
รถไฟเมื่อเคลื่อนไปแล้วก็ต้องออกไปตามเส้นทางที่กำหนด สิ้นสุดที่ปลายทาง ผู้โดยสารก็แยกจากกัน
ชีวิตของเราเช่นกันนะ...เมื่อเกิดขึ้นแล้วก็ต้องเดินทางที่กำหนด สิ้นสุดที่เวลาเช่นกัน
จากนั้นก็แยกจากกันไปทีละคนนั้นคือลมหายใจ...
จะไปต่อทางไหนนั้นเพื่อนผู้โดยสารไม่เคยรู้...รู้ได้แค่ผู้ที่ไปต่อด้วยกัน...แล้วสักวันผู้ไปด้วยกันก็ต้องบอกลา...อาจจะมีน้ำตาแห่งความดีใจเสียใจ ปลื้มใจก็แล้วแต่ผู้นั้น....
#เวลาคือศัตรูที่แท้จริงของมนุษย์
จริงหรือไม่เวลาคือศัตรูที่แท้จริงของมนุษย์?
และกิเลสภายในใจในตัวของทุกคนที่เกิดมา?...
จริงหรือไม่เวลาคือศัตรูที่แท้จริงของมนุษย์?
รถไฟเมื่อเคลื่อนไปแล้วก็ต้องออกไปตามเส้นทางที่กำหนด สิ้นสุดที่ปลายทาง ผู้โดยสารก็แยกจากกัน
ชีวิตของเราเช่นกันนะ...เมื่อเกิดขึ้นแล้วก็ต้องเดินทางที่กำหนด สิ้นสุดที่เวลาเช่นกัน
จากนั้นก็แยกจากกันไปทีละคนนั้นคือลมหายใจ...
จะไปต่อทางไหนนั้นเพื่อนผู้โดยสารไม่เคยรู้...รู้ได้แค่ผู้ที่ไปต่อด้วยกัน...แล้วสักวันผู้ไปด้วยกันก็ต้องบอกลา...อาจจะมีน้ำตาแห่งความดีใจเสียใจ ปลื้มใจก็แล้วแต่ผู้นั้น....
#เวลาคือศัตรูที่แท้จริงของมนุษย์
จริงหรือไม่เวลาคือศัตรูที่แท้จริงของมนุษย์?
และกิเลสภายในใจในตัวของทุกคนที่เกิดมา?...