คือว่าหนูกำลังจะจบ ม.6 ค่ะ กำลังจะเรียนต่อ เเต่พ่อบอกว่าเหนื่อย ภาระ อยากเรียนก็หาเงินเอง เราก็โอเค เเต่ก็ชอบมานั่งบ่น3-4 ชม บ่นข้างห้องให้เราได้ยิน เราก็ฟังไปร้องให้ไป เขาก็บ่น จงใจมห้ได้ยิน ว่ามันเหนื่อย ยังจะอยากเรียนอีก ภาระ ใช้เงินเยอะ ทั้งๆที่เราตั้งใจเรียน เกรดไม่น้อยกว่า 3.50 เลยซักครั้ง เราเรียนสาย วิทย์-คณิต
เเต่พ่อเเม่ไม่เคยสนใจเรื่องเรียน เราเป็นคนตั้งใจเองทุกอย่าง งานบ้านก็ทำ งานก่อสร้าง ขนอ้อย ปลูกมัน เราก็ทำค่ะ ชอบบ่นเรื่องเล็กๆน้อย เอามาด่า เรานอนดึก ก็บอกว่า เหอะ ไม่หลับไม่นอน เสร่ออยากให้กูส่งเรียน เเล้วก็ปิดประตูห้อง เพราะว่าเราออกไปเข้าห้องน้ำตอนดึก พ่อเลยพูดใส่ จนเราทนไม่ไหว ออกไปร้องให้ บอกว่าไม่เรียนเเล้ว ไม่อยากเรียนเเล้ว เหนื่อย ไม่อยากเป็นภาระ เราก็กลับเข้าห้อง เงียบมาตลอด พ่อก็ชอบบ่น ด่า สาระพัด ไม่เคยหยุด เราสดุดอะไรนิดหน่อย ก็เอามาบ่น ลามไปเรื่อยๆ เวลาหลานร้องให้ ก็ด่าเเม่ เขาทำตัวเหมือนมีอิทธิพลในบ้าน ข่มทุกอย่าง จนไม่มีความสุขเลยค่ะ เเล้วเราก็อยากเรียนต่อ เเต่พ่อชอบบ่นบลาๆๆ จนเราอยากตายๆไปให้จบ ไม่อยากอยู่บ้าน อยากไปอยู่ที่ไหนไกลๆ เงียบๆ ทุกวันนี้อยู่เเค่ในห้อง ไม่ออกไปไหน ออกมาเเค่ตอนกินข้าว ไม่เคยไปกินข้าวด้วย ไม่ได้พูดคุยอะไรกับพ่อเลยค่ะ ไม่อยากพบเจอผู้คน รู้สึกเเบบนี้มา 1 ปี ช่วงสองสามวันนี้ได้ออกไปซื้อข้าวข้างนอก คนก็ทักทุกคน ว่าจำไม่ได้ ใครหรอ เเต่พอบอกไปทุกคนก็จำได้ อ๋อ คนนั้น ไปไหนมา ไม่ค่อยเห็าหน้าเลย คืออาการเเบบนี้ปกติมั้ยคะ เหมือนกับว่า พ่อด่าทุกวัน บ่นตลอดเวลา จนเรารู้สึกไม่อยากมีชีวิตเเล้วค่ะ คิดเรื่องฆ่าตัวตายตลอดเวลา เเต่ไม่กล้า เเถมยังต้องอ่านหนังสืออีก เราปวดหัวจนอ้วก ทุกครั้งก็จะเจ็บหน้าอกมากๆ อยากหาวิธีช่วยค่ะ
พ่อชอบบ่น ไม่ส่งเรียนต่อ
เเต่พ่อเเม่ไม่เคยสนใจเรื่องเรียน เราเป็นคนตั้งใจเองทุกอย่าง งานบ้านก็ทำ งานก่อสร้าง ขนอ้อย ปลูกมัน เราก็ทำค่ะ ชอบบ่นเรื่องเล็กๆน้อย เอามาด่า เรานอนดึก ก็บอกว่า เหอะ ไม่หลับไม่นอน เสร่ออยากให้กูส่งเรียน เเล้วก็ปิดประตูห้อง เพราะว่าเราออกไปเข้าห้องน้ำตอนดึก พ่อเลยพูดใส่ จนเราทนไม่ไหว ออกไปร้องให้ บอกว่าไม่เรียนเเล้ว ไม่อยากเรียนเเล้ว เหนื่อย ไม่อยากเป็นภาระ เราก็กลับเข้าห้อง เงียบมาตลอด พ่อก็ชอบบ่น ด่า สาระพัด ไม่เคยหยุด เราสดุดอะไรนิดหน่อย ก็เอามาบ่น ลามไปเรื่อยๆ เวลาหลานร้องให้ ก็ด่าเเม่ เขาทำตัวเหมือนมีอิทธิพลในบ้าน ข่มทุกอย่าง จนไม่มีความสุขเลยค่ะ เเล้วเราก็อยากเรียนต่อ เเต่พ่อชอบบ่นบลาๆๆ จนเราอยากตายๆไปให้จบ ไม่อยากอยู่บ้าน อยากไปอยู่ที่ไหนไกลๆ เงียบๆ ทุกวันนี้อยู่เเค่ในห้อง ไม่ออกไปไหน ออกมาเเค่ตอนกินข้าว ไม่เคยไปกินข้าวด้วย ไม่ได้พูดคุยอะไรกับพ่อเลยค่ะ ไม่อยากพบเจอผู้คน รู้สึกเเบบนี้มา 1 ปี ช่วงสองสามวันนี้ได้ออกไปซื้อข้าวข้างนอก คนก็ทักทุกคน ว่าจำไม่ได้ ใครหรอ เเต่พอบอกไปทุกคนก็จำได้ อ๋อ คนนั้น ไปไหนมา ไม่ค่อยเห็าหน้าเลย คืออาการเเบบนี้ปกติมั้ยคะ เหมือนกับว่า พ่อด่าทุกวัน บ่นตลอดเวลา จนเรารู้สึกไม่อยากมีชีวิตเเล้วค่ะ คิดเรื่องฆ่าตัวตายตลอดเวลา เเต่ไม่กล้า เเถมยังต้องอ่านหนังสืออีก เราปวดหัวจนอ้วก ทุกครั้งก็จะเจ็บหน้าอกมากๆ อยากหาวิธีช่วยค่ะ