อยากบอกแค่ว่าเราแค่อยากมาระบายเฉยๆนะคับอืมนานเท่าไหร่แล้วที่แบบว่าที่บ้านจะค่อยแซะค่อยด่าค่อยบ่นอยู่ตลอดคนทั่วไปอาจจะคิดว่าแบบอืมก็ปกตินะแต่ว่าขอฃผมนั้นคือที่บ้านขอบล้ำเส้นเข้ามาตลอดสั่งผมทำนั้นทำนี่ใช้ผมรองรับต่างๆไม่ว่าจะตอนที่ตัวเองหัวร้อนหงุดหงิดถ่อยคำพูดต่างๆก็จะมารวมที่ผมด่าพ่อล่อแม่ก็มีก็จริงที่ว่าเกิดมาได้สองเดือนแม่ทิ้งป.5พ่อตายปู่ก็ติดเล่นหวยจนเป็นหนี้ย่าก็เอาเป็นว่าช่างมันตั้งแต่ประถมวันนั้นในคืนที่ฝนตกจำได้ชัดเจนตอนประถมปู่ทำร้ายร่างกายผมไม่ว่าจะกะชากผมหรือลากผมไปกับพื้นที่มีหินหรือจะเอาไม้เป็นท่อนมาตีผมอืมจนตอนนี้ผมอยู่ม.4เรื่องแบบนี้มันเบาลงไปแต่ก็เเทนที่ด้วยคำดูถูกจากอาด่าทอจากย่าทุกวันๆไม่ว่าผมจะทำอะไรก็มักจะโดนแซะเข้าใตแหละว่าที่บ้านผมหัวโบราณแนะนำให้ไปคุยกันแน่นอนว่าผลที่ตามมาไม่ดีแน่ๆแถมยังจะคิดว่าเป็นเรื่องไรสาระกันอีกพบเเพทย์อืมผมไม่น่าจะได้ไปเพราะแค่ไม่สบายเชยๆที่บ้านไม่ให้กินยาต้องฉันผมป่วยหนักจนลุกเดินไม่ได้ถึงให้กินยาแต่ผมก็บอกกับตัวเองไว้ว่าไม่เป็รไรช่างมันเถอะแค่นี้เราก็เป็นภาระให้เขามาแล้วก็เหมือนที่ย่าบอก"ถ้าไม่มีกูคงสบายทำไมไม่ตายตามพ่อไป!!"คนอื่นรอบตัวหรอแค่ที่โรงเรียนผมอยู่เชยๆยังโดนไม่ชอบขี้หน้าเลยปรึกษาคนอื่นผมไม่มีทางเขาบอกที่บ้านแน่ๆผมกลัวผมพูดตรงๆเลยว่ากลัวมากๆเมื่อไหร่ผมจะหลุดพ้นนะผมไม่เคยยิ้มเลยตั้งแต่ที่พ่อตายเมื่อก่อนไม่ว่าจะเจอเรื่องแย่ขนาดไหนผมยังมีที่พึ่งทางจิตใจคือพ่อผมรักพ่อมากๆพ่อคือทุกอย่างพ่อตายผมก็ไร้ที่พึ่งทุกอย่างที่เจอมันน่าเบื่อโลกมันหม่นผมไม่สามารถหาทางที่จะเชยเมยได้เลยผมกลายเป็นหัวข้อนินทาตอนนั้นพ่อยังอยู่ที่บ้านทำตัวแบบนี้ใส่พ่อจนพ่อเคยพูดว่าถ้าพ่อตายก็เผาซะพ่อจะมีความสุขมากหนูไม่ต้องร้องนะตอนนี้พ่อคงจะมีความสุขหนูดีใจหนูรับแทนได้แค่บอกกับตัวเองว่าทนก่อนเรื่องมันอาจจะเล็กน้อยมากๆอืมตอนประถมพ่อหาแฟนใหม่เขามีลูกชายติดมาใช่คับเขาลวนลามหนูแต่ตอนนี้หนูแค่ต้องฮึบทนรองรับอารมณ์จากทุกคนคงจะดีถ้าผมทนได้นานๆผมท้อคับแต่ไม่คิดหรอกว่าตัวเองจะเป็นซึมเศร้าที่บ้านมักพูดว่าไอ้พวกเป็นซึมเศร้าคนเรียกร้องความสนใจผมคิดว่าการเป็นแบบนั้นมันอ่อนแอ่ผมคิดว่าคัวเองอาจจะเคลียสก็ได้อืมผมระบายแค่นี้ก่อนขอบคุณที่มาอ่านจะวิจารก็ไม่เป็นไรคับขอบคุณที่มาดูมาากๆจริงๆ
ที่รองรับอารมณ์หรอ?