แฟนไม่ช่วยช่วยทำงานบ้าน

หนูเป็นนักเรียนม.ปลายแฟนเป็นนักศึกษาพ่อแม่ทั้งสองฝ่ายรับรู้ว่าคบกัน หนูขับรถไปหาแฟนเกือบทุกวันระยะทาง25กม.นํ้ามันเติมเอง(พ่อแม่สองฝ่ายไม่ว่าอะไรนะคะที่มา)แรกๆหนูมาหา ก็ช่วยงานบ้านหลังๆหนูไม่ค่อยช่วยงานบ้าน เพราะขี้เกียจเหนื่อย อยู่ในช่วงตัดเกรดทํางานส่งแล้วช่วงนั้นขับรถมอเตอร์ไซค์ไปต่างจังหวัดไปกลับคนเดียวกลับมาก็เหนื่อย วันต่อมาก็ไปหาแฟน ล่าสุดมางานแต่งพี่สาวหนูก็ช่วยล้างจานเสิร์ฟอาหาร วันต่อมาหนูปวดหัวเขาก็หายาให้กินกับข้าวทําให้กินตลอด ตอนเย็นเขาก็ใช้ล้างรถมอเตอร์ไซค์พอไม่ล้างให้ก็น้อยใจบอกว่าใช้ไม่ได้ทั้งๆที่เขาก็พึ่งเอายาให้กินก็รู้ปวดหัว  มาบ้านเขาต้องทํางานบ้านอยู่แล้วใช่มั้ยคะหนูก็ไม่ได้อะไรหลังๆแต่หนูก็มีเหนื่อยขับรถมาหาเกือบทุกวัน รถเขาพังมาหาหนูไม่ได้ หนูก็มาหา หลังๆใช้หนูไม่ได้ก็หงุดหงิด พูดภาษาอีสาน(เพิ่งพาก็บ่ได้)เพิ่งพา=ใช้,หวัง หนูรู้สึกหงุดหงิดหนูเป็นคนไม่ค่อยทํางานบ้านเป็นคนสบายแต่เด็กแต่รู้สึกว่าใช้มากเกินไปผ้าไม่ซัก3-4วันพอหนูมาหาก็ให้ซัก มาหาทีไรใช้เกือบทุกอย่างรีดผ้ากวาดบ้านถูบ้านล้างจานล้างรถ เขาบอกว่ามีแฟนก็อยากใช้แฟน (ตะหงิดคํานี้)แต่พอหนูใช้กลับเขาไม่เคยไปให้หนูเลย หนูก็บ่นให้เขาว่าขนาดบ้านหนูไม่ทํา หนูมาทํางานบ้านให้พี่ มันก็ดีแค่ไหนแล้วพอใช้ไม่ได้ก็บ่นไปเล่าให้คนอื่นฟังหนูใช้ยากพอหนูใช้กลับยังใช้ไม่ได้ รู้สึกน้อยใจใช้ไม่ได้เขาชอบบ่นๆไปเล่าให้คนอื่นฟัง(เสียใจ) มีอะไรแนะนําหนูได้นะคะหนูจะได้ไปปรับใช้