาขาอื่นมาเต้นกับเขาด้วย เพราะว่าสนุกดี ผมบอกคนอื่นว่าเนี่ย สอนดีนะ ผมรอมาหลายปีแหละ ไม่คิดว่าเข้าจะกลับมา แรกๆ ก็ไปบอกเจ้าของแหละให้เอากลับมา
พอคนเริ่มมาเยอะๆ หลายคนก็แซวว่าผมเป็นแฟนคลับเขานะ แหม๋เรียกคนมาเยอะเชียว ผู้จัดการก็บอกว่าเรียกคนมาเยอะๆ เผื่อได้ลูกค้าเทรนส่วนตัว.......ปรากฏว่าเขาไม่พอใจครับ กลัวคนเยอะๆ มามองมาจับจ้อง ผมก็งงว่าทำอาชีพบริการ ทำไมเป็นแบบนี้ แล้วเขาไม่คุย ไม่ทักทายลูกค้านะ ก็เล่นโทรศัพท์ไป เป็นชั่วโมงเงียบๆ ก็ทำได้ 3 ปีก่อน ผมเคยถามเขาเรื่องใช้เครื่องออกกำลังกาย เขาก็ไม่พอใจ ทำเป็นโมโหใส่
ผ่านไปหลายอาทิตย์ คนก็มาเต้นปกติ แต่เขาไม่โอเค คนอื่นเขาคิดว่าผมเป็นแฟนคลับเทรนเนอร์คนนี้ เทรนเนอร์คนนี้ก็ ใช้วิธีการตั้งกำแพงใส่ล่ะ ผมไม่มีตัวตนเวลาไปเต้น หันไปอีกฝั่งของห้องตลอดเวลา อันนั้นพอเข้าใจได้ แต่เวลาอีกคลาสนึง ลูกค้าทุกคนเขาเข้าไปสอนหมด แต่กับผมเขาตะโกนบอกเอา ไม่เดินมาใกล้
ผมก็งงๆ จะเกลียดอะไรนักหนา หลังๆ เขาเริ่มอึดอัดที่ผมไปเต้นด้วย อึดอัดที่ลูกค้าจากที่อื่นมาเต้นด้วยแล้วแซวๆ กัน เลยไปบ่นกับเทรนเนอร์ด้วยกันเองว่าจะลาออก เพราะเครียดเรื่องผม คือมันแบบปัญหาอะไรอะ เล็กน้อยมาก จะมาลาออก ถ้าสาเหตุเป็นที่ผม ผมก็กลายเป็นคนเลวดิ สุดท้ายมีเทรนเนอร์อีกคนที่ผมสนิทด้วย เพราะเทรนส่วนตัวกันมานาน ก็เป็นเพื่อนเขานี่แหละ มาโมโหใส่ผม บอกว่า "พี่คุกคามชีวิตเพื่อนผม ผมจะแจ้งตำรวจจับพี่" พอเขาใจเย็นลงก็มาขอโทษ ผมก็ไม่ได้ว่าไร บอกว่าอยู่กันมานาน ไม่โกรธหรอก แต่มันก็ตกใจ คงไม่ลืม น้องเขาก็ว่า นั่นก็เพื่อนผม พี่ก็พี่ผม ผมก็ต้องดูแลเพื่อนด้วย มันเครียดร้องไห้ จะลาออก คนเขาเอาไปพูดกันหมดแล้วว่าพี่มีใจให้มัน
เดือดร้อนถึงผู้จัดการ มาขอให้ผมไปคุยกับน้องเขาดีๆ ว่าไม่ได้คิดอะไรแล้ว ผมก็ด้วยความเบื่อเต็มทน เรื่องเล็กๆ น้อยๆ มันทำไมเครียดจะลาออกว่ะ พอผมจะเข้าไปคุย ยังไม่ทันอ้าปาก น้องมันก็ "โห้ย ผมไม่สนอะไรแล้วทั้งนั้น" สรุปว่าไม่ได้เคลียร์ ผมก็เสียใจแหละ ถึงกับใช้คำว่า "คุกคามชีวิต"
*** ทำงานบริการ แต่แก้ปัญหาไม่ถูก ก็หันหน้าคุยกันดีๆ "พี่ ผมไม่ได้คิดอะไรกับพี่นะ เป็นพี่น้องกันนะ" คือพูดดีๆ กันก็จบ ตะคอก 2 ที 3 ทีเพื่ออะไร แสดงกริยาไม่ต้อนรับไม่ใช่กับผมคนเดียว คนอื่นก็เฉย นั่งเฉยๆ สักชั่วโมงก็ได้ ไม่พูดสักคำ เป็นเด็กไม่อดทน ไม่ยืดหยุ่น เรียนเก่ง และถือว่าตัวเองเก่งและถูก ก่อนที่ผมจะเข้ามาเล่นที่นี่ ก็มีสาวสูงวัยมาชอบเขา ก็ใช้วิธีลาออก สรุปทำงานได้ 9 เดือน แล้วก็กลับเข้ามาใหม่ ทำได้ 4 เดือน ลาออกไปบวช แล้วไม่กลับมาครับ หายไปเลย ออกดื้อๆ ไม่แจ้งไม่อะไรด้วย แล้วก็เข้ามาใหม่ ทำ 6 เดือนก็ออกไปทำแถวบ้าน ช่วงโควิด ยิมก็บิดๆ เปิดๆ ทำได้กี่เดือนกันเชียว ก็ลาออก พอกลับมาที่เดิม (ที่เดิมนี่ก็ให้โอกาสนะ 3 ครั้งล่ะ) ก็มาสู่ปัญหาที่ผมเล่าๆ มานี่แหละ
ทุกวันนี้ผมเสียดายโอกาสที่จะได้เต้นกับเขา เพราะสนุกมาก ผมไปหาที่อื่นก็ไม่เจอ และผมถูกเพื่อนๆ เขาขอให้ผมไม่ไปเล่นที่ยิมอีก เพราะเดี๋ยวน้องมันจะเครียด ผมถึงกับถามเพื่อนๆ เขาว่า ถ้าผมไปเล่น ไม่ได้เหรอ ผมก็เสียโอกาสนะ คำตอบที่ได้รับกลับมา "ก็ลองดิ" ตอนหลังก็มาพูดดีๆ กับผมว่า "อย่าไปเลยพี่ ถ้ารักมันจริง อย่าไปให้มันเห็นหน้าอีก"
ปัญหาถึงขึ้นรุนแรงนี้ อยู่ตรงไหนผมงง......เหมือนมาระบายนะครับ เพราะผมไม่ได้เห็นว่ามันจะเป็นปัญหาใหญ่ แต่น้องมันคิดว่าใหญ่มาก ความรุนแรงของแต่ละคนคงไม่เท่ากัน