ทำยังไงดีเมื่อรู้สึกว่าเลี้ยงลูกไม่ไหว

เราเป็นแม่บ้านฟูลไทม์เลี้ยงลูกกันเองกับแฟนสองคน ลูกขวบแปดเดือนแล้วไม่มีคนช่วย ใจนึงบอกเราอยากมีเวลาส่วนตัวบ้าง อยากให้เค้าเลิกเต้าด้วย แต่สามีไม่อยากให้เลิกเพราะเชื่อว่าลูกจะได้ภูมิวัคซีนจากนมแม่ ซึ่งเราเห็นด้วยแต่อีกใจนึงเราไม่ไหว บางทีลูกตื่นมาขอจุ๊บเต้าตอนตี 2 ตี 3 แล้วลูกทนมากเค้าจะไม่ยอมนอนจนกว่าจะได้เข้าเต้า แล้วเราไม่อยากให้ลูกกินมื้อดึกก็ยื้อได้มากสุดถึงตี 4 ก็ต้องยอมให้เค้าเข้าเต้า ช่วงเราไม่ยอมสามีก็จะประมาณว่าลูกหิวหรือป่าวนั่นนี่ คือก่อนหน้าลูกเข้าเต้าล่าสุดคือตอนหลับสองทุ่ม สามทุ่ม สี่ทุ่มบ้างแล้วแต่วัน เราว่ามันก็น่าจะเพียงพอเพราะข้าวเย็นลูกก็กิน แล้วเรารู้สึกว่าจะมีเวลาของตัวเองแค่ตอนลูกหลับช่วงกลางคืนที่อยากจะได้เล่นเน็ตชิวๆ บ้าง ไอ้การที่จะบอกว่าลูกหลับก็หลับพร้อมลูกจึงทำได้ยาก ช่วงกลางวันยิ่งไม่ได้ใหญ่ถ้าลูกหลับเราต้องไปทำอย่างอื่น ส่วนใหญ่ก็รีบอาบน้ำตัวเราเองเพราะเดี๋ยวจะไม่มีเวลา เรารู้สึกไม่อยากเลี้ยง รู้สึกไม่ไหว ไม่อยากยุ่งกับลูกเลย เวลายายมาเยี่ยมเดือนนึงจะมาสักครั้งเราจะได้ออกไปชิวๆ เซเว่นหรือห้างใกล้บ้านโดยไม่มีลูกไปด้วยสักครั้งนึง แต่อีกใจก็ห่วงลูกรีบซื้อของรีบกลับไม่ได้เดินชิวหรอก ในใจมันสับสนลึกๆ รู้สึกว่าเครียดนอนไม่ค่อยหลับเลยในทุกวันที่ผ่าน แล้วเรามีปัญหาชอบปวดฉี่บ่อย กลางคืนเลยลุกเข้าห้องน้ำบ่อยตามไปด้วย เคยไปตรวจนะ 2 ครั้งคนล่ะที่กันแต่ไม่เจออะไร ฉะนั้นเรื่องหลับยาวอย่าหวังแปปๆ ลูกตื่นมารอจุ๊บเต้าอีก พอคุยกับสามีเรื่องที่เรารู้สึกไม่ไหว ไม่อยากเลี้ยงหรือยุ่งกับลูก เค้าก็จะบอกว่าเพราะเราเป็นประจำเดือนแหละ ส่วนนึงอาจใช่ที่จะมารู้สึกมากหน่อยช่วงนี้ แต่มันเป็นมาตลอดเรารู้สึกว่ามันสะสม บางครั้งก็อยากจะระเบิดออกมา เรื่องงานบ้านสามีช่วยทุกอย่างนะ ส่วนงานเค้าเองสามารถยืดหยุ่นได้ งานบ้านจึงไม่ได้ปล่อยให้เราทำคนเดียวหรอก ช่วยทุกอย่าง แต่ทำไมเรายังรู้สึกแบบนี้ รู้สึกแย่กับตัวเองมาก ถ้าให้ลูกเลิกเต้าความรู้สึกจะดีขึ้นบ้างมั๊ย เราเห็นแก่ตัวไปมั๊ยถ้าให้ลูกเลิกตอนนี้ งานข้างนอก็ไม่ได้ทำ อยู่บ้านเลี้ยงลูกอย่างเดียวแท้ๆ

**เข้ามาเพิ่มข้อความนะคะ เห็นได้แชร์ในพันทิป.คอม ไม่แน่ใจว่าเราพิมพ์ข้อความไม่เคลียร์รึป่าว หลังจากลูกกินนมหลับแล้ว ตอนเค้าตื่นมาขอจุ๊บเต้าตอนตี 1 ตี 2 เราไม่ได้ให้เข้าเต้าอีก อย่างเร็วที่สุดคือตี 4 บางวันก็ได้ตี 5 หรือ 6 โมงเช้า กำลังพยายามให้เป็นช่วง 6 โมงเช้าเรื่อยๆ เราเองต้องอยู่กับลูก 24 ชม. บวกกับเรามักจะนอนไม่หลับ ทำให้รู้สึกเพลียเหมือนเครียดสะสม เราก็พยายามหาทางออก เราไม่มีญาติหรือเพื่อนที่จะฝากลูกได้ กำลังคิดว่าจะฝากสามีเนี่ยแหละเวลาเราดาวน์ก็จะขอห่างลูกไปทำอย่างอื่นสักชั่วโมง จัดการอารมณ์ความรู้สึก ทำไมหลายคนเอาเราไปว่าเหมือนไม่อ่านเนื้อหาเลย