มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกแต่รู้สึกเหนื่อยจังค่ะ เราพึ่งตกงานได้ 2 วันที่ผ่านมา ลาออกเพราะโดนเอาเปรียบเข้า 7 โมงเลิก 3 ทุ่มแต่สิ้นเดือนทุกเดือนไม่มีโอทีเข้าซักบาทพอกันทีกับคำว่าต้องช่วยกัน เหนื่อยมากค่ะ ยิ่งตอนโบนัสออกพนักงานลาออกเยอะมาก คนอยู่ก็แย่เลย เฮ้อ พอแล้วสำหรับ 4 เดือนนรก มันเป็นอาการท้อของคนว่างงานใช่ไหมคะ? นอนอยู่ห้องเฉยๆนะแต่เหนื่อย ไม่สดชื่น ไม่ได้ใช้ความคิดด้วยมั้งแต่ก่อนนอนคิดเยอะไป๊หม๊ดดดด
ชีวิตของคุณๆเป็นยังไงบ้างคะ สบายดีไหม? ตัวเราเคยผ่านเรื่องร้ายมาสามครั้งก็ผ่านมันมาได้แต่ก็ทุลักทุเลพอสมควร เคยนั่งคิดอะไรไปเรื่อยอยู่ที่ป้ายรถเมย์ยันเช้า ไม่โดนฉุดก็สาธุบุญมากแล้ว
เคยคิดว่าถ้านอนไม่ตื่นเลยก็คงจะดีแต่พอเห็นคลิปที่คน สัตว์ สิ่งมีชีวิตต่างๆดิ้นรนมีชีวิตอยู่ ดอกหญ้าที่โดนเหยียบทุกวันยังพยายามตั้งตรงเพื่อตัวมันเองเลย จากนั้นก็จ้องมัน ในหัวก็คิดว่าทำไมมันถึงสวยมากขนาดนี้จู่ๆก็รู้สึกอยากชนะขึ้นมา(ซะงั้น) “แกทำได้ ฉันก็ทำได้” ใช้คำนี้ฮึบ….ดึงตัวเองจากความท้อหลายครั้งพอเจอบ่อยๆก็เริ่มดึงตัวเองไม่ไหวค่ะ เดินไปดูดอกน้อยก็แห้งไปหมด ยิ่งทำให้รู้สึกห่อเหี่ยวไปใหญ่ เรื่องความรักก็ไม่แย่นะคะ คนที่คุยก็ฐานะต่างกันเกินไปถึงจะมีคนเชียร์ให้คุยต่อแต่ในชีวิตจริงความรักไม่ใช่เรื่องของคนสองคน 😂 เป็นแบบในละครเป๊ะ เคยพยายามตั้งใจว่าฉันต้องประสบความสำเร็จเพื่อไม่ให้เขาตีตราว่าไม่เหมาะกัน สุดท้ายแล้วคนที่แม่เขาหาให้ก็คงจะเหมาะกับเขามากกว่า เลยเดินจากมาเงียบๆ มันคงจะดีถ้าเขาแกล้งยื้อเราไว้ซักหน่อย 55555 ยังไงก็จากกันด้วยดี(มั้ง) แปลกที่ตัวเองไม่ร้องไห้เลย เศร้าไหมก็เศร้าพยายามเข้าใจทุกอย่าง หาเหตุผลร้อยแปดมาอธิบายแต่โอ๊ยยยยย อย่างที่บอกว่าเราก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันจึงเป็นที่มาของกระทู้นี้ค่ะ มาแชร์ความเศร้าหรือแนะนำที จะด่าก็ได้ขอแค่ให้เรามีสติหน่อย
ปลาทู
ขีวิตงงๆชวนทุกคนมาแนะนำหน่อย
ชีวิตของคุณๆเป็นยังไงบ้างคะ สบายดีไหม? ตัวเราเคยผ่านเรื่องร้ายมาสามครั้งก็ผ่านมันมาได้แต่ก็ทุลักทุเลพอสมควร เคยนั่งคิดอะไรไปเรื่อยอยู่ที่ป้ายรถเมย์ยันเช้า ไม่โดนฉุดก็สาธุบุญมากแล้ว
เคยคิดว่าถ้านอนไม่ตื่นเลยก็คงจะดีแต่พอเห็นคลิปที่คน สัตว์ สิ่งมีชีวิตต่างๆดิ้นรนมีชีวิตอยู่ ดอกหญ้าที่โดนเหยียบทุกวันยังพยายามตั้งตรงเพื่อตัวมันเองเลย จากนั้นก็จ้องมัน ในหัวก็คิดว่าทำไมมันถึงสวยมากขนาดนี้จู่ๆก็รู้สึกอยากชนะขึ้นมา(ซะงั้น) “แกทำได้ ฉันก็ทำได้” ใช้คำนี้ฮึบ….ดึงตัวเองจากความท้อหลายครั้งพอเจอบ่อยๆก็เริ่มดึงตัวเองไม่ไหวค่ะ เดินไปดูดอกน้อยก็แห้งไปหมด ยิ่งทำให้รู้สึกห่อเหี่ยวไปใหญ่ เรื่องความรักก็ไม่แย่นะคะ คนที่คุยก็ฐานะต่างกันเกินไปถึงจะมีคนเชียร์ให้คุยต่อแต่ในชีวิตจริงความรักไม่ใช่เรื่องของคนสองคน 😂 เป็นแบบในละครเป๊ะ เคยพยายามตั้งใจว่าฉันต้องประสบความสำเร็จเพื่อไม่ให้เขาตีตราว่าไม่เหมาะกัน สุดท้ายแล้วคนที่แม่เขาหาให้ก็คงจะเหมาะกับเขามากกว่า เลยเดินจากมาเงียบๆ มันคงจะดีถ้าเขาแกล้งยื้อเราไว้ซักหน่อย 55555 ยังไงก็จากกันด้วยดี(มั้ง) แปลกที่ตัวเองไม่ร้องไห้เลย เศร้าไหมก็เศร้าพยายามเข้าใจทุกอย่าง หาเหตุผลร้อยแปดมาอธิบายแต่โอ๊ยยยยย อย่างที่บอกว่าเราก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันจึงเป็นที่มาของกระทู้นี้ค่ะ มาแชร์ความเศร้าหรือแนะนำที จะด่าก็ได้ขอแค่ให้เรามีสติหน่อย
ปลาทู