สวัสดีครับ ก่อนอื่น ผมขอบอกก่อนนะครับ เนื้อหาในหัวข้อนี้อาจจะไม่ถูกใจใครหลาย ๆ คน อาจจะกระทบจิตใจใครไปบ้าง ก็ขออภัยล่วงหน้านะครับ

ทั้งหมดนี้ คือ คนที่เรารู้จัก สนิท มีการไปมาหาสู่ในระดับหนึ่ง

ผมไม่แน่ใจว่า คนอื่นเป็นเหมือนผมหรือเปล่านะ คือ ผมเกลียดคนโง่ ครับ คำว่าคนโง่ในที่นี้ ไม่ได้หมายความว่า เขาไม่รู้เรื่องใดเรื่องหนึ่ง แต่สิ่งใดสิ่งหนึ่งนะครับ ความหมายของผม คนโง่ในที่นี้ ก็คือ คนที่มีตรรกะแปลก ๆ ต่อสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น

-คนที่ชอบเถียงเรา แล้วพยายามหาเหตุผลที่ฟังไม่ขึ้น มาเถียงเรา
-เวลาเราบอกให้เขาทำอะไรในเรื่องที่ดี เขาจะหาข้ออ้าง มาเพื่อไม่ทำ
-คนที่ปากบอกว่า อยากพัฒนาตัวเองโน่นนี่นั่น แต่ไม่ทำ
-คนที่รักสบาย พอเราไม่ช่วยแล้วมาโทษโน่นนี่นั่นว่าเราไม่ช่วยเขา
-คนที่ยึดติดอดีตที่ผิด ๆ แล้วเอาอดีตมาเถียงเราโดยไม่คำนึงถึงเรื่องปัจจุบันและปัจจัยอนาคต
-คนที่อวดฉลาดว่าตัวเองเก่ง รู้ดี แล้วก็สาระแนไปกับเขาทุกเรื่อง
-เวลาที่เราสอนอะไรพวกเขา พวกเขาจะเฉไฉ เปลี่ยนเรื่อง ทันที หรือ แสร้งทำเป็นไม่ฟัง
-คิดเล็กคิดน้อยกับเรื่องไร้สาระ เช่น ยอมประหยัดค่าทางด่วน แล้วยอมวิ่งรถติดหนัก ๆ ข้างล่างแทน
-เสพข่าวแล้วเชื่อเป็นตุเป็นตะ 
-การให้เหตุและผลขัดแย้งกัน 

ผมรู้สึกว่า ผมเจอบุคคลกลุ่มนี้แล้ว เหมือนตัวเองจะเป็นโรคประสาท แล้วผมเจอบุคคลที่ผมกล่าวมาแบบนี้ค่อนข้างเยอะ พวกเขาดูจะเหมือนคนปกติ แต่ผมรู้สึกว่าพวกเขาไม่ปกติเลย แล้วก็มองว่าเป็นปัญหาร้ายแรงของ คนกลุ่มนี้ ไม่แน่ใจว่าพวกเขามีความเครียดฝังรากดินอะไรยังไง? ประสบการณ์ชีวิตไม่ได้สอนอะไรมาเลย?