คือเราก็ไม่ได้จะตั้งใจหรอก แค่ช่วงนี้ไม่มีความร่าเริงเลยทำไรก็ไม่เคยดีในสายตาคนในครอบครัวบ้างอาจจะเป็นเรื่องปกติ คนอื่นบ้าง
คือเรามีแต่คำว่าไม่รู้ๆๆๆๆๆเต็มหัวไปหมดเลย
ปัญหารุมเร้าแล้วไม่อยากบอกใครๆเพราะเวลาบอกไปไม่ว่าจะใครก็ตามทำเหมือนจะฟังเหมือนจะปลอบใจก็ำด้แค่เหมือนฟังเราทีก็ไม่สนใจในสิ่งที่พูดเลย
เอาเป็นว่าเจอปัญหาที่ภายนอกแล้วก็คิดเองเออเองเยอะมากจนเรียงเรื่องไม่ถูกสับสนกับตัวเองไม่พูดไม่จาเก็บตัวและก็ลามเป็นไปเรื่อยส่วนใหญ่เวลาเราเก็บตัวไม่พูดมีร้องไห้บ้างก็จะโดนหาว่าเป็นเด็กขี้น้อยใจซึ่งเราร้องไห้หนักกว่าเดิมคะรู้สึกว่ามันเจ็บมาก
(ในเฟสระบายก็ไม่ค่อยได้ และก็ไม่รู้ว่าจะระบายได้ที่ไหนซึ่งตรงนี้อาจจะพอเป็นพื้นที่เล็กๆให้เราได้หวังว่า)
ถ้าเกลียดตัวเอง จนหาเรื่องให้คนรอบข้างเกลียดตามจะผิดรึเปล่าคะ (ขอโทษที่มีแต่พลังด้านลบ ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ)
คือเรามีแต่คำว่าไม่รู้ๆๆๆๆๆเต็มหัวไปหมดเลย
ปัญหารุมเร้าแล้วไม่อยากบอกใครๆเพราะเวลาบอกไปไม่ว่าจะใครก็ตามทำเหมือนจะฟังเหมือนจะปลอบใจก็ำด้แค่เหมือนฟังเราทีก็ไม่สนใจในสิ่งที่พูดเลย
เอาเป็นว่าเจอปัญหาที่ภายนอกแล้วก็คิดเองเออเองเยอะมากจนเรียงเรื่องไม่ถูกสับสนกับตัวเองไม่พูดไม่จาเก็บตัวและก็ลามเป็นไปเรื่อยส่วนใหญ่เวลาเราเก็บตัวไม่พูดมีร้องไห้บ้างก็จะโดนหาว่าเป็นเด็กขี้น้อยใจซึ่งเราร้องไห้หนักกว่าเดิมคะรู้สึกว่ามันเจ็บมาก
(ในเฟสระบายก็ไม่ค่อยได้ และก็ไม่รู้ว่าจะระบายได้ที่ไหนซึ่งตรงนี้อาจจะพอเป็นพื้นที่เล็กๆให้เราได้หวังว่า)