ข้าวเหนียวมะม่วง ก๊วยจั๊บญวน คำพูดขวางหูขัดคอขัดใจทุกเรื่อง ผู้ชายปากหมาที่ไม่เคยได้ยินคำชมออกจากปากสักคำเดียว เราเคยคิดนะ ถ้าเราได้เจอคนดีๆที่รักและเอาใจเรามากๆ เราจะมีความสุขให้สุดๆให้ดู จะไม่คิดถึง จะไม่จดจำอะไรทั้งนั้น แต่พอได้เห็นของที่เขาชอบทาน สถานที่เคยไปด้วยกัน น้ำตามันก็ไหลทุกครั้ง อยากส่งข้อความหา อยากทักไป แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะมันผิด คนข้างๆเราเขาก็ไม่ได้ผิดอะไรที่เราจะทำตัวไม่ดี และอีกอย่างทางของเขาคนที่เราคิดถึงไม่ได้อยากมีเราเพียงคนเดียว หรือต้องการเดินด้วยกันอย่างจริงจัง มันก็คือความทรงจำที่เจ็บปวด แต่บางอย่างมันก็คือความสุข ตาแก่ใจดี คนที่คอยอยู่เป็นเพื่อนเราในวันที่ไม่มีใคร เขาจะคงอยู่ในความทรงจำของเราอีกนาน นานแค่ไหนก็ไม่รู้...ไม่รู้เลยจริงๆ
##คนเรามักจะจดจำคนที่อยู่ข้างๆเวลาที่เราลำบากเสมอ ถึงแม้การเข้ามารู้จักกัน มันจะมีแต่เรื่องบ้าๆบอๆก็เถอะ ไม่ได้มีสาระอะไรสักอย่าง แถมเป็นตาแก่หัวโปกปากหมาขี้บ่น ดู้แล้วน่าหวีดใส่ แต่ก็เหมือนเข้ามาฝึกความอดทน ให้กลายเป็นคนฟังมากกว่าพูด เพราะพูดไม่เคยทัน แค่อ้าปากก็เจอแย่งพูดทุกครั้ง แต่พอไม่มีก็เหงา ไม่มีใครด่า ไม่มีใครบ่น ไม่มีใครคอยซ้ำเวลาทำอะไรพลาด ดูแล้วไม่น่าจะมีอะไรดี แต่ทำไมคิดถึงก็ไม่รู้...คงเป็นคนเดียวที่ไม่เคยเถียงทันและไม่เคยชนะเลยจริงๆ
คุณว่าเราจะจำคนๆหนึ่งที่เคยผูกพันธ์ได้นานแค่ไหน?
##คนเรามักจะจดจำคนที่อยู่ข้างๆเวลาที่เราลำบากเสมอ ถึงแม้การเข้ามารู้จักกัน มันจะมีแต่เรื่องบ้าๆบอๆก็เถอะ ไม่ได้มีสาระอะไรสักอย่าง แถมเป็นตาแก่หัวโปกปากหมาขี้บ่น ดู้แล้วน่าหวีดใส่ แต่ก็เหมือนเข้ามาฝึกความอดทน ให้กลายเป็นคนฟังมากกว่าพูด เพราะพูดไม่เคยทัน แค่อ้าปากก็เจอแย่งพูดทุกครั้ง แต่พอไม่มีก็เหงา ไม่มีใครด่า ไม่มีใครบ่น ไม่มีใครคอยซ้ำเวลาทำอะไรพลาด ดูแล้วไม่น่าจะมีอะไรดี แต่ทำไมคิดถึงก็ไม่รู้...คงเป็นคนเดียวที่ไม่เคยเถียงทันและไม่เคยชนะเลยจริงๆ